ဦးရဲ႕ကမၻာငယ္
" အား...
ဒီလက္ကေသာက္အခ်ိဳးကိုမေျပ "
စာေရးေနရင္းမွခုံႏွင့္ေထာက္မိသည့္ဘယ္လက္ကိုၾကည့္ရင္းဆဲလိုက္မိသည္။ႏြယ္သက္ခိုင္ထိုကဲ့သို႔ေသာစကားလုံးတို႔ကိုမေျပာတာၾကာေလၿပီ။သို႔ေသာ္ျငားသိပ္ကိုစိတ္အခ်ဥ္ေပါက္လာလွ်င္ေတာ့မေျပာသင့္တဲ့စကားလုံးေတြအကုန္ေျပာထြက္မိမည္သာျဖစ္ေပသည္။တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုဆြဲထိုးခ်င္သည့္စိတ္ေတြလဲျဖစ္ေပၚေနပါ၏။အေၾကာင္းအရင္းကားေရေရရာရာမရွိေသာ္ျငားသူအမွန္ပင္စိတ္တိုေနပါသည္။ေအာ္ငိုျဖစ္ခ်င္ေသာစိတ္တို႔သည့္လည္းသူ႕အားအေႏွာင္အယွက္ေပးလြန္းလွသည္။ေရးေနေသာစာတြင္လဲစိတ္မပါေတာ့။စာေမးပြဲအားလည္းမေျဖခ်င္ေတာ့။
ခုံေပၚတြင္ေမွာက္ထားေသာဓာတ္ပုံေဘာင္ေလးကားပိရိေသသပ္စြာေမွာက္ထားၿမဲ။သို႔ေသာ္လည္းညွို႔ငင္နိုင္စြမ္းရွိသည့္ထိုဓာတ္ပုံေဘာင္ေလးဆီသို႔ႏြယ္သက္ခိုင္၏လက္ေလးသည္ေျဖးညင္းစြာေရာက္ရွိသြားျပန္ေလ၏။ဓာတ္ပုံေဘာင္ေလးအားေထာင္ရန္လက္လွမ္းၿပီးကာက်မွလက္တို႔သည္ေလထဲတြင္ရပ္တန႔္သြားခဲ့ျပန္သည္။ထို႔ေနာက္တိုးတိတ္စြာေရ႐ြတ္လိုက္မိသည္။
*ငါမၾကာခင္လိုက္လာခဲ့ပါ့မယ္*
ေႏြဦးမွာ႐ြာေသာမိုးေရစက္မ်ားသည္ကားအတိုင္းအဆမရွိေလာက္ေအာင္ပင္လွပလြန္းေပ၏။ပိေတာက္ပန္းတို႔ပြင့္ေတာ့မည္ဟူေသာအသိသည္ႏြယ္သက္ခိုင္၏ႏွလုံးသားအနက္ရွိုင္းဆုံးေနရာမွာနာက်င္မႈအားပို၍တိုးေစပါသည္။ေအာင့္တက္လာေသာရင္ဘတ္အားဖိထားရင္အသက္ကိုျပင္းျပင္းရႉေနမိသည္။သၾကၤန္...သူသိပ္မုန္းေနခဲ့ပါသည္။ေႏြရာသီကိုသူသိပ္မုန္းပါသည္။အမွတ္တရတို႔တည္ရွိေနေသာေႏြရာသီ။
ခ်စ္ဦးသူရယ္
မင္းကိုသိပ္လြမ္းမိပါရဲ႕
မင္းႀကိဳက္တဲ့ေႏြရာသီေရာက္ေနၿပီ
မင္းျမတ္နိုးတဲ့ပန္းေတြလဲပြင့္ေနၿပီ
ေႏြကိုခ်စ္တဲ့မင္း
မင္းကိုခ်စ္တဲ့ငါ
ပန္းလွလွေလးေတြရယ္
ေနေရာင္ျခည္ေႏြးေႏြးရယ္
သူတို႔မင္းကိုေစာင့္ေနၾကတယ္
မင္းျပန္လာဖို႔ကို
ငါလည္းပဲေစာင့္ေမွ်ာ္ေနပါတယ္။...။
YOU ARE READING
ဦးရဲ့ကမ္ဘာငယ် (Completed)
Novela Juvenil15နှစ်ကွာတဲ့ Relationship တစ်ခု။ အသက်35နှစ်လုပ်ငန်းရှင်ဦးနဲ့ အသက်20အရွယ်ဆေးကျောင်းသား ကောင်လေးတစ်ယောက်။ Start : 20 | 2 | 2021| End : 20 | 2 | 2022|
