TAMAMLANDI✓
SİYAHIN ESİRİ SERİSİNİN 1. KİTABI
Uzun soluklu ve gizemlerle dolu bir kurgudur. İlk bölümlerde sanıldığı gibi bir kurgu ortada yoktur!
❝Elimi kalbinin üzerine koyduğumda konuşmak için derin bir nefes aldım. Savaş sanki bunu anlamış gibi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Medya: Bölümden Kesitler 💫
❄️
İçimde ki duygular bir çığ olup kalbimi arşınlarken ellerim havada asılı kalmıştı. Üzerimde ki şoku atlatıp sakin olmaya çalışarak heyecandan buz kesen ellerimi ensesine koydum. Gözlerimi sıkıca kapattığımda dudaklarının kıvrıldığını hissediyordum. Şuan hiçbir şeyi düşünemiyordum. Ne oluyordu şuan? Öpüyor muydu beni? Peki ya ben, bende mi öpüyordum? Kendime sorduğum aptalca sorular beni rahatlatırken refleksen kollarımı sıkıca boynuna doladım.
Dudakları daha da büyük bir kıvrım kazandığında bu anın da içine ederek boynunda ki elimin birini çözdüm ve sırtına pek de kibar olmayacak şekilde vurdum. Dudakları artık kahkaha atmak ister gibi kıvrıldığında ondan ayrılmak için bir hamle yaptım fakat izin vermedi.
Nefesimin kesildiğini hissederken beni yavaşça bıraktı ve hâlâ sırıtırken ellerini yanaklarıma bastırdı. İçeriden gelen Akın ve Alaz'ın sesi ile ondan büyük bir hızda ayrıldığımda ağzının içinden daha önce duymadığım bir küfür savurdu.
Bütün modum düşerken Savaş'ın gitmeme izin vermesinin rahatlığı ile koşar adımlarla merdivene doğru ilerlemeye başladım. Hâlâ olayın şokunda olduğum için bir tepki veremiyordum. Aklımda deli sorular varken hızlıca odaya girdim ve kapıyı kapattıktan sonra sırtımı kapıya yasladım. Sanki çok kötü bir şey yapmış çocuk gibi alt dudağımı ağzımın içine yuvarlayıp ısırırken heyecandan titreyen elimi kabimin üzerine bastırdım.
Aptal bir şekilde adımlarım yatağa ilerlerken bedenimi yüz üstü yatağa bıraktım. Sanki kalbime kanat takılmış gibiydi. Aklıma acaba Akın ve Alaz gelmese nasıl olurdu diye düşünürken takıldığım bu saçma nokta yüzünden olumsuzca başımı salladım.
Derin ve huzurlu bir nefesi ciğerlerime çektiğimde ayağa kalktım ve dolaptan beyaz boyundan bağlamalı omuzlarımı açık bırakacak, sırt kısmında hafif bir dekoltesi olan bir elbiseyi çıkarttığımda direk saçlarımı sırtımdan çektim ve sırtımda ki dövme ile uyumuna baktım. Elbise gayet günlük ve spordu ama sırtımda ki dövme elbiseye daha ağır bir hava katıyordu. İçimde ki çocuksu heyecan daha da artarken beklemeden üzerimdekileri çıkarttım ve elbiseyi bedenime geçirdim.
Elbise dövmem ile o kadar hoş bir uyum içindeydi ki dudaklarım istemsizce kıvrılmıştı. Yüzüme yok denecek kadar az bir makyaj yaparken saçlarımı su dalgası ile şekillendirip at kuyruğu yapmıştım. Böylelikle sırtımda ki dövme bütün ihtişamı ile gözler önünde duracaktı. Nedensizce içimden güzel giyinip gülmek ve kahkaha atmak geliyordu. Her şeye rağmen..
