ဦးရဲ့ကမ္ဘာငယ် ၂၈ (Zawgyi)

564 21 0
                                    

ဦးရဲ႕ကမၻာငယ္





တစ္ကယ္တမ္းျဖစ္ၾကတဲ့ျပႆနာဟာႀကီးႀကီးမားမာမဟုတ္ခဲ့ပါ။

နားလည္မႈလြဲခဲ့ၾကျခင္းသာ။

ခဏတာေတာ့ႏွစ္ေယာက္သားကေတာက္ကဆျဖစ္သြားခဲ့ၾကေပမဲ့

ဒီကိစၥဟာခ်စ္သူရည္းစားတိုင္းႀကဳံ႕ေတြ႕ရတဲ့

ျပႆနာေသးေသးမႊားမႊားေလး‌သာ။

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားကိုဝင္ရႈပ္နိုင္သည့္ျပႆနာမဟုတ္။

"ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္...

သေဘာထားေသးသိမ္သလိုျဖစ္သြားတယ္..."

"ဦးလဲအထင္လြဲစရာျဖစ္ေအာင္ေျပာမိသြားတယ္"

'ေတာင္းပန္ပါတယ္'ဆိုတာကိုေတာ့စိတ္ထဲကသာေျပာလိုက္မိပါသည္။

လူတစ္ေယာက္ကိုေတာင္းပန္တာကသူလုပ္ေနက်အလုပ္မဟုတ္ဘူး။

သိပ္ခ်စ္ရပါတယ္ဆိုတဲ့လူကိုလဲသူေတာင္းပန္မွာမဟုတ္ဘူး။

ဘုန္းျမတ္သူနားလာကပ္ထိုင္တဲ့ရွိုင္းထက္ေအာင္ကမ်က္ႏွာငယ္ႏွင့္။

ခုဏကရန္ေထာင္ေနခဲ့တာသူမဟုတ္သည့္အတိုင္း။

"ကြၽန္ေတာ္တို႔ေခြးေလးကိုနာမည္မေပးရေသးဘူးေနာ္..."

"ကိုယ္ကေတာ့နာမည္မေတြးတတ္လို႔...

ဒီအတိုင္းေခြးေလးလို႔ပဲေခၚျဖစ္ေနတာ"

"ကြၽန္ေတာ္လဲနာမည္မေပးတတ္ေတာ့ဘူး...

အမ်ားႀကီးနာမည္ေတြလဲေတြးဖူးတယ္..."

"သၾကၤန္ၿပီးသြားရင္အိမ္ျပန္ပါေတာ့ကေလးရယ္

ဦးဆိုလိုခ်င္တာကိုသိတယ္မဟုတ္လား...

မိဘေတြနဲ႕ နည္းနည္းသင့္သင့္ျမတ္ျမတ္ေနပါ

အရင္ကလိမၼာေနတဲ့ကေလးက

ဦးေၾကာင့္ဆိုးေနတယ္ဆိုၿပီးအျဖစ္မခံခ်င္လို႔ပါ

ေနာ္...နားလည္တယ္မဟုတ္လား"

ရွိုင္းထက္ေအာင္ေခါင္းကိုပြတ္သပ္ေပးေနလိုက္ရင္း

ေလသံေအးေအးနဲ႕စကားေျပာမိသည္။

ဘယ္သူသိနိုင္မလဲရွိုင္းထက္ေအာင္ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးဟာ လူကိုနည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕အသားယူတတ္တယ္ဆိုတာ။

စကားကိုေကာင္းေကာင္းမေျပာသူ႕ခါးဆီလာေရာက္ဖက္တြယ္ေနတဲ့

ရွိုင္းထက္ေအာင္ရဲ႕လက္ေတြ။

"ဟုတ္...ကြၽန္ေတာ္နားလည္ပါတယ္"

