අග්නී...
මං හොරෙන් මිමිනුවා ....ඒත් එයා නෙවෙ මගෙ ඇස්වලට පේන්න එන්නෙ....එයා නෙවෙ මගෙ වචන ගනන් ගන්නෙ....එයා මගෙ අතේ උන්න දරුවව අදිනවා....එයා ඉල්ලනවා ...මං දන්නෙ නෑ...එයාට කොහොමද හැගීම් දැනීම් එන්නෙ කියලා ....
නෑ...මං දන්නවා ....ඒත් ම්ස්න් පිලිගන්නෙ නෑ...ඒකයි ...වෙලාවකට එයා කියන්නෙ පාලනේ කරන්න අමාරුම කෙනෙක් වෙනකොට තවත් වෙලාවකට අග්නි කියන්නෙ පුදුමාකාර තරන් ආදරනීය චරිතයක් උනා....ඇත්තටම අම්මා හැමදාම අග්නි ඇස්වලින් මාව වහන් කරන්න හැදුවෙ ඒ නපුරු කම හින්දද........අම්මට අග්නිගෙ හොද පැත්ත පෙනුන් නැති හින්දද..........
අග්නි....තනිකරම කලුපාට මලක්....ඒ උනත්.....ආදරේ පිරුන........මං බලන් උන්නා...මගෙ පැටියගෙ කොන්ඩෙ උඩට ඉස්සෙනවා...කොල්ලා කෑ ගහලා හිනා වෙනවා...එයා කිචිකවනවද මන්දා.......
අග්නි.....ඇයි මා එක්ක කතා නොකරන්නෙ...අග්නී...
මම ආයම මුනු මුනු ගෑවා...ඒත් එයා නෙවෙ මාව ගනන් ගත්තෙ....එයා එහෙමයි තරහව පිරිමහන්න ගත්තම ඒකෙ නිමාවක් නෑ..සීමාවක් නෑ.......එයාටා ඇතිවෙලා ආවොත් මිසක්........
ඊට වඩා හොදයි මාවත් මැරිලා ගියා නම්.....
මම කිව්වෙ නෑ...කිය උනා.....කොයි මොහොතේ තනිවෙන්න වෙයිද කියන බය මාව පාරවනකොට මට එක පාර මගෙ වචන පාලනෙ කරගන්න බැරිව යද්දි එයා ලමයව හුරතල් කරන එක නැවැත්තුවා......ඒ හුස්ම ගන්න සද්දෙ කන් ගාවින් ඇහෙනකොට දැන් මට ගහයි...දැන් මගෙ බෙල්ල මිරිකයි කියල මන් බලන් උන්නත් එයා නෙවෙ මොකුත් කෙරුවෙ ..හැබැයි එයාගෙ කේන්තිය අර ඉහල පහල දාන හුස්ම අස්සෙ තියනකොට මම එයා ඉන්නවයි කියල හිතෙන පැත්තට හැරුනා....