ဗီလိန်ကြီး​ရေ​ကျေးဇူးပြုပြီးငါ​လေးကိုညှာတာ​ပေးပါ![MM translation]

《116》[မိသားစု အရှုပ်​​တော်ပုံ]

[Zawgyi]

ဟန္စန္းရီက သူစ္တ္ဝင္စားတဲ့အရာနဲ႔ေတြ႕ရင္
ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္ထိန္းခ်ဳပ္ထားမွာမဟုတ္။

ဟန္အိမ္ေတာ္သို႔ျပန္ေရာက္တဲ့အခါမွာ စုေပသူ႔
ေယာက်္ားေလးအဝတ္အစားေတြကို ျပန္လဲ
လိုက္သည္။သုိ႔ေသာ္လည္း သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကြဲ
ကာ ေျခက်င္းဝတ္ကလည္းေယာင္ကိုင္းေနသျဖင့္
စုေပ စိတ္ဆိုးသြား၏။

ဟန္စန္းရီက ေဒၚသထြက္ေနသည့္ စုေပကိုၾကည့္ကာ ရယ္လိုက္သည္။
"မင္းဒီမွာ ရက္နည္းနည္းေလာက္ေနရမယ္ဆိုၿပီး
မင္းမိသားစုကို အေၾကာင္းၾကားခိုင္းလိုက္မယ္"

စုေပက ဟန္စန္းရီကိုလက္ခလည္ေထာင္ျပလိုက္ကာ
အျခားေနရာကိုသာ ၾကည့္ေနေတာ့သည္။ဟန္စန္းရီ
သည္ ဆရာဝန္ေခၚၿပီး စုေပ၏ေယာင္ေနတဲ့
ေျခေထာက္ကို ၾကည့္ခိုင္း၏။

ဒါကေျခက်င္းဝတ္ လည္သြားယံုပါပဲ။ဒါေပမယ့္
ပတ္တီးစည္းၿပီးသြားတဲ့အခါမွာ ေပါင္မုန္႔ႀကီးတစ္လံုးလို ျဖစ္သြားေလသည္။ၿပီးေတာ့ စုေပအတြက္
ဟန္စန္းရီတစ္ေယာက္ wheelchair တစ္လံုး
ပါျပင္ေပးထားသည္။

ဒုတိယေျမာက္ေန႔ကိုေရာက္တဲ့အခါမွာ စုေပ
ဟန္အိမ္ေတာ္ကိုေရာက္ေနတာကို
စုရွီသိသြားတဲ့အတြက္ သူမမနက္ေစာေစာကတည္းက ေရာက္လာခဲ့သည္။စုေပကို စိတ္ပူလို႔ဆိုတဲ့
ဆင္ေျခနဲ႔ေပါ့။ေခြးေတြေတာင္မွာ သူမေရာက္လာတာ
ဟန္စန္းရီေၾကာင့္ဆိုတာ သိတယ္။

ေသခ်ာတာေပါ့...စုေပကို သူမဝတ္ေက်တန္းေက်သာ ၾကည့္ၿပီး ဟန္စန္းရီဘယ္ေရာက္ေနလဲဆိုတာသာ ေမးေတာ့သည္။ဟန္စန္းရီက စာၾကည့္ခန္းထဲမွာလို႔ ေျပာလိုက္တဲ့အခါမွာ
စုရွီသည္ စုေပကိုျမန္ျမန္
တြန္းကာ ဥယ်ာဥ္ လမ္းေလၽွာက္ၾကမယ္ဆိုၿပီး
ေခၚသြားသည္။

ဟုတ္တာေပါ့...စာၾကည့္ခန္းကိုေရာက္ဖို႔ဆိုရင္
ဥယ်ာဥ္ထဲကေန ျဖတ္ေလၽွာက္ရတယ္ေလ။သူတို႔
ဥယ်ာဥ္ထဲကို ေရာက္သြားေတာ့ စုေပကို
ေရကန္ေဘးနားမွာ ထားခဲ့ကာ စုရွီကေတာ့
ဟန္စန္းရီကိုသြားရွာေလသည္။

စုေပ လက္ခလည္ေတြသာေတာက္ေလၽွာက္
ေထာင္ျပေနေတာ့သည္။ဘယ္လိုလူမ်ိဳးေတြလဲ
ေျခေထာက္မေကာင္းတဲ့သူကို တစ္ေယာက္ထဲ
ထားခဲ့ရတယ္လို႔!