ဦးရဲ႕ကမၻာငယ္
သၾကၤန္အႀကိဳေန႕
"ဗြမ္း..."
"မင္း ! "
"ေရး...
ဦးကိုအိမ္ကစစထြက္ခ်င္းမွာပဲ
ငါေရေလာင္းလိုက္ၿပီ..."
ရွိုင္းထက္ေအာင္ေအာ္သံေၾကာင့္ဘုန္းျမတ္သူရယ္လိုက္မိသည္။အနည္းဆုံးေတာ့သၾကၤန္ပထမဆုံးေန႕ရက္အတြက္သူ႕ရဲ႕ကမၻာငယ္ေလးဆီကေရအေလာင္းခံလိုက္ရျခင္းျဖစ္သည္။စိတ္မကြက္မိပါ။
"နင္အရင္ေလာင္းၿပီးသြားရင္...
ဒိုးေတာ့...
ႏြယ့္ရဲ႕ဦးအဆင္ေလးကို
ဒီကႏြယ္ေလးကလဲ
ေရေလာင္းခ်င္ပါတယ္..."
ႏြယ္သက္ခိုင္၏ေျပာင္စပ္စပ္မ်က္ႏွာထားကိုၾကည့္ရင္းသီရိေမရင္ေလးေနမိသည္။
ေရခဲေရေတြ...
"အမေလး...
ေအးတယ္ဗ်..."
"ဟီး...ခ်စ္လို႔ခင္လို႔
ေအးျမေစခ်င္႐ုံပါ..."
႐ႊတ္ေနာက္ေနာက္မ်က္ႏွာေလးသည္ၾကည္လင္ေနသည္။သုန္မႈန္သြားတဲ့ရွိုင္းထက္ေအာင္မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ရင္ႏြယ္သက္ခိုင္ႏွင့္ၾကယ္စင္တို႔မွာရယ္ရလြန္းလို႔အူတက္ေနၿပီ။မေျပာမဆိုႏွင့္ေရပုံးထဲတြင္ေရခဲေရအျပည့္သြားထည့္ကာရယ္ေနေသာထိုႏွစ္ေယာက္ကိုခြက္ေစာင္းခုတ္ေပးလိုက္သည္။ဘုန္းျမတ္သူပင္တားခ်ိန္မရလိုက္။
"အား...အက်င့္ယုတ္တယ္ေဟ့..."
"သူ႕ဦးကိုေရခဲေရနဲ႕ပက္မိတာပဲ
ခြက္ေစာင္းခုတ္ဖို႔ေတာ့မလိုပါဘူးေနာ္"
"မွတ္...အဲ့မွာမွတ္..."
သီရိေမအံႀကိတ္ၿပီးေျပာလိုက္သည္။ထိုကေလးႏွစ္ေယာက္ကကဲလြန္းသည္။တစ္ခါေလာက္မွတ္ေလာက္သားေလာက္ျဖစ္ေစခ်င္သည္။
"ကဲပါ...ေတာ္ၾကေတာ့
ကေလးေတြ...တအားကဲတာပဲ"
"အေပၚကေန
အကၤ်ီေနာက္တစ္ထပ္
ထပ္ၿပီးဝတ္!"
ရွိုင္းထက္ေအာင္စကားေၾကာင့္သီရိေမတို႔တစ္သိုက္
လွည့္ၾကည့္လိုက္မိသည္။
"အိုက္ယား...
ဘုန္းျမတ္သူက
Sexyအရမ္းက်ေနတာပဲ"
စႏၵာေအးကေတာ့ဘြင္းဘြင္းရွင္းရွင္းေျပာခ်လိဳက္သည္သာ။
သီရိေမတို႔လဲၿပဳံးစိစိ။
ႏြယ္သက္ခိုင္ဆိုလွ်င္မခ်ိဳမခ်ဥ္မ်က္ႏွာထားႏွင့္ပင္မ်က္ေတာင္မခတ္စတမ္း
ဘုန္းျမတ္သူကိုေငးေနသည္။
"အား...
