TAMAMLANDI✓
SİYAHIN ESİRİ SERİSİNİN 1. KİTABI
Uzun soluklu ve gizemlerle dolu bir kurgudur. İlk bölümlerde sanıldığı gibi bir kurgu ortada yoktur!
❝Elimi kalbinin üzerine koyduğumda konuşmak için derin bir nefes aldım. Savaş sanki bunu anlamış gibi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Medya: Bölümden Kesit 💫
❄️
'Kim bilir benden gizli daha neler neler..'
Bu cümleyi öylesine söylediğini biliyordum fakat algılarım o kadar büyük bir ön yargının kurbanı olmuştu ki dediğini idrak edebildiğim an anlamsızca "Yok" dedim. Yüzü birden ciddileşirken "Gizli bir şey yok." Diye düzelttim. Yüzü kasıldığında "Senden bir şey gizlemiyorum." Dedim. Bunu beni yargılamak için demediğinekalıbımıbasabilirdim ama elimde değildi.
Dudaklarının kıvrımı yok olurken elini kaldırdı ve yanağıma koydu. Bu anı bozduğum için pişman olurken avucunu yanağıma bastırdı. Tam konuşmak için derin bir nefes alacağım sırada Selin'in içeriden bana seslenmesi ile başımı hafifçe kaldırdım. Savaş ağzının içinden bir şeyler homurdanıp elini yanağımdan çektiğinde beline sardığım kollarımı acele ile çözdüm ve hiç bir şey demeden ayağa kalkıp içeri doğru ilerledim.
Selin koltukların minderlerini yere atmış ve deli gibi bir şeyler arıyordu. Tek düzgün koltuk Barış'ın oturduğu koltukken bir canavar misali Barış'ın yanına ilerledi ve elinde ki minderi Barış'a atarken kaba bir şekilde "Kalk!" Diye bağırdı. Barış umursamazca omuz silkip "Git başka yere sıçra" dediğinde dudaklarımda belli belirsiz bir tebessüm oluşmuştu.
Selin bakışlarını bana çevirdiğinde bezmiş bir şekilde "Esin kulaklığımı gördün mü?" Diye sordu. Bu kadar yana yakıla kulaklık mı arıyordu bu kız yani? Ona abartı bir şekilde gözlerimi devirdiğimde "Bu muydu yani?" Diye sordum. Bana kötü bir bakış attığında Barış bütün dikkatini telefonundan çekti ve bakışları pis bir hâl alırken "Evet Selin. Bu kadar önemsiz bir şey için ikizimleEsin'iböldün (!)" Dedi.
Sakin olacaktım. Evet bunu başarabilirdim. Derin bir nefes aldığımda utanç dışında her duyguyu yaşıyordum. Arkamda hareketlilik hissederken Savaş 'ın öfkeli sesini duydum. "Bu gün çok kaşındın sen. Sanırım canın sıkıldı."
Yüzüm sesini duymamla keyifli bir hâl alırken tek düzgün yer olan Barış'ın yanına oturdum. Selin elinde ki yastıkla bacağıma vurduğunda ortamda ki konuyu umursamadan "Esin sana kulaklığım diyorum!" Diye çemkirdi. Ona umursamazca omuz silkerken bakışlarımı ona çevirdim ve "Belki biraz klişe olacak ama nereye bıraktıysan ordadır" diye mırıldandım.
Selin büyük bir öfke ile elinde ki yastığı diğer koltuğa fırlatırkentaklidimi yaparak yukarı doğru çıkmaya başladı. Barış arkasından "Devlet meselesi" diye dalga geçtiğinde gülümsedim.
