YER GÖK bir olsa / GxG

03- Ç&G ilk iş

°°°

Seelaam :)

Eğlenceli tarafından bir bölüm daha sizi bekler efenim.

Gerçi hikâyenin geneli eğlenceli olacak ama neyse...

Bu bölümün, özellikle bir kaç yerinde ben çok güldüm, bakalım sizde etkisi ne olacak?

Buyursunlar :)

[□■□■□]

●●●

Hadi bakalııımm... Niyetimizi de açık açık belli ettik. Gazamız mübarek ola. Bakalım şimdi kadın ne diyecek?

●●●

Yüzündeki gülümseme daha da büyüdü. Anaa.! Ben onu, müşteri olmadığımı öğrendi diye üzülecek derken, bu kadın daha çok mutlu oldu sanki lan. Garip bir kadın bu galiba? Bilemedim şimdi! Neyse beni işe alırsa anlarız nası bi'şeymiş...

"iş ilânını diyorsuun?", Braviii... Ayakta alkışlayalım hanımefendiyi hep beraber lütfen. "Kaç yaşındasın sen?"

Niye? Yaşımı n'apcan? Oğlun var da ona mı alacan, ne soruyon ki yaşımı? Asıl oğlun kaç yaşında sen ondan haber ver bana. Bakalım ben oğlunu beğenip varacak mıyım? Neyse dur cevaplayım da, anlarız derdini neymiş? "ibre bi'kaç ay önce 18'i gösterdi."

"Ama hiç öyle göstermiyorsun. Maşallah.", dedi kahkaha attıktan hemen sonra. Komik bi'şey mi söyledim ne gülüyon ki?

"Herkes öyle söylüyor. Baya küçük gösteriyorum galiba. Boyumdan kaynaklıdır herhalde diye düşünüyorum. Malum, pek basketbolcu gibi bir havam yok!" Yok tabi lan! 1,53 boyum var benim. Anam beni kısa doğurmuş. Boy küçük olunca da birçok kişi küçük sanıyor yaşımı. Üzerime 'üniversite sınavına girdim lan ben' yazılı tişört bastırıp gezcem ortalarda valla o olacak sonunda.

Hayır, belli bir olgunluğa erişmiş insanların boyları 1,5 metre olamaz mı yani? Gerçi benim 3 santim fazlam var ama neyse, konumuz bu değil şimdi. O 3 santimi kimseye yedirmem ben ama, benim o!

"Olabilir tabi.", dedi kadın karşımda hâlâ gülerken. "Sen baya eğlenceli bi'şeye benziyorsun." Bi'şeye mi benziyorum? Bi'şeye.? O ne demek be? Nereye koysan uyar şimdi bu 'bi'şey' denilen şey... Palyaço ya da şebek gibi bi'şey demek istemediğini varsayarak, konunun üzerinde durmamaya karar verdim o an geçici bir süreliğine. Konuşmamızın gidişatına göre şekillendireceğim bu konuyu ben daha sonra. Yazdım kenara!

Yalancı bir gülümseme yerleştirdim yüzüme. Ama nasıl sahteyiiim, nasıl sahteyim o an size anlatamam. Her yanımdan sahtekârlık akıyor böyle. "Teşekkür ederim.", dedim bütün samimiyetsizliğimle ama kadına bunu asla çaktırmadan ve tabii ki sevimli davranarak. Neden? Çünkü az önce verdiğim karar doğrultusunda çalışmaya başlayacak, eve ekmek götürecek ve nakadanda sorumlu bir kişilik olduğumu bizimkilere göstereceğim de ondan. Bu yüzden koydum kafaya bu işi alacağım ben. Kaçış yok!

Eğer şu an yanımda Fırat olsaydı hâl ve tavrımı görüp, çoktan beni taklit ederdi ağzını burnunu yaya yaya... Ve ömrümün sonuna kadar da başıma vururdu bu hallerimi. Kesin.! Neyse ki burada değil.

Patronum olma şerefine aday olma yolunda hızla ilerleyen bu kadın tam bana yeniden bi'şey söyleyecekti ki, aramıza "Hesabı alabilir miyim?", diye seslenen bir dış ses girdi.