YER GÖK bir olsa / GxG

04- Ç&G iş Dünyası

°°°

Seelaam :)

Hikâye hakkında,
şimdiye kadar ki kısımlar adına
ne düşündüğünüzü
bilmek isterim efenim.
Engin görüşlerinizi esirgemeyiniz lütfen.

Buyursunlar :)

[□■□■□]

●●●

işe girdiğimi de bir şekilde söyleyecektim nasıl olsa. En azından erken olsun, acısız bitsin. Di mi?

Sal gelsin babacım. Kopsun kıyamet... Hadi bakalım...

●●●

Babam önce tepeden tırnağa beni süzüp, ne kadar doğru söylüyorum acaba diye kendince bi tartıp, sonunda da ciddiye almadı tabii ki.

"Konuyu değiştirmek için daha yaratıcı fikirlerin oluyordu kızım senin normalde. Bu ne böyle?"

"Ne konuyu değiştirmesi yaa? Ben öyle bi'şey yapmıyorum. Hiç bir zaman da yapmadım bi kere." Yaptım yaptım. Çok yaptım hem de. Hatta işime gelmeyen her şeyde hâlâ da yapıyorum.  "insan 18 küsür yıllık evladını bu kadar yanlış mı tanırmış? işe girdim diyorum yaa."

Babam gerçekten ciddi miyim değil miyim hâlâ çözebilmiş değildi. Ulan adamın dengesini ne kadar bozduysam artık, şu mücadelesine bak. Kıyamam yaa...

"Çisem sinirleniyorum bak! Nefret ederim yalandan biliyorsun. Şaka da bi yere kadar!"

"Yalan söylemiyorum baba yaa..." Yok bu adam bana inanmayacak belli. Yanıma yandaş lazım benim. Kafamı odadan dışarı doğru uzatır gibi yaptım mutfağa bağırmak için. "ÇİİLL...", Dur lan. Şimdi işime yarayacak Çilem. 'Çilem' deme sakın, 'abla' de. "AAABLAAA..." Hadi Çilem göreyim seni. Babamı ikimiz ikna edelim. "AaAB-LAaAA..." Hadi canım ablacım. "AAA....."

Mutfak kapısı açıldı bir hışımla, "Ne var Çisem yaa... Kuyruğuna basılmış gibi ne ciyaklıyorsun yine?"

"Çabuk buraya gel. ACiiiLL!" Acil kısmını yine bağırdım tabii ki. Ambulans sireni gibiyim yine maşallah. Tabii ki 'acil' lafını duyan annem de Çilem'in peşinden girdi acil tarafından odaya yanımıza. ikisinin elleri de batkın ve deliller bence akşama köfte yiyeceğimizi işaret ediyor. En sevdiğim!

3'ü de şu an bana bakıyor ama ben masum bir kedicik gibi oturuyorum orada öylece. Bi'kaç saniye sessiz kaldığım için de annem araya girdi merakla. "Çisem! N'oldu? Söylesene."

"Ben bugün işe girdim. Ama babam bana inanmıyor. Ona ciddi olduğumu söyler misiniz lütfen?", dedim masum masum.

Demez olaydım! Çilem'in, Fırat'tan da yüksek bir sesle tiz bir kahkaha atması üzerine, gözlerimi kısarak Çilem'i imha ettim düşünce gücümle. Ama ne öldü ne de gülmeyi bıraktı...

"Çisem saçmalama. Ne işi?" Ahanda beni ciddiye alıp en azından cevap veren biri çıktı. Canım anam, çilekeş anam, gariban anam... "Sen tuvalete giderken bile ayaklarını sürüye sürüye gidiyorsun.", dedi sonra. Yuh bee... Anam dedim bağrıma bastım, o da hain çıktı iyi mi?

"Yav vallahi de billahi de tillahi de işe girdim yaa... Sizi inandırmak için ne yapmam lazım anlamadım ki?" işte önceden hazırladığım cümlenin tam yeri ve zamanı geldi. Saldır Çisem. "Sorumluluk deyip duruyorsunuz. Alın size sorumluluk. Para kazanacağım işte. iş dünyasına atıldım."