ငါ့ကိုေရခဲေရနဲ႕
ထပ္ေလာင္းျပန္ၿပီ..."
"ေငးခ်င္ဦး...
အဲ့မွာေငးခ်င္ဦး..."
ရွိုင္းထက္ေအာင္ကေတာ့တစ္ကယ္အျငႇိုးႏွင့္ပင္။
ႏြယ္သက္ခိုင္အားေခါင္းကေနေရခဲေရေတြႏွင့္ ေလာင္းခ်ပစ္သည္မွာေၾကာက္စရာ။
"ရွိုင္းထက္ေအာင္
မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို
အနိုင္မက်င့္နဲ႕ေလ..."
ဘုန္းျမတ္သူမွာေတာ့ ရည္းစားရလိုက္တာလား...ကေလးတစ္ေယာက္ရလိုက္တာလား...ဟုပင္ျပန္ေတြးယူရသည္အထိ။
"သူတို႔ကအဲ့မွာ
ဦးကိုငမ္းေနၾကတာေလ...
မ်က္လုံးႀကီးေတြက
ေဖာက္ထုတ္ပစ္ခ်င္စရာႀကီး"
"အဲ့...ကိုယ့္အစ္မကိုယ္
ျပန္သဝန္တိုေနတယ္"
"မေၾကာက္ေပါင္ေနာ္...
ၾကယ္စင္တို႔က
ကေလးဘဝတည္းက
ဦးနဲ႕အတူတူေနလာတာ...
အခုမွလာသဝန္မတိုေနနဲ႕"
"ကေလးေလးသိပ္မကဲနဲ႕"
ဟိန္းသက္လင္းကေျပာသာေျပာေနရတာပါ။ တကယ္တမ္းက်သဴ႕ကေလးသူမနိုင္ပါဘူး။ အရမ္းခ်စ္လို႔အလိုလိုက္တာလဲပါေပမဲ့ေပါ့။
သၾကၤန္ရက္လွလွေလးေတြကိုသူတို႔ေက်ာ္ျဖတ္ရဦးေပမည္။
---------------------
"အာ...
အားနာစရာႀကီး"
"အားမနာရပါဘူး
ဦးဦးရဲ႕ယူပါ"
ျဖဴျဖဴႏုႏုေကာင္ေလးတစ္ေယာက္။ ဦးႏွင့္အေတာ္ေလးခင္ပုံရသည္။ ဦးကိုမုန႔္ဘူးထိုးေပးေနသည့္ေကာင္ေလးသည္သိပ္ကိုမသကၤာစရာပင္ျဖစ္ေနေလသည္။ လမ္းေလွ်ာက္သၾကၤန္မ႑ပ္ေလးမွာႏြယ္သက္ခိုင္တို႔ရဲ႕စတုဒီသာရွိတာေၾကာင့္ သူတို႔လုပ္အားေပးေနတုန္းဦးကထြက္သြားတာမို႔လိုက္သြားမိေတာ့ ျမင္လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းကသိပ္ေတာ့အလိုမက်ခ်င္။
"ဦးဘာလုပ္ေနတာလဲ..."
ဘုန္းျမတ္သူကဘာတစ္ခြန္းမွမဆို။ သာမန္တည္ၿငိမ္ေနသည့္ဦးဘုန္းျမတ္သူရဲ႕ဟန္ပန္သည္အနည္းငယ္ေတာ့ စိုးရိမ္စရာပင္။
"ဦးဦးက
ေကာင္ေလးရသြားတာလား...
con conပါဗ်ာ...
ကြၽန္ေတာ္လဲကြၽန္ေတာ့္အစ္ကိုဆီျပန္ေတာ့မယ္...
ဦးဦးကိုေတြ႕လို႔သူ႕ဆီကခြင့္ေတာင္းၿပီးထြက္လာတာ"
ထိုေကာင္ေလးကေတာ့ၿပဳံးရယ္လ်က္။ သဝန္တိုျခင္းကိုလူမိခံလိုက္ရေသာရွိုင္းထက္ေအာင္။ ရွိုင္းထက္ေအာင္ႏွင့္ဘုန္းျမတ္သူမွာသာအေနရခက္ေသာခံစားခ်က္ႀကီးႏွင့္။
"သဝန္ကလည္းတိုတတ္ပါ့
ရွိုင္းထက္ေအာင္ရယ္..."
ဘုန္းျမတ္သူ၏ရယ္သံသဲ့သဲ့ပါဝင္ေသာစေနာက္သံေၾကာင့္
ရွိုင္းထက္ေအာင္၏မ်က္ႏွာသည္ရယ္မလိုငိုမလိုႏွင့္။
"ဦးကိုအရမ္းခ်စ္လို႔ပါ..."
"ကဲ...ခ်စ္မွန္းသိပါတယ္...
ဒါေပမဲ့...အၿမဲဒီလိုလုပ္ေနလို႔မရဘူးေလ
ဦးအေပၚမွာနည္းနည္းေတာ့ယုံၾကည္ခ်က္ေလးထားမွေပါ့
ဦးကမင္းကြယ္ရာမွာေနာက္တစ္ေယာက္ထားမဲ့ပုံေပၚေနလား"
"ေတာင္းပန္ပါတယ္..."
"လာပါ...ေတာင္းပန္ဖို႔လဲမလိုပါဘူး...
ကိုယ္ကမင္းကိုသိေစခ်င္႐ုံတင္...ဟုတ္ၿပီလား
စႏၵာေအးတို႔ေစာင့္ေနေရာ့မယ္..."
ဘုန္းျမတ္သူသည္စိတ္ရွည္ေလ့ရွိေသာလူစားမ်ိဳးမဟုတ္ရပါ။
တစ္စုံတစ္ေယာက္ကိုအခ်ိန္ေပးၿပီးေျဖရွင္းခ်က္ေပးရမည့္ကိစၥမ်ားကို
သူမႀကိဳက္။ထိုအက်င့္သည္ငယ္စဥ္ကတည္းကပါလာျခင္းသာျဖစ္သည္။
သူလုပ္သမွ်အရာတိုင္း...သူ႕ကိုယ္ေရးကိုယ္ထာမွန္သမွ်ကိုအေမျဖစ္သူကို
ျပန္ေျပာျပရေလ့ရွိသည္။မလြတ္လပ္သည့္ထိုခံစားခ်က္ႀကီးကိုသူမႀကိဳက္။
သူ႕ကိုယ္သူမပိုင္ေသာခံစားခ်က္ႀကီး။
ရွိုင္းထက္ေအာင္ႏွင့္ဆိုလွ်င္ေတာ့မေအာ္မိေစဖို႔၊စိတ္မတိုမိေစဖို႔
အေတာ္ေလးႀကိဳးစားထားရသည္။
သူ၏ကမၻာငယ္အားဝမ္းနည္းသြားေစမည့္ကိစၥေတြကို
သူအတတ္နိုင္ဆုံးထိန္းသိမ္းေလ့ရွိပါသည္။
"ဘယ္လိုလဲ...
ရည္းစားေတြအဆင္ေျပၿပီလား...
တကတည္း...မေျပာလိုက္ခ်င္ဘူး
တအားပိုၾကတာပဲ..."
"Faေတြကနားမလည္ဘူး"
ရွိုင္းထက္ေအာင္ရဲ႕စကားကေတာ့အရွိုက္ကိုတည့္တည့္မတ္မတ္
ထိသြားေစမဲ့စကားပါပဲ။
"ငါကမရွိတာမဟုတ္ဘူး
မထားတာ..."
"ဆင္ေျခ..."