တစ္ခါတစ္ရံဦးအေပၚမွာက်ဴးလြန္ပစ္လိုက္ခ်င္မိတဲ့အရာေတြရွိသည္။

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ဆိုတာသိပ္ခက္ခဲတယ္။

တစ္ခါတစ္ေလဆိုရင္ဦးရဲ႕လည္တိုင္ကိုကိုက္ခဲၿပီးအမွတ္အသားေတြအမ်ားႀကီး ေပးပစ္လိုက္ခ်င္တာ။

သဘာဝအတိုင္းျပည့္ျပည့္တင္းတင္းရွိေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုလဲအၾကမ္းပတမ္း နမ္းရွိုက္ပစ္လိုက္ခ်င္တာ။

ရွိုင္းထက္ေအာင္ရဲ႕အေတြးေတြကိုဖုန္းကိုသာအာ႐ုံစိုက္ေနသည့္ဦးကမရိပ္မိ။

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ေနသည့္ေခြးေလးကသာအသံျပဳေလေတာ့သည္။

ထိုေခြးေလးသည္ဘုန္းျမတ္သူနားကိုရွိုင္းထက္ေအာင္ကပ္သည့္အခါတိုင္း တစ္မ်ိဳးမဟုတ္တစ္မ်ိဳးေတာ့ျပႆနာလုပ္ေနက်။

'woof woof'

"သူဗိုက္ဆာေနတာထင္တယ္...

ခဏလႊတ္ပါဦး...သူ႕အတြက္မုန႔္သြားယူေပးမလို႔"

ဦးရဲ႕လႈပ္ရွားမႈေလးေတြကိုလိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။

သူ႕ရဲ႕ဦးကအရာရာမွာျပည့္စုံေနတာ...။

အျပစ္ေျပာစရာတစ္ခုမွာကိုရွိမေနတာ။

"ဦးေရ..."

"ဘာလဲ..."

"အဲ့ေခြးကိုပဲဂ႐ုစိုက္ေနေတာ့မွာလားလို႔..."

"သူကငယ္ေသးတယ္...ဂ႐ုစိုက္ရမယ္ေလ"

"ကြၽန္ေတာ္ကလည္းငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္ေကာင္ေလးပါပဲဗ်ာ"

ရွိုင္းထက္ေအာင္ရဲ႕စကားေၾကာင့္ရယ္ရခက္ခက္။

တအားစကားတတ္တဲ့ေသာက္ကေလးစုတ္။

"အဲ့ေတာ့ငါကအဘိုးႀကီးလား"

ဦးဘုန္းျမတ္သူဟာလဲ႐ြဲ႕တတ္ပါေသးသည္။

ဘယ္ေလာက္ပဲတည္ၿငိမ္ရင့္က်က္ေသာအသြင္ကိုေဆာင္ေနကာမူ ရွိုင္းထက္ေအာင္‌ေရွ႕တြင္ေတာ့ဦးဟာလူငယ္တစ္ေယာက္လို။

သူထိုလူသားကိုျမတ္နိုးရျခင္းရဲ႕အဓိကအေၾကာင္းအရင္းဟာ ဦးဘုန္းျမတ္သူျဖစ္ေနလို႔။

ေယာက္်ားေလးဆိုတဲ့ျဖစ္တည္မႈထက္ဦးဘုန္းျမတ္သူဆိုတဲ့ ျဖစ္တည္မႈေလးကိုပဲသူျမတ္နိုးတာ။

"မ်က္လုံးႀကီးကြၽတ္ထြက္သြားရင္

ကိုယ့္အျပစ္မဟုတ္ဘူးေနာ..."

သူ႕ရဲ႕ဦးဟာအခုလိုမ်ိဳးခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေအာင္လဲေျပာတတ္ပါေသးသည္။

"အခြန္မေဆာင္ရတိုင္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းမေနပါနဲ႕ဗ်ာ...

ကြၽန္ေတာ္ကဥပုသ္ေစာင့္ထားတဲ့သူမဟုတ္ဘူးဗ်"

"ဘာစကားေတြေျပာေနတာလဲ..."

"အ..လက္စကျပင္းပါ့ဗ်ာ"

"သြားေကာက္ေတာ့ baby"

'Baby'ဆိုသည္မွာေခြးေလးကိုဘုန္းျမတ္သူေခၚေလ့ရွိတဲ့နာမည္။

ရွိုင္းထက္ေအာင္မ်က္ႏွာတည့္တည့္ကိုလာေရာက္ထိမွန္တဲ့

ေဘာလုံးေလး။

ဘုန္းျမတ္သူဟာလည္လြန္းပါသည္...ထိုေဘာလုံးေလးကေခြးေလးရဲ႕

ကစားစရာ‌...။အကယ္၍ထိုေဘာလုံးကိုပစ္လိုက္မယ္ဆိုရင္

ေဘာလုံးေနာက္ကိုလိုက္သြားမွာပဲ။

ရွိုင္းထက္ေအာင္ဆီေဘာလုံးေရာက္တာနဲ႕ေခြးေလးကခုန္အုပ္လာသည္။

"ရပ္...ငါမင္းကိုရပ္ခိုင္းေနတယ္ေနာ္

ငါကမင္းသခင္ပါဟ...

သူမ်ားစကားကိုက်နားေထာင္ၿပီး

ငါ့စကားက်နားမေထာင္ဘူးေပါ့...ဟုတ္လား"

"woof woof"

ေဘာလုံးရတာနဲ႕ဘုန္းျမတ္သူဆီခ်က္ခ်င္းေျပးၿပီးျပန္ေပးတဲ့ေခြးေလးေၾကာင့္

ရွိုင္းထက္ေအာင္ရယ္ရတာအူလွိမ့္ေနသည္။

သူ႕ရဲ႕ဦးဘုန္းျမတ္သူကခ်စ္ေမႊးပါတာ။

လူတိုင္းကခ်စ္႐ုံတင္မဟုတ္ဘူးသူ႕ရဲ႕ေခြးေလးကအစခ်စ္ေနတာ။

ႏြယ္သက္ခိုင္

စႏၵာေအး

သီရိေမ

ၾကယ္စင္လင္း

ျမတ္သဇင္

ဟိန္းသက္လင္း

သူငယ္ခ်င္းေတြအားလုံးကဘုန္းျမတ္သူကိုတစ္ကယ္ခ်စ္ၾကသည္။

သို႔ေပမဲ့ တကယ့္ တကယ္မွာေတာ့ဘုန္းျမတ္သူကိုခ်စ္တဲ့သူသိပ္မရွိပါ။

စီးပြားေရးေလာကမွာလဲတစ္ျခားလုပ္ငန္းရွင္ေတြရဲ႕မ်က္မုန္းက်ိဳးျခင္းကို အၿမဲခံေနရသည္။စီးပြားေရးေလာကသည္ထင္ထားသေလာက္မရိုးရွင္းခဲ့။

ရႈပ္ေထြး‌လွေသာေလာကတြင္အျပစ္ရွာေနၾကသူေတြအဖို႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းသည္ျပစ္ခ်က္တစ္ခုမျဖစ္ပါေစနဲ႕လို႔ဆုေတာင္းရင္း...။

*___________*

သၾကၤန္အတက္ေန႕



ေနာက္ဆုံးေန႕မို႔လားမသိ...

