part46🔞

2.1K 72 0
                                        

#សំណព្វចិត្តសាតាន

    ភាគទី៤៦៖ ...

       ᯽ជុងហ្គុក ចនអេឡិចស៊េនឌ័រ
       ᯽ជីមីន ផាកឡាវីដៀន

              រីករាយក្នុងការអាន<3

    «វាជាពាក្យកុហកមែនទេ?អត់ទេមីនៗមិនចង់បានពាក្យកុហកទេ ដេតឌីត្រូវតែនិយាយអោយត្រង់នៅថ្ងៃនេះពេលនេះ ថាដេតឌីស្រឡាញ់មីនៗឬអត់?» រាងតូចនិយាយបណ្តើរដោយដៃក៏ស្រវេស្រវាយកទូរស័ព្ទនៅលើតុរបស់ខ្លួនចុចរកកន្លែងរីខតសម្លេងទុក បើសិនជាថ្ងៃក្រោយទៅជុងហ្គុកប្រកែកបែបណាទៀត នឹងអោយគេស្តាប់សម្លេងរបស់គេនិយាយខ្លួនឯងតែម្តង
    «និយាយចេញពីចិត្ត ដេតឌីស្រឡាញ់មីនៗណាស់ ស្រឡាញ់ខ្លាំងណាស់ បើមិនស្រឡាញ់មិនមែនដេតឌីហួងហែងមីនៗទេ ស្តាប់បានឬនៅ?» គេនិយាយទាំងក្នុងសភាពស្រវឹងស្រាជោគជាំ ប៉ុន្តែមិនមែនដល់ថ្នាក់ថាគេនិយាយអីគេមិនដឹងខ្លួនឯងទេ គេដឹងហើយក៏យល់ច្បាស់ថាខ្លួនឯងកំពុងតែធ្វើអីនៅពេលនេះដែរ
    «អូខេបាន យប់នេះដប់តឹកក៏ព្រមអោយដេតឌីដែរ ហិហិ» បន្ទាប់ពីបានរីខតសម្លឹងឮច្បាស់ៗទុកក្នុងទូរស័ព្ទជាភស្តុតាងហើយរាងតូចក៏និយាយឡើងដោយស្នាមញញឹម ខិតចូលកាន់តែគៀកនិងរាងកាយរបស់រាងក្រាស់ បង្ហាញនឹងបញ្ជាក់អនុញ្ញាតអោយគេធ្វើអ្វីបានទៅតាមចិត្ត
    កាយមាំសង្ហា ផ្តេករាងតូចទៅលើពូកសន្សឹមៗមុននឹងល្បួងដោយការប្រើមាត់ទៅបឺតជញ្ជក់ ពពាក់ពពួនគ្នាជាមួយនឹងអណ្តាតរបស់រាងតូចយ៉ាងស្ទាត់ជំនាញ មាត់កំពុងតែប្រតិបត្តិការរឿងសំខាន់ប៉ុន្តែដៃក៏មិនបានទុកអោយទំនេរចោលដែរ
    ដៃស្រគូនដូចបន្លាក្រូចរបស់បុរសសង្ហា លូកចូលទៅក្នុអាវរបស់រាងតូចរហូតដល់ដោះអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងចេញពីកាយរបស់រាងតូចអោយសល់តែកាយននោលគោកហើយក៏មិនភ្លេចដោះសម្លៀកបំពាក់របស់ខ្លួនឯងដែរជាប្រភពទើសទាល់ចេញផងដែរ
    «ដេតឌី..អ្ហាស..មីនៗស្រៀវ..តិចៗបានហើយ....សឺត» កាយរបស់រាងតូចត្រូវរមួលដូចជាអន្ទង់ត្រូវអំបិល ក៏ព្រោះតែបបូរមាត់របស់រាងក្រាស់បានប្រថាប់ប្រតិបត្តិការខ្លាំងៗទៅលើចុងឈើរីក្រហមរបស់រាងតូច ដោយអារម្មណ៍ស្រើបស្រាលកាន់តែកើនមានជាលំដាប់មិនថមថយសោះ ទីបំផុតរាងតូចក៏ព្រមហុចត្រគៀកអោយផលទៅកាន់រាងក្រាស់ទាល់តែបាន និងកាន់តែមានភាពងាយស្រួលទៅកាន់ជុងហ្គុកថែមមួយកម្រិតទៀត