ႏြယ္သက္ခိုင္ကႏႈတ္ခမ္းကိုမဲ့ျပလိုက္တယ္။သူမေျပာတဲ့အထဲမယ္ မွားသြားတာမပါဘူး။
မုန႔္လက္ေဆာင္းကိုေမႊရင္းသူမအေတြးေတြကတိမ္ေတြလိုလြင့္ေမ်ာသြားတယ္။
သူမတကယ္အခ်စ္ဆိုတာကိုမေတြ႕ခ်င္ဘူး။ ေၾကာက္တယ္။
သူမရဲ႕18,19အ႐ြယ္ကာလမွာျဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ်ေတြက မေကာင္းမြန္ခဲ့ဘူး။
ပ်က္စီးေနတဲ့မိန္းကေလးတစ္ေယာက္လို႔ေတာင္ ေျပာနိုင္တယ္။
ပ်က္စီးတယ္ဆိုတာတာထက္ကိုယ့္ကိုယ္ကိုဖ်က္ဆီးတာပါ။
မူးယစ္ေဆးဝါးေတြသုံးစြဲရေအာင္အထိေတာ့မမိုက္မဲ့ပါဘူး။
အိမ္ကိုမေက်နပ္တာေၾကာင့္သူမရဲ႕စိတ္ေတြကေလေနတယ္။
စာကိုေတာ့ႀကိဳးႀကိဳးစားစားလုပ္ခဲ့တယ္။
ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္ကတာသူမအိပ္မက္မို႔လို႔
ျပည့္ျပည့္ဝဝအေကာင္အထည္ေဖာ္တယ္။
မိဘေတြကိုမုန္းတာနဲ႕ပဲသူမရဲ႕အိပ္မက္ကိုစြန႔္လႊတ္မွာမဟုတ္ဘူး။
သူမ18ႏွစ္ျပည့္ၿပီးေနာက္ရက္မွာvapeဆိုတဲ့အရာကိုသူမပထမဆုံးစသုံးတယ္။
coffeeအနံ႕နဲ႕vape...။
မင္းတို႔ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ...vapeကိုမိဘပိုက္ဆံနဲ႕ဝယ္တာ။
19ႏွစ္မွာBarေတြတက္တယ္။Clubေတြလဲသြားတက္တာပဲ။
ရန္ပြဲေတြလဲသူမ ပါဝင္ဖူးတာပဲ။
သူမကိုမိန္းကေလးဆိုၿပီးထိကပါးရိကပါးလုပ္ခ်င္တဲ့
သူမကိုအထင္ေသးတဲ့ေယာက္်ားေလးေတြကအဆုံးသတ္လွေလ့မရွိဘူး။
သူမရဲ႕တိမ္းၫႊတ္မႈကမိန္းကေလးေတြဆီမွာပဲ။
ေယာက္်ားေလးေတြကိုသူမ မႀကိဳက္တတ္ဘူး။
အရမ္းေခ်ာပါတယ္ဆိုတဲ့မႏၱေလးေဆးေက်ာင္းကKingကိုေတာင္မွ
သူမၾကည့္မရခဲ့ဘူး။ၾကည့္မရတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ကေတာ့...
သူ႕ဘာသာသူၾကည့္ေကာင္းေနတဲ့ဆံပင္ကိုတစ္ခ်ိန္လုံးသပ္သပ္တင္ေနလို႔။
ကားၿပိဳင္ပြဲေတြမွာသူမပါတယ္။
လူခ်မ္းသာေတြပဲၿပိဳင္ၾကတဲ့ပြဲ...ဆိုေတာ့မိဘပိုက္ဆံေတြကိုအသုံးခ်လိဳ႕ သိပ္ေကာင္းတဲ့ေနရာ။
သူမအႀကိဳက္ဆုံးအဝါေရာင္ၿပိဳင္ကားေလးကေတာ့မႏၱေလးမွာထားခဲ့ရၿပီ။
စိတ္ေတြလြင့္ေနတဲ့ႏြယ္သက္ခိုင္ေၾကာင့္ မုန႔္လက္ေဆာင္းဖက္ေလးေတြေၾကကုန္ေတာ့မည္။
"ႏြယ္ေလး..."
ႏြယ္သက္ခိုင္ရဲ႕လက္ေမာင္းကိုဖြဖြေလးကိုင္လႈပ္ရင္းေခၚလိုက္ေတာ့မွ
အသိျပန္ဝင္လာတဲ့သူတစ္ေယာက္လိုျဖစ္သြားတယ္။
"မုန႔္လက္ေဆာင္းဖက္ေတြေၾကကုန္ေတာ့မယ္ႏြယ္ေလး...
ဆက္မေမႊနဲ႕ေတာ့..."
"အေတြးလြန္သြားလို႔ပါ...ႏြယ္မရည္႐ြယ္ပါဘူး..."
စိတ္ဓာတ္ႀကံ့ခိုင္တဲ့ေကာင္မေလးဟာသူႏွင့္ဆိုလွ်င္ေတာ့ စိတ္ထိခိုက္လြယ္ေနတတ္သည္။
-
-
-
"ပင္ပန္းေနၿပီလား ဦး..."
"နည္းနည္း..."
ဘုန္းျမတ္သူအမွန္တစ္ကယ္ပင္ပန္းေနေလၿပီ။
တစ္ေန႕လုံးမပင္ပန္းခဲ့ရျခင္းကစတုဒီသာတြင္လုပ္အားေပးလိုက္ ေရကစားလိုက္နဲ႕အခ်ိန္ေတြကုန္သြားမွန္းမသိသာခဲ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
လုံးဝနားၿပီဆိုေတာ့မွန္းေမာမွန္းသိေတာ့တယ္။
"ကြၽန္ေတာ့္အမွားပါ...အမွန္တစ္ကယ္ဆို
ဦးကဆရားစခန္းမွာေအးခ်မ္းေနမွာ...
ကေလးေတြအလိုကိုလိုက္လို႔ျဖစ္ရတာ..."
"ဆိုေတာ့...မင္းကငါ့ကိုတရားစခန္းမွာပဲေနေစခ်င္သြားၿပီေပါ့ေလ..."
"မဟုတ္ရပါဘူး...မဟုတ္ပါဘူး...
ဦးပင္ပန္းေနလို႔ေျပာတာပါ...."
"ဒီကိုလာ...ဒီမွာအိပ္..."
သူတို႔ထိုင္ေနတာsofaအရွည္ေလးေပၚမွာ။
ဦးရဲ႕ေပါင္ေပၚမွာေခါင္းတင္ရင္းmovieၾကည့္ရတဲ့အရသာကတကယ္ကို ျပည့္စုံလြန္းလွသည္။
တစ္ခါတစ္ေလက်ဇာတ္လမ္းထဲစိတ္ဝင္စားေနတဲ့ဦးဟာသတိမထားမိဘဲ သူ႕ဆံပင္ေတြကိုဖြေနတတ္သည္။
TV မွာလာေနတဲ့ဇာတ္ကားကAnnabelle...။
သရဲကားၾကည့္ရတာကိုႀကိဳက္ၾကသည့္ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ေပမဲ့ ဘာကိုမွမေၾကာက္တတ္သည့္သူႏွစ္ေယာက္မို႔ တစ္ခါတစ္ရံသရဲကားမ်ားသည္လည္းပ်င္းစရာေကာင္းေနေလသည္။
ဒီတစ္ႀကိမ္တြင္ေတာ့ပ်င္းဖို႔မေကာင္းလွပါ။
ဘာေၾကာင့္ဆိုငိုက္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ဦးရဲ႕ပုံစံေလးဟာသိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလြန္းတာေၾကာင့္ပင္။
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ေခါင္းေလးငဲ့က်သြားတတ္ေသးသည္။
သူ႕ေခါင္းေတြဆီမွာထိုးဖြေနတဲ့လက္ေလးေတြကေႏွးလာ၍ေနေလၿပီ။
ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ရပ္တန႔္၍သြားေခ်ၿပီ။
အိပ္ေပ်ာ္သြားေလၿပီ။
ရွိုင္းထက္ေအာင္ရယ္ခ်င္မိသြားသည္။
အသက္35ႏွစ္အ႐ြယ္ကဒီေလာက္ထိခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနဖို႔လိုလို႔လား။
သူ႕ဘဝကိုသူျပန္ေတြးၾကည့္မိသည္။
တစ္ကယ့္ကိုမိန္းမေခ်ာမိန္းမလွေပါလြန္းသည့္ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးမွာသူေနတယ္။
ေဆးတကၠသိုလ္ဆိုတဲ့မိန္းမလွငယ္ေလးေတြစုေဝးရာေက်ာင္းေတာ္မွာသူတက္ေနတယ္။
သူ႕မိဘေတြ ေတြ႕ေစခ်င္တဲ့မိန္းကေလးတစ္ခ်ိဳ႕နဲ႕လဲသူေတြ႕ဖူးတယ္။
လွၾကပါတယ္...သူမလွဘူးလို႔မေျပာလိုပါဘူး။
လူတိုင္းမွာသူ႕အလွနဲ႕သူရွိတာမို႔ဘယ္သူကျဖင့္ဘယ္လိုဆိုတာမ်ိဳးလဲသူမေဝဖန္ခ်င္ပါဘူး။
ေနာက္ဆုံး႐ုပ္ဆိုးေနတယ္ဆိုရင္ေတာင္စိတ္ထားလွတဲ့သူေတြတစ္ပုံႀကီးရွိပါေသးတယ္။
ဦးကေရာ...
ဦးကိုသူလွတယ္လို႔လဲမသုံးခ်င္ပါဘူး...မိန္းကေလးဆန္တယ္လို႔သူခံစားရတယ္။
ဒါဆိုေခ်ာတာလား...ဦးကေခ်ာပါတယ္
ဒါေပမဲ့ေခ်ာတယ္ဆိုတဲ့အသုံးအႏႈန္းကလဲမျပည့္စုံသလိုခံစားေနရဆဲပဲ။
သူ အခ်စ္ဝတၳဳေတြဖတ္ဖူးပါတယ္။
တင္စားတာေတြအမ်ားႀကီးလဲေတြ႕ဖူးပါရဲ႕။
ဒါေပမဲ့ဦးကိုေတာ့သူဘာႏွင့္တင္စားရမည္ဆိုတာမသိ။
သူ႕အေတြးထဲအလင္းတစ္ခ်က္လက္သြားတယ္
-တစ္ကယ္ေတာ့ဦးကကြၽန္ေတာ့္အတြက္သီးသန႔္ျဖစ္တည္လာတာ...
တစ္ျခားဘာအေၾကာင္းမွမရွိဘူး-
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
A/N-ဟုတ္ကဲ့
ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့
ရွိုင္းထက္ေအာင္ကသူ႕ဘက္သူယက္သြားပါတယ္။
ဒီကရည္းစားမရွိတဲ့Cannyေလးထိုင္ငိုခ်င္သြားပါတယ္(ಥ _ ಥ)
Date:19.7.2021
Edit:7.11.2022
YOU ARE READING
ဦးရဲ့ကမ္ဘာငယ် (Completed)
Teen Fiction15နှစ်ကွာတဲ့ Relationship တစ်ခု။ အသက်35နှစ်လုပ်ငန်းရှင်ဦးနဲ့ အသက်20အရွယ်ဆေးကျောင်းသား ကောင်လေးတစ်ယောက်။ Start : 20 | 2 | 2021| End : 20 | 2 | 2022|
