Klaus Maxwell ♕ Kayıp Varis

73. Bölüm - Bir Devir Kapanıyor

Ablamın yüzünde gördüğüm ciddi ifadeyle olduğum yerden kaybolarak soluğu babamın yanında almıştım. Odanın içinde birden belirmem ile ablalarımın annesi olan Kraliçe Dahlia, hızla yatağın baş ucundan kalkarak eğilmiş ve selam vermişti.

Duygularını görebiliyordum. Babamın hali için göz yaşı döküyordu. Fakat daha da kötüsü babamın durumuydu. Binlerce sene boyunca Safkan Ejderha Kutsamasına sahip olan yüce babam, şu anda beyazlamaya başlamış yüzü ile resmen çökmüş ve yataktan kalkamayacak duruma gelmişti.

"Beni babamla yalnız bırakır mısınız kraliçe?"

Dahlia'ya doğru konuşmamdan sonra tekrar eğilerek odadan çıkan Dahlia, babamla beni sonunda yalnız bırakmıştı. Babamın yanına giderek ellerini tuttuğumda kapalı olan gözlerini açarak bana bakmıştı.

"Oğlum... Benim yegane hazinem. Sonunda geldin..."

Babamın zar zor söylediği sözlerden sonra içimde ki Kutsal Tanrı enerjisini harekete geçirerek enerjimi ona vermeye başlamıştım. Verdiğim her enerji ile yüzünde ki beyazlama geçmeye, yorgun ve bitap hali yerini enerjik bir vücuda bırakmaya başlamıştı.

"Aylardır bu durumda olduğunu neden başkalarından öğreniyorum ? Bana neden haber vermedin ?"

"Hazır yeni düzelmeye başlayan moralini bir kez daha bozmak istemedim evlat. Ne yazık ki, bu dünyada ki zamanım dolmak üzere."

Zamanın mı dolmak üzere..? Hayır... Hayır. Babam daha hayatına döneli bir yıl oldu. Nasıl onun bu kadar kolay gitmesine izin verebilirim! Artık eskisinden de güçlüyüm. Bunu çözebilirim.

"Daha yaşayacak çok şeyimiz var baba. Artık burada olduğuma göre hasta olmak ile endişelenmene gerek yok." derken gözlerimi kapatarak babamın vücuduna odaklanmıştım.

Büyük bir heves ile vücudunda ki sorunları ararken, bir kaç dakika içerisinde gördüğüm şeyler ile gözlerimi aniden açmış ve anlam verememiş bir ifadeyle babama bakakalmıştım.

"Görünüşe göre hastalığım Diyarların Hükümdarı olan oğlumun bile yeteneklerinin ötesinde..."

"Bu nasıl... Senin vücudun sağlam fakat hayat enerjin. Sürekli yenilenmesi gereken hayat enerjin bitme noktasına gelmiş! Bunun mümkün olmaması lazımdı."

Bunları söylediğimde babam hiç şaşırmamıştı. Sanki bunlar biliyormuş gibi kafasını sallamış ve yatağından kalkarak yatağın yanında bulunan sudan biraz içmişti.

"Yaptığın büyünün yan etkileri. Hapishane boyutunu yaratmak ilk işti. Fakat böyle karmaşık bir boyutu ayakta tutmak için çok fazla enerji gerekiyordu. Sırf bu yüzden Ejderha Tanrı tarih boyunca Safkan Ejderha kutsamasını Kral Eddard'a, Kral Aidan'a, bana ve sana verdi. Normalde bizler hapishane boyutuna büyü yoluyla çekildiğimizde hayat enerjimiz ile onu besledik. Normalde hayat enerjim ile binlerce yıl daha besleyebilmeliydim. Fakat büyünün tamamlanması, normalde binlerce yılda çekilecek olan hayat enerjisini birden çekti. Kral Eddard'da benim gibi aynı durumda."

Babamın söyledikleri ile aklıma bir tilki dolanmıştı bile.

"Bu işte bir bit yeniği var. Ben büyüyü kurarken, büyünün devam etmesi için gereken enerjiyi kutsama enerjinizden çekilmesi için ayarladım. Lanet olası Üç Gözlü Kuzgun! Büyünün temasını değiştirmişler. Bu yaptığı için onun her bir kemiğini paramparça edeceğim!" derken aklıma babamın başka bir söylediği bilgi gelmişti.

Bu durum benim içimi daha da ürpertse de, babam ayağa kalkarak kolunu sırtıma atmış ve gurur duyan bir ifadeyle gözlerime bakmıştı.

"Ömrümün sonuna geldim evlat. Ne kadar sürem kaldığını kestiremesem de gözüm açık gitmeyeceğim. Arkam da senin gibi ablaların gibi güçlü ve karakterli kişileri bırakıyorum. Sizlerin sayesinde Avalon yeniden kötülüğün ellerine düşmeyecektir." derken bakışı ciddileşmişti.