    «មីនៗ ធ្វើចលនាវាទៅ វាកំពុងតែត្រូវការភាពកក់ក្តៅពីមីនៗហើយ..អ្ហាស..សឺត..អ្ហាស..គឺបែបនឹងហើយ..» រាងក្រាស់ឡើងមកសង្រ្គប់លើកាយរបស់រាងតូចរួចហើយក៏ពន្លាតកូនប្រុសចេញ បន្តទៅដាក់ក្នុងមាត់របស់រាងតូចអោយជួយ ចំណែករាងតូចក៏មិនបានបដិសេធអ្វីឡើយ ប្រើអណ្តាតមកលិឍបរិវេណជុំវិញនោះដោយទឹកមុខសុីចសុីនឹងធ្វើអោយសិចមួយនេះកាន់តែមានន័យនៅក្នុងរាត្រីមួយនេះក៏ព្រោះតែវាមានភាពស្មើគ្នា រវាងស្រួលហើយនឹងស្រួល
    «អ្ហាស..មីនៗពូកែណាស់..ញាប់ជាងនេះទៅ..អ្ហឹស» រាងក្រាស់ងើយក្បាលទៅសម្លឹងពិដានដោយសេចក្តីស្រើបស្រាលហួសប្រមាណដែររាងតូចបានផ្តល់អោយដោយការប្រើដៃច្បូតចុះច្បូតឡើងមិនសម្ចៃដៃ រហូតដល់វាចេញទឹកហើយក៏យកទៅដាក់ចូលក្នុងមាត់ដើម្បីស្រូបយកជាតិរបស់វាបន្ត
    «ចាំដេតឌីជាអ្នកធ្វើអោយមីនៗមានក្តីសុខម្តងចុះណា..» រាងក្រាស់ញញឹមស្រស់សម្រូតខ្លួនចុះទៅខាងក្រោម ដោយចាប់ទាញភាពអៀនខ្មាស់របស់រាងតូចមកធ្វើចលនានិងសាប់លើវាឡើងរឹង រហូតទាល់តែចេញសម្រេចទឹកកា*នេះម្តងទៀត ទើបគេបញ្ឈប់ចលនាដៃមកប្រើបបូរមាត់ថើបបន្តទៅលើរាងតូចដោយដៃកំពុងតែឈ្លីលើភាពទន់ជ្រាយរបស់រាងតូច សឹងតែអាចសម្រេចបានជាលើកទីពីរទៅហើយ
    «អ្ហឹម..ដេតឌី សង្កត់ខ្លាំងជាងនេះបានទេ..អ្ហឹម..អ្ហាស..» រាងតូចស្រដីឡើងដោយរុញអណ្តាតរបស់រាងក្រាស់ចេញពីក្រអូមមាត់របស់ខ្លួនរួចហើយក៏ចាប់ក្បាលមួយទំហឹងរបស់រាងក្រាស់មកថើបបន្តដោយដៃម្ខាងទៀតរបស់រាងក្រាស់ក៏សង្កត់លើដើមទ្រូវទាំងសងខាងរបស់រាងតូចខ្លាំងៗតែពេលនេះក៏គ្មានអារម្មណ៍ថាឈឺសូម្បីតែបន្តិចក្រៅពីស្រើបស្រាលនឹងមានក្តីសុខប៉ុណ្ណោះ
    «មីនៗត្រូវស្តាប់បង្គាប់ដេតឌីណា ពេលនេះដេតឌីដាក់ចូលទៅហើយ..» បន្ទាប់ពីនិយាយចប់រួចហើយរាងក្រាស់ក៏ធ្វើការរុញភាពជាបុរសរបស់ខ្លួនចូលទៅក្នុងភាពទន់ជ្រាយរបស់រាងតូចសន្សឹមៗរហូតដល់រាងតូចទទួលយកភាពជាបុរសរបស់គេបានទើបគេបោលបាក់.កចោលតែម្តង..
    «អ្ហាស..ដេតឌី...តិចៗបានហើយ..អ្ហាស..ប្រយ័ត្នមានគេឮ..អ្ហឹស..» រាងតូចបន្លឺឡើងព្រោះតែរាងក្រាស់សម្រុកខ្លាំងៗពេកធ្វើអោយគ្រែកកិតនិងជញ្ជាំងបង្កើតជាសម្លឹងលាន់ឮខ្លាំងៗ ដែរធ្វើអោយរាងតូចបារម្ភខ្លាចថាវានឹងឮដល់ខាងក្រៅ
    «កុំបារម្ភអ្ហាស..បន្ទប់មួយនេះមិនមានសម្លេងអ្វីចេញទៅខាងក្រៅបានឡើយ..អ្ហាស..មីនៗធ្វើអោយដេតឌីស្រួលគ្រប់ពេល..សឺត..អ្ហឹម» រាងក្រាស់បន្តចោលសម្រុកឥតឈប់ រហូតដល់ចុងឈើរីរបស់រាងតូចដែរនៅក្រោមទ្រូងក៏រលាកទៅតាមការចោលរបស់គេ រហូតទប់ចិត្តមិនបានក៏ឈ្មុលក្បាលទៅបឺតជញ្ជក់លើវាទាំងសងខាង ប្តូរពីម្ខាងទៅម្ខាងរហូត រាងតូចក៏អាចទទួលយកនឹងវាបានដោយគ្មានអារម្មណ៍ថាឈឺចាប់បន្តទៀត
    ផ្លាប់ៗៗៗ
    សម្លេងបោកផ្ទប់ឥតប្រណីបន្តឮជាហូរហែរឥតឈប់ឈរ រាងក្រាស់ឈ្លក់វង្វេងនឹងរាងតូចមិនចេះឆ្អែតឆ្អន់ ចូលពីមួយទឹកហើយក៏មួយទឹកទៀត ដោយពេលនេះពួកគេសុទ្ធតែឈ្លក់វង្វេងនឹងភ្លើងតណ្ហារៀងៗខ្លួន
    «អ្ហាស...ដេតឌីមិនហត់ទេឬ..អ្ហាស..តិចៗបានហើយ..សឺត..អ្ហឹស» រាងតូចថ្ងូរដោយសម្លេងដាច់ៗសួរទៅកាន់រាងក្រាស់លើកនេះខ្លាំងជាងរាល់ដង ព្រោះគេមិនដែរធ្វើដល់ថ្នាក់នេះ លើកនេះក៏អាចប្រហែលនឹងបាក់គ្រែផងក៏មិនដឹង
    «ដេតឌីកំពុងតែស្រួល..អ្ហាស..តឹងណែនល្អណាស់..សឺត..» រាងក្ថាស់នៅតែបន្តបោលសេះលើរាងតូចឥតឈប់ កម្តៅតណ្ហានៅក្នុងខ្លួនកាន់តែកើនឡើងពីមួយកម្រិតទៅមួយកម្រិតទៀត រាងក្រាស់នៅតែមិនឆ្អែត់ឆ្អន់នឹងវា មាត់សង្ហានៅមិនស្ងៀមបើទោះបីជាចង្កេះកំពុងតែធ្វើការក្រលែងក៏ដោយ មាត់ក៏យកទៅផ្អឹបថើមនឹងរាងតូច ដៃរវាមដូចមឹកលូកចូលទៅផែនខ្នងស្ទាបអង្អែលរាងកាយរបស់រាងតូចពេញសព្វអស់ ដោយដៃក៏បន្តទៅចាប់ច្របាច់គូទរបស់រាងតូចខ្លាំងៗទៅតាមអារម្មណ៍ដែរកំពុងមាននៅពេលនេះ..,
    «កុំច្របាច់គូទមីនៗបានទេ?គូទកំពុងតែធំស្រាប់ផង បើដេតឌីច្របាច់បែបនេះទៀត វាប្រាកដជាឡើងធំលើសនឹងទៀត..អ្ហាស..» រាងតូចនិយាយត្អូញត្អែរឡើងពេលដែររាងក្រាស់ដកបបូរមាត់ចេញឯចង្កេះនៅតែបន្តធ្វើចលនាដូចដើម
    «អោយវារីកធំអញ្វឹងហើយស្រួលច្របាច់ណែនដៃ អ្ហាស..ស្រួលពិតមែន..» គេនិយាយដោយចង្កេះក៏បោលសម្រុកខ្លាំងៗជាលើកទីពីរក្រោយពេលដែរបានសម្រាកប៉ុន្មាននាទីហើយនោះ
    ពួកគេនៅតែបន្តធ្វើពីមួយតឹកចូលមួយទៀតឥតឈប់ឈរ ដោយរាងក្រាស់ក៏តែងតែអាចចាប់ទាញអោយរាងតូចធ្លាក់ចូលក្នុងរណ្តៅតណ្ហាម្តងហើយម្តងទៀតជារឿយៗ មិនចេះឆ្អែតឆ្អន់...

សំណព្វចិត្តសាតាន❥︎ ( completed✔)Onde histórias criam vida. Descubra agora