මම උන්නෙ බය වෙලා මට එහායින් උන්න " මම" ඇස් හීනි කරන් යන එන මිනිස්සු දිහා බලාගන ඉන්නකොට මමෞන්නෙ කර කියාගන්න දෙයක් නැතිව.........වැඩට යන්න එන මිනිස්සු එන්නෙ ඇදිවත අතේ අරන් වගේ හදිස්සියකින් වෙනකොට එයාව හප්පන් ගියපු මිනිහා නිස්කාරනේ භෛරව්ටත් බැනන් යනකොට ඌට අඩි දෙකකට වඩා දුවා ගන්න බැරි උනා කකුල් පැටලිලා වැටුනා.....
අනේ භෛරව් .....
" මම මොනවත් කෙරුවද