ဦးရဲ႕ကမၻာငယ္
"ဦးကိုကြၽန္ေတာ္ခ်စ္တယ္"
"အင္း...ဦးသိတယ္"
"အဲ့ဒါဆိုဦးကေရာ...
ကြၽန္ေတာ့္ကိုခ်စ္လား"
"မသိဘူး..."
"ဟာဗ်ာ...ဦးရာ..."
"အင္းေလ...
ဦးမွမသိတာ...
ဦးသိတာက
မင္းက...
ဦးရဲ႕ကမၻာငယ္ေလ"
"အင္...
ဘယ္လိုႀကီး"
ရွိုင္းထက္ေအာင္ အမွန္တစ္ကယ္နားမလည္ပါ။
"မင္းကသိပ္တုံးတာပဲ
မင္းက...
ဦးရဲ႕ကမၻာငယ္ပါ
ဘဝတစ္သက္တာလုံး
ကိုယ္ပိုင္ကမၻာမရွိပဲ
ရွင္သန္လာခဲ့တဲ့
ဦးရဲ႕ဘဝႀကီးမွာ
အသက္35ႏွစ္ေရာက္မွ
ပိုင္ဆိုင္လိုက္ရတဲ့
ဦးရဲ႕ကမၻာငယ္လို႔"
ဦးရဲ႕စကားေၾကာင့္ ရွိုင္းထက္ေအာင္အမွန္တစ္ကယ္ေပ်ာ္သြားရပါသည္။ဦးကိုယ္ေလးကိုရင္ခြင္ထဲဆြဲဖက္မိလိုက္သည္။ဦးထံမွအရယ္တစ္ဝက္ႏွင့္ေျပာလာေသာစကားေလးက...
"ဦးကိုအဖ်ားကူးရင္
မခ်စ္ေတာ့ဘူးေနာ္" တဲ့။
"ဟား....ဦးရယ္
ကြၽန္ေတာ္တစ္ကယ္
အရမ္းဝမ္းသာသြားလို႔ပါ
ၿပီးက်အရမ္းဖ်ားေနတာလဲ
မဟုတ္ဘူး
ကိုယ္ပူ႐ုံေလးတင္ပါ..."
"ထင္ပါတယ္
ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ေပါင္းၿပီး
ျပဇာတ္ရိုက္ေနမွန္း...
ဒီလိုမွန္းသိ...ခုဏကစကား
ျပန္႐ုတ္သိမ္း...သိမ္း...အြတ္..."
ဘုန္းျမတ္သူစကားပင္မဆုံးလိုက္ရွိုင္းထက္ေအာင္ထံမွႏႈတ္ပိတ္နမ္းရွိုက္ျခင္းကိုခံလိုက္ရသည္။ထိုေကာင္ေလး...ေျပာေတာ့သာရည္းစားမထားဖူးတဲ့လူရိုးေလးတဲ့။အနမ္းေတြမွာေတာ့ကြၽမ္းက်င္ပိုင္နိုင္လြန္းသည့္ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းေသာေကာင္ေလးပင္။ၾကာရွည္ေသာအနမ္းတစ္ခုသည္ျမတ္နိုးမႈအေပါင္းတို႔ေရာေႏွာေနလ်က္။
မိုးေတြကတစ္ေျဖာက္ေျဖာက္႐ြာသြန္းလ်က္။ခ်စ္သူႏွစ္ဦးကအနမ္းေတြဖလွယ္လ်က္။လွပလြန္းေသာေန႕ေလးတစ္ေန႕ပင္ျဖစ္ေလသည္ကား။
++++++++++++++
"ေစာေစာျပန္လာ
တကၠသိုလ္သၾကၤန္ဆိုၿပီး"
"သိပါတယ္
မမရဲ႕...ဟီး"
"ဟြန႔္...လာမခြၽဲေနနဲ႕ေနာ္
ဘာညာဘာညာသံမၾကားခ်င္ဘူး
ရန္လဲမျဖစ္ေစနဲ႕...ဒါေပမဲ့
မင္းရဲ႕ျဖစ္တည္မႈကို
ေလွာင္ေျပာင္လာတာမ်ိဳးရွိရင္ေတာ့
တစ္ခါတည္းအဲ့ေနရာမွာတင္
ရိုက္သတ္ခဲ့လိုက္"
"အဲ...မမကၾကမ္းလွခ်ည္လား..."
"ကဲ...သြားစရာရွိတာသြားေတာ့
မမလဲအလုပ္ေတြက်န္ေသးတယ္"
တကၠသိုလ္သၾကၤန္အတြက္အက်အနျပင္ဆင္ထားသည့္ၾကယ္စင္ကိုၾကည့္ကာသီရိေမသက္ျပင္းခ်လိဳက္မိသည္။သူ႕ေမာင္ေလးသည္တစ္ခ်ိန္က၁၅ႏွစ္သားေကာင္ေလးမဟုတ္ေတာ့ပဲအသက္၂၀အ႐ြယ္လူပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနေလၿပီ။ကေလးဆိုးေလးတစ္ေယာက္၏၅ႏွစ္တာအတြင္းႀကီးျပင္းလာခဲ့ပုံကိုၾကည့္ခဲ့ရသည္မွာမေန႕တစ္ေန႕ကလို။အခ်ိန္၅ႏွစ္ၾကာၿပီးေနာက္မွာအေတာ္မ်ားမ်ားေျပာင္းလဲခဲ့ေလၿပီ။
"ဟူး...ေလာကႀကီးက
တစ္ခါတစ္ေလက်
ရယ္စရာႀကီးပါလားေနာ္"
စာရင္းစာ႐ြက္ကိုၾကည့္ရင္းခပ္ဖြဖြၿပဳံးလိုက္မိသည္။
"ဘာတဲ့
မန္ေနဂ်ာဆိုတာ
အတြင္းေရးမႉးထက္ရာထူးျမင့္တယ္
မန္ေနဂ်ာခိုင္းရင္လုပ္လိုက္
ျပန္မေျပာနဲ႕...ဟားဟားဟား
ရယ္ရလြန္းလို႔"
ေန႕လည္ကၾကားခဲ့ရေသာမန္ေနဂ်ာသက္လ်ာထံမွစကားကိုျပန္စဥ္းစားရင္းဟားတိုက္ရယ္လိုက္မိသည္။
"Bossရဲ႕ခိုင္းဖက္ေလးဆိုေတာ့
Bossကအေရးေပးတယ္...
ေမာင္ကိုထိုးေႂကြးခ်င္တာတဲ့...
အဟက္...အပိုစာသားေတြနဲ႕
သီရိေမကိုလာေၾကာေနတဲ့
မိန္းကေလးပဲ..."
စာရင္းစာ႐ြက္တစ္႐ြက္ကိုေဘးမွာခ်လိဳက္ရင္းေနာက္တစ္႐ြက္ထပ္စစ္ေနလိုက္သည္။
"သဘာဝလြန္အခ်စ္ကို
အားေပးေနတဲ့မိန္းမတဲ့...
Bossနားမွာေနၿပီးျမဴစြယ္တယ္တဲ့
ဟားဟား...ရယ္ရလြန္းလို႔႐ူးမွာပဲ
သက္လ်ာရယ္...ဟားဟား"
ၿပီးဆုံးသြားျပန္ေလေသာစာရင္းစာ႐ြက္ေလး။သီရိေမရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြကဘာခံစားခ်က္မွာမပါသလိုစကားေတြတဖြဖြေရ႐ြတ္ေနသည္။သီရိေမသည္လည္းယဥ္ယဥ္ေလး႐ူးသြပ္ေနေသာေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ေပ။သူ႕ကိုေျပာလာေသာေစာ္္ားသည့္စကားလုံးမ်ားကိုသူသည္ေခါင္းငုံ႕ရင္းသာေနခဲ့ၿပီးဘာမွျပန္မေျပာျဖစ္ခဲ့။သူတစ္ေယာက္တည္းရွိသည့္အခ်ိန္မွသာထိုစကားေတြကိုတစ္ေယာက္တည္းျပန္ေျပာၿပီးဟားတိုက္ရယ္ေမာေနမိသည္။
"ဟူး...မမရဲ႕မ်က္ႏွာေလး
ျမင္ရရင္ေကာင္းမွာပဲ"
"သီရိေမေရအသိတရားဝင္စမ္း"
"ဟူး...Don't fight the feelingေလး
ထပ္နားေထာင္ဦးမယ္..."
"ငါက႐ူးေနတာ..."
တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့အိမ္ေလးမွာေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕စကားေျပာသံေတြပဲအခါခါထပ္ေနပါသတဲ့။အေဖာ္မဲ့ခဲ့ေသာဘဝမို႔ကိုယ့္ကိုယ္သာအေဖာ္ျပဳရင္းစကားေျပာေနရတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ဘယ္သူမွမသိခဲ့ၾကပါဘူး။
++++++++++++++
"wow!!...
Kingႀကီးက
ေက်ာင္းသူသစ္နဲ႕ပါလား"
"မထင္ရဘူးေနာ္...
ငါတို႔ရဲ႕Kingကိုေနာက္မွ
ေရာက္တဲ့သူကသိမ္းပိုက္သြားတာ
Queen ႀကီးက်န္ခဲ့ၿပီ"
"မဟုတ္ဘူးကြ...
ေက်ာင္းသူသစ္က
ေယာက္်ားေလးေတြကိုမႀကိဳက္ဘူး
လိုက္ေပးစားတာ
ၾကယ္စင္လင္းဆို႔တဲ့ေကာင္ေလးနဲ႕ပဲ
ငါေတာ့သံသယဝင္တယ္"
ေက်ာင္းထဲကိုေရာက္ေရာက္ခ်င္းၾကားရေသာစကားတို႔ကိုအထူးတလည္အေရးစိုက္မေနေတာ့။ဒါမ်ိဳးေတြကရိုးေနၿပီျဖစ္သည္။ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးဆင္ႏႊဲေသာတကၠသိုလ္သၾကၤန္ေလးမွာထိုစကားေတြကိုေခါင္းထဲမထည့္လိုေတာ့ပါ။
"အဲ့..."
သၾကၤန္ျဖစ္တာမို႔လို႔ေပါ့ေပါ့ပါးပါးဝတ္စားလာၿပီးအပီအျပင္ကဲဖို႔ဆုံးျဖတ္ထားမိေပမဲ့လွ်ပ္ျပာလွ်ပ္ျပာနိုင္တဲ့ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသာေခါင္းေခါက္ပစ္ခ်င္လိုက္ေတာ့တယ္။ရွိုင္းထက္ေအာင္ကမေကာင္းတတ္လို႔ထိန္းထားေပးမွန္းသိေပမဲ့ေက်ာင္းကလူေတြကေတာ့တစ္မ်ိဳးထင္ေတာ့မွာ။
"WOW!!!"
ဖုန္းကိုထုတ္ကာဓာတ္ပုံအမိအရရိုက္ၾကသူမ်ားၾကည့္ကာရွိုင္းထက္ေအာင္စိတ္ခုသြားသည္။သူတို႔ေဆး၁၏PageကိုဦးကလဲLikeလုပ္ထားတယ္မလား။ဦးျမင္သြားခဲ့ရင္မေန႕ကမွရထားတဲ့ေလာေလာလတ္လတ္အေျဖေလးျပန္ပါသြားဦးမယ္။
"ငါျပန္ခ်င္သြားၿပီ..."
"ဦးကိုအဲ့ေလာက္ေတာင္
ေၾကာက္လား"
"ေလာေလာလတ္လတ္
ရထားတဲ့အေျဖေလးမို႔ပါ...ဟိဟိ"
"ခဏပဲေနမွာ...
ၿပီးရင္ျပန္မွာ..."
"ရပါတယ္
ဆိုင္ကမုန႔္ဝင္ယူသြားဦးေနာ္
menu အသစ္မို႔လို႔
ငါကpromotionဆင္းတာ
free...အဟိ"
"တဟိဟိနဲ႕ဘာျဖစ္ေနတာလဲ
ေရာဂါကြၽမ္းသြားတာလား"
ရွိုင္းထက္ေအာင္ရဲ႕စကားေၾကာင့္ရယ္ေနတဲ့ႏြယ္သက္ခိုင္ကခ်က္ခ်င္းမ်က္ႏွာတည္သြားၿပီးမ်က္ေစာင္းထိုးလာသည္။
"ရည္းစားပူမိခါနီးေနတဲ့
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ေပါ့ကြယ္
Faေလးကိုမနာလိုစြာနဲ႕
ပိတ္ေဟာက္ေနပါတယ္"
ေျပာၿပီးသည့္ႏွင့္ၾကယ္စင့္ကိုပါဆြဲေခၚကာေရကစားၾကမည့္ေနရာကိုခပ္ျမန္ျမန္ေျပးထြက္ခဲ့လိုက္သည္။က်န္ခဲ့ရသည့္ရွိုင္းထက္ေအာင္မွာအနာဆားသိပ္ခံရသလိုစပ္ဖ်ဥ္းဖ်ဥ္းနဲ႕ထိုႏွစ္ေယာက္အားရိုက္သတ္ခ်င္စိတ္ေပါက္လာရသည္။
Ting!
messengerမွာပုံေလးတစ္ပုံကခ်စ္ရသူရွိရာကိုခ်က္ခ်င္းေျပးသြားနိုင္ေအာင္တြန္းအားေပးေနေလသည္။စာေလးတစ္ေၾကာင္းကလဲဝင္ေရာက္လာသည္။
"coffeeတစ္ခြက္ပိုေဖ်ာ္မိသြားတယ္" တဲ့။ဘယ္လိုေလးေတာင္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနတာလဲဦးရယ္။ျမႇူဆြယ္တတ္လြန္းတဲ့ဦးကိုအိမ္ေရာက္မွာအနမ္းၾကမ္းၾကမ္းေပးပစ္ဦးမယ္။
Ting Ting!!
messageႏွစ္ခုကထပ္ဝင္လာျပန္တယ္။
"coffeeကေအးေတာ့မယ္"
"ေက်ာင္းသၾကၤန္မွာေပ်ာ္ပါေစတဲ့"
ဦးကတစ္ကယ္ကိုခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာ။ဦးအလည္ေလးလို႔ပဲေျပာပါေတာ့မယ္။အိမ္ကိုလာခဲ့ဖို႔လက္ျပတယ္။လာမယ္ဆိုေတာ့မွမလာဖို႔လက္ခါျပတဲ့အခ်ိဳးမ်ိဳးေလးနဲ႕ရွိုင္းထက္ေအာင္ကိုစမ္းသပ္ေနတာ။ဦးသုံးသြားတဲ့အကြက္ေလးေတြကိုရွိုင္းထက္ေအာင္သိပ္သေဘာက်သည္။ဦးကလြယ္လြယ္နဲ႕လက္လွမ္းမမွီနိုင္တဲ့အျမင့္ကနတ္သားေလး။
++++++++++++++++++
A/N-ဦးပို႔တဲပုံေလးက
အေပၚမွာပါတဲ့ပုံေလးပါေနာ္
ဟုတ္ကဲ့...ခ်စ္သူကိုအမႊန္းတင္နိုင္ဆုံးဆုကို
ရွိုင္းထက္ေအာင္ကိုပဲေပးရမွာပါ။
YOU ARE READING
ဦးရဲ့ကမ္ဘာငယ် (Completed)
Novela Juvenil15နှစ်ကွာတဲ့ Relationship တစ်ခု။ အသက်35နှစ်လုပ်ငန်းရှင်ဦးနဲ့ အသက်20အရွယ်ဆေးကျောင်းသား ကောင်လေးတစ်ယောက်။ Start : 20 | 2 | 2021| End : 20 | 2 | 2022|