မ႑ပ္အတြင္းကလူတိုင္းရဲ႕မ်က္ႏွာမွာဒီရက္ေလးကိုမကုန္ဆုံးေစခ်င္တဲ့ အရိပ္ေလးေတြရွိေနသည္။

မုန႔္ႏွစ္ေတြေဖာက္ေနသည့္ႏြယ္သက္ခိုင္ပင္မ်က္ႏွာညွိုးခ်င္ခ်င္။

ႏြယ္သက္ခိုင္နားတြင္ရွိေနသည္ကအရင္လိုေမဖူးလႊာမဟုတ္ေတာ့ဘဲ သက္လ်ာျဖစ္သြားျခင္းကသၾကၤန္ကာလအတြင္းျဖစ္သြားသည့္

ေျပာင္းလဲမႈဟုဆိုနိုင္မလား။

ဟိန္းသက္လင္းႏွင့္ၾကယ္စင္လင္းတို႔ျပန္အဆင္ေျပသြားျခင္းကလဲ ႏွစ္သစ္ရဲ႕ေကာင္းမြန္ျခင္းေတြထဲကတစ္ခုပါေလ။

သီရိေမႏွင့္သက္လ်ာၾကားကတင္းမာမႈေတြေျပေလ်ာ့သြားသည္ကေတာ့ ဘုန္းျမတ္သူအတြက္ေခါင္းေအးစရာတစ္ခုပင္။

မဟုတ္ရင္အေတာ္ဆုံးမန္ေနဂ်ာနဲ႕အေတာ္ဆုံးအတြင္းေရးမႉးရဲ႕ယွဥ္ၿပိဳင္မႈက ဝန္ထမ္းေတြၾကားမွာဘယ္သူနိုင္မယ္ဘယ္သူရႈံးမယ္နဲ႕ အေလာင္းအစားတစ္ခုလိုကိုျဖစ္ေနၿပီ။

"ဦး...‌ယူပါ"

ပိေတာက္ပန္းေတြလာေပးသည့္ရွိုင္းထက္ေအာင္ေၾကာင့္ ဘုန္းျမတ္သူနားမလည္။သူကမိန္းကေလးမွမဟုတ္တာကို။

"သၾကၤန္ကာလမွာေတာင္

မိုးေတြ႐ြာမွပြင့္အာလာတတ္တဲ့ပိေတာက္ပန္းက

မိုးကိုသစၥာရွိသလို

ဦးနဲ႕ေတြ႕မွအခ်စ္ဆိုတဲ့အရာကိုသိလာတဲ့ကြၽန္ေတာ္က

ဦးကိုသစၥာရွိပါ့မယ္ဗ်ာ..."

"ဆိုင္လဲမဆိုင္ဘူး..."

မဆိုင္ဘူးလို႔သာသူ႕ႏႈတ္ဖ်ားကေျပာလိုက္ေပမဲ့

ပိေတာက္ပန္းေတြကိုေတာ့လွမ္းယူလိုက္မိသည္။

ပိေတာက္ပန္းကိုေပးျခင္းသည္. . .သူ႕ကိုမိန္းကေလးတစ္ေယာက္အျဖစ္သေဘာထားျခင္းမဟုတ္ရပါပဲပိေတာက္ပန္းရဲ႕သစၥာတရားနဲ႕အတူသူ႕ရဲ႕သစၥာတရားကိုပါ ရွိုင္းထက္ေအာင္ကေပးအပ္သည့္သေဘာမို႔ပင္။



သူတို႔ကိုေငးေနသည့္လူေတြရွိသလို ပိေတာက္ပင္အကြယ္ကေနဓာတ္ပုံလွမ္း၍ ရိုက္ယူေနေသာလူလည္းရွိခဲ့ပါသည္။

ဒါသည္ပင္သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဆီေရာက္ရွိလာေသာ မုန္းတိုင္းတစ္ခုျဖစ္ေလ‌ေတာ့သည္။

~~~~~~~

ဒုန္း ဒုန္း ဒုန္း

မုန္တိုင္း မုန္တိုင္း

မၾကာမီလာေတာ့မည္။

Btw အပိုင္း၂၉ေရာက္ရင္

တို႔ဦးကရွိုင္းထက္ေအာင္ရဲ႕အပိုင္လုံးလုံးျဖစ္ၿပီ

ေမွ်ာ္ေပါ့ေနာ္ ခ္ခ္။




ဦးရဲ့ကမ္ဘာငယ် (Completed)Where stories live. Discover now