අග්නී...අනෙ මගෙ අග්නී...යන්න එපා අග්නී.....අනේ...නැවතියන් .....අනේ නැවතියන්...අනේ.... හ්.....
මං කෑගැහුවා ...යන්න එපා...දාලා යන්න එපා කියලා කකුල් ගාව වැද වැටුනා ..ඒත් එයා ගියා...එයා යන්න ගියා නිකන් නෙවෙ ...මාව නිවාස අඩස්සියෙ දාලා ...මාව ගෙයි ඇතුලෙම හිර කරලා ......
එයා දොර වැහුවා .සරනේරු ගැලවිලා යන තරම් වේගෙන් හුස්මක් කටක් ගන්න නොයිදම අග්නි දොර වහලා දැම්මා....
ඒ එක්කම මම ජනේලෙ එල්ලුන පාර මට තත්පරයක් වත් ඉන්න බැරි උනා...වහල උඩින් ආව උලු කැට පුපුරන සද්දයක් එක්ක පොර බදන අමනුස්ස හඩවල් එනකොට අනෙ මං නිදාගන උන්න ලමයවත් අරගන කාමරෙ මුල්ලක ගුලි ගැහුනා.......
.
මෙතනින් එහාට මට දැනුන් හැගීම් බය විස්තරයක් කරන්න මට වචන නැති වෙනකොට මං බයේ වෙව්ලුවා ජීවිතේට අහලා නැති විලාප උඩු බිරුම් එක්ක පොර බදන සද්ද ඇහෙනකොට වහල උඩ පොර බදන අමනුස්සයන්ගෙ සද්දවලට මං හිතුවා වහල කඩාගන වැටේවි කියලා ...
ඉවරයක් නැතිවම පූසෝ කා ගන්නකොට එක පාරම පොල් වලු දහයක බරක් දග් දග් ගාල බිමට වැටෙන කොට යටගිරියෙන් හූතියන සද්දයක් ඇහෙන කොට මං කන් අඩි වහ ගත්තා ...
අනෙ දෙවියනේ...මගෙ අග්නිව රකින්න.....මගෙ අග්නිට කරදරයක් කරන්න එපා දෙවියනේ
මම හිතින් දෙවියන්ට කන්නලව් කෙරුවා....අසුර ආත්මයක් වෙනුවෙන් සුරයෙක් ගෙන් මම පිහිටක් හෙව්වා....මම කන්නලව් කෙරුවා ....කතර ගම දෙයියන්ට ආව තේව කම් කරන මගෙ ආදර්ණියම අමනුස්ස ආත්මය රකින්ඩ කියලා මම දෙයියන්ට පලි ගැහුවා.........
අනේඒත් අසුරයෙක් වෙනුවෙන් සුරයෙක් ඒවිද .....සුරයෙක් වෙනුවෙන් සක්කරයගෙ පුටුව රත් උනාට මගෙ අග්නි වෙනුවෙන් ඒ පුටුව රත් වෙලා මෙ අවනඩුව බලයිද .
අනේ ..සක්කර දෙයියනෙ...මෙ අවනඩුව බලපල්ලා...මාව රකින මගෙ කොල්ලගෙ අප්පච්චි වෙනුවෙන් ඒකට හයියක් වෙයල්ලා....එකා අසුරයෙක් උනත් ඌ කාචරගාමෙ වැඩ වාසය කරන කතරගම් දෙයි හාන්දුරුවන්ගෙ ආව තේව කාරයෙක්...මගෙ කොල්ලගෙ අප්පච්චිගෙ පන රැකපල්ලා අනේ.....
