YER GÖK bir olsa / GxG

71- Ç&G Mutluluk

°°°

Selaam :)

Ne kadar güzel bir gün değil mi? :)
Ben çok güzel uyandım.

Bu güzel güne,
güzel bir bölüm gelsin o zaman.

Bölümleri de hep uzun uzun yazmışım hee :)

Buyursunlar ;)

[□■□■□]

●●●

Gözlerim uykuya mutlulukla kapandı...

●●●

Ve aynı gözler yine mutlulukla açıldılar benim için yeni başlayan bu güne.

Halâ çift görüyorken ve bakış açım bile henüz netleşmemişken telefona sarıldım hemen.

Kime: GÖK'çe
Günaydın 🤗
Ben hazırım 👍

Tamam, hazır değilim. Hatta yataktan bile çıkmadım henüz ama Gökçe gelene kadar hazırlanırım nasıl olsa. O da benim hazır olduğumu düşündüğü için acele edip erken çıkıp gelir, böylece ben de bu sayede Gökçe'yi daha erken ve daha uzun görmüş olurum di mi?

Sabah sabah zehir gibi işliyor kafam yine yav. Maşşşallah... Ulan, süperim bee... Bravi bana, braviii.

Kimden: GÖK'çe
Günaydın Çisem ;)
Bir kaç dakikaya çıkıyorum :)

Telefonu kenara fırlatıp giyinmek üzere kalktım hemen ve dün üzerimden çıkarıp sağa sola fırlattığım kıyafetlerim gözüme ilişince bir an bi'şey unuttuğum hissine kapıldım anlamsızca.

Bu his çok nadir gelir bana ve gerçekten önemli ve unutmamam gereken bi'şeyi unuttuğuma emin olurum her defasında.

Bu, bilinçaltımın benimle taşak geçme şekli bence. 'Şunu unuttun!', demek yerine, 'Bi'şey unuttun, hatırla çabuk!', der gibi bir hissiyat veriyor yavşak her seferinde. illa işimi zorlaştıracak. Ulan, söyleyiversene ne unuttuysam, ne diye uğraştırıyorsun ki beni şimdi sabah sabah.?

Yav o değil de, ne unuttum yine acaba bu kadar önemli ben yaa? Kıyafetlerime bakınca olduğuna göre kesin bununla ilgili bi'şey. Ama acaba ne?

Çalış amk kafası çalış...
Hıldır hıldır hıldır hıldır...

Lannn.!!! .......

Hemen yerdeki pantolonu kaptım ve elimi doğrudan cebine attım.

Ohh.! Halâ orada duruyor çok şükür.

Gökçe'nin dün yazdığı ve tam pastaneden çıkarken dönüp alarak cebime attığım notu halâ okumadım ya beeenn. Allah beni ne etmeye. Bunca zaman iyi kaybetmedim valla, üzülürdüm.

Elimdeki kağıt parçasına baktım özür diler gibi. Eğer unutsaydım, en iyi ihtimalle ben odadan çıkar çıkmaz pantolonla beraber makineye gidecek ve daha ben okuyamadan heba olacaktı sevdiceğimin notu belki de...

Üzerinde 'Çisem' yazan katlanmış notu açtığımda, ilk kez bu kadar uzun yazdığını gördüm Gökçe'nin.

...
Çalıkuşu'nda, 'Belki bir gün kalbimi yormayan birine denk gelirim diye yaşıyorum.' diyor Reşat Nuri Güntekin

Hayat, nerede ineceğimizi kendimizin tayin edemediği uzun bir yolculuk. Mutluluk bir hedef değil. Bu yolculukta hissettiklerin, yaşadıkların, gördüklerin, göremediklerin, merak ettiklerin, söylediklerin, tanıştıkların, duydukların da mutluluk. Eğer mutluluğu yolun sonuna koyarsak, belki ulaşamadan inebiliriz trenden. Mesele yola çıkmadan önce onu da yanımıza alabilmekte. Mesele hali hazırda içinde olduğun bu uzun yolculuğun tadını çıkarabilmekte.