YER GÖK bir olsa / GxG

96- Ç&G Utanma

°°°

Selaam :)

Bugün sınavın ikinci ayağı da bitiyor.
Aranızda sınava girenler var mı?
Nasıl geçti merak ettim.
Umarım her şey güzel gitmiştir.

Bu şartlarda ne kadar olursa artık.!
Neyse...
Benim yine asi damarım kabarmadan,
bölüme akalım biz.

Yine 3bin kelimelik,
uzun bir bölüm olmuş ;)

Buarada yorumlarınız çok azaldı.
Üzülüyorum bak...

Buyursunlar efenim ;)

[□■□■□]

●●●

Gülüşünün sesi kulaklığı aşıp kulaklarıma kadar doldu tam gözlerimi kapatmışken.

"Seni o kadar çok seviyorum ki..." dedi önce. "Uyu sevgilim. Seni ne kadar çok sevdiğimi bilerek karış rüyalarına............."

●●●

Gece ilk kez Gökçe'yle öpüşmekten öteye geçtik rüyamda.

Çok farklı, çok değişikti bu kez ve bi'şey itiraf edeyim mi? Çok güzeldi, çok hoşuma gitti...

Gözümü açtığımda bile elim istemsiz bacaklarımın arasına gitti oraya baskı uygulama isteğime karşı koyamadığım için.

Gökçe'yle öpüşürken falan yaşadığım ve o karıncalanma diye adlandırdığım ama bir türlü anlatamadığım şeyden daha yoğundu bu seferki.

Çok fenaydı çok.!

Hemen elime telefonumu aldım ve sevgilimi aradım tabii ki. Onu sabah görmek çok hoşuma gittiği için doğrudan görüntülü aradım hemde.

Ararken de farkettim ki, biz artık sevgilimle hiç normal arama yapmıyoruz birbirimize ve bunun da benim ayrıca çok hoşuma gittiğini söylemeliyim.

Esnerken açtı Gökçe telefonu ve onu görür görmez, "Günaydın sevgilim.", dedim hemen şakıyarak.

"Günaydın prensesim. Güzel uyudun mu?", diye sordu uykulu yüzü gözlerimi, çatallı sesi kulaklarımı doyururken.

Hem de nasıl uyudum bir bilsen... "Çok güzel uyudum hemde. Seninle uyumak çok güzel.", dedim bu konuda mutluluğumun çok net yansıdığını bilerek. "Hadi gel. Ben uyandım.", dedim hemen ardından hızla. Vakit kaybetmeye ne gerek var ki şimdi? Di mi?

Bir kez daha esnedi Gökçe eliyle ağzını kapatırken. Sonra da yarım yamalak bir gülüşle, "Giyinip geliyorum yarim.", dedi karışmış saçlarına gözüm takıldığı sırada.

"Sen benimle birlikte uyumadın mı? Neden sürekli esniyorsun?", diye sordum ikinci kez esnemesi dikkatimi çektiği için.

"Hayır. Seninle birlikte uyumadım.", diye itiraf etti Gökçe.

"Ama neden? Hani beraber uyuyacaktık? Bi'şey mi oldu?"

"Hayır sevgilim. Bi'şey olmadı. Telefonun kamerası başka yeri gösterene kadar seni izledim nefesinin sesini dinleyerek.", dedi Gökçe bir kez daha mutlu olmamı sağlayarak.

Yine de, "Ama bu haksızlık.", deyip tam kızacaktım ki vazgeçtim. "Ama seni affediyorum. Çünkü senin sesinle uyumakta çok güzel bi'şey.", dedim gülümsememim yüzümde büyüdüğünü farkederek. "Hadi hemen gel.", derken sesimin sabırsızca çıktığına eminim.