ဦးရဲ့ကမ္ဘာငယ် ၃

4.7K 248 3
                                    

ဦးရဲ့ကမ္ဘာငယ်


"အဟမ်း...ငါရှိတယ်နော်..."

"အာ...မကြီး...

မမြင်လိုက်ဘူး...

အရမ်းမှိန်နေလို့...."

"ဒါ...အစ်မကိုပြောစရာလား

အိမ်မှာသာလိမ္မာတာနော်

အပြင်မှာဆိုအရမ်းဇောင်းဇောင်းထ..."

မောင်နှမနှစ်ယောက်ကိုကြည့်ရင်း

ဘုန်းမြတ်သူရယ်လိုက်မိသည်။

မောင်တိုင်းကအစ်မတွေကိုချွဲကြသည်။

သူကတော့တစ်ဦးတည်းသောသားဖြစ်

တာကြောင့်ဘယ်သူမှမရှိပေ။


"ဦးဦးရော...

အခုထိအိမ်ထောင်မပြုသေးဘူးလား"

မမျှော်လင့်သည့်အမေးစကားကို

ကြားလိုက်ရသည့်အခါဟိန်းသက်လင်း

ဝမ်းနည်းသွားရသည်။သူ့ကလေးလေးက

တစ်ကယ်ကိုစိတ်ဆိုးနေခဲ့သည်။

"မယူပါဘူး...

စောင့်နေတဲ့လူသားလေးရှိလို့လေ

သူကလဲဦးဦးကိုမယူဘူးဆိုရင်တော့

ဦးဦးကလူပျိုကြီးဖြစ်ပြီပေါ့..."

"သူ့ကိုမယုံနဲ့နော်...မောင်လေး"


ဘုန်းမြတ်သူအတွက်ဒီနေရာဟာ

သူနဲ့မသက်ဆိုင်သလိုပင်။

သူတစ်ယောက်တည်းသီးသန့်ဖြစ်နေသည်။

နောက်ထပ်သူ့လိုသူငယ်ချင်းတစ်ယောက်

ကိုသာမျှော်နေမိသည်။အမြဲမြလိုလိုအဖွဲ့

ကျခဲ့သည့်မြတ်သဇင်။

"ဘုန်းမြတ်သူရေ..."

"နောက်ဆုံးတော့

ငါလဲစကားပြောစရာလူရပြီ..."

ထင်ထားသည်နှင့်လွဲမှားစွာလူတိုင်းက

ထိုနှစ်ယောက်ကိုပဲသတိထားမိနေကြသည်။

"ငါ့ကိုစောင့်ရတာအရမ်းကြာ

ဦးရဲ့ကမ္ဘာငယ် (Completed)Where stories live. Discover now