TAMAMLANDI✓
SİYAHIN ESİRİ SERİSİNİN 1. KİTABI
Uzun soluklu ve gizemlerle dolu bir kurgudur. İlk bölümlerde sanıldığı gibi bir kurgu ortada yoktur!
❝Elimi kalbinin üzerine koyduğumda konuşmak için derin bir nefes aldım. Savaş sanki bunu anlamış gibi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Medya: Bölümden bir Kesit - YannTiersenPorzGoret 💫
❄️
Saniyelik nefesimin kesildiğini hissederken bulunduğumuz koltuğun beni bastığını hissettiğimde Savaşla aramızda ki kolumu kaldırdım ve elimi enseme götürüp zaman kazanmak ister gibi ensemikaşıdım. İçimde ki üste çıkma dürtüleri beni boğmaya başladığında başımı ona çevirmeden "Şey düşünüyordum.." sustum ve devam ettim. "Gülümsemek veya kahkaha atmak eminim sana da çok yakışıyordur."
Bu iğneleyici tavrımla arkamda ki kolunu çekip sırtını dikleştirdiğinde rahatsız olduğunu anlamıştım. Önceden olsa bu tavrına anlam katamazdım ama artık az da olsa o bakışları kendini ele veriyordu. Cebinden sigara paketini çıkartıp içinden bir dal aldığında ayağa kalktı ve geniş omuzlarını gözler önüne sererek verandaya çıktı.
Onun az da olsa soğuk tavrı kalbimi parçalarken bu lafı dediğime pişman olmuştum. Savaş veranda daki Lobelia çiçeklerinin önünde ki koltuğa oturunca ortamı umursamadan ayağa kalktım ve hızlı adımlarla yanına gidip oturdum. Elinde ki yanan sigarayı benim gelmemle diğer eline alıp benden uzaklaştırdığında dudaklarım hafifçe kıvrıldı.
Bakışlarını bana çevirmeden bir nefes daha zehirden aldığında dumanı ciğerlerinde gizlemeye başladı. Ona sesimde ki alınganlığı gizlemeden "Az önce benden mi kaçtın?" Diye açıkça soru yönelttiğimdeciğerlerinde ki dumanı başka yöne doğru üflerken elini kaldırdı ve beni kolunun altına alırken "Ne alakası var güzelim.." dedi.
İşte bunu bir kez daha demeyecektin Koçer! Kalbim ayaklanıp taklalar atmaya başlarken ona doğru iyice sindim ve sessiz kalarak kabullendim. Elinde ki sigarayı bir kez daha dudaklarına götürdü ve derin bir nefes çekip elinde ki zehri bana gelmemesine özen göstererek beni kolunun altına aldığı eline sıkıştırdı.Ciğerlerinde ki dumanı başını başka yöne doğru çevirip üflediğinde beklemediğim bir şekilde "Hadi içeri geç sen ben geliyorum" dedi.
Sesinde samimiyet yakalasam da tatmin olmayıp başımı ona doğru kaldırdığımda soran gözlerle baktım. Ne demek istediğimi anlamış olacak ki "Şu bitsin geleceğim" dedi. Aklıma gelen düşünce ile beynim farklı diyarlarda kelebek avlamaya çıkarken bu aralar fazla yükseklerde uçtuğumun farkındaydım. Sanırım duman bana gelmemesi için içeri gitmemi söylüyordu.
Nedense yanından bir saniye bile ayrılmak istemiyordum. Bu gece bilemedim yarın sabah ona yediğim haltarıanlatacaktım ve verceği tepki hakkında hiç bir fikir sahibi değildim. Bu nedenle onunla bir saniye bile fazla geçirmek için elimden geleni yapacaktım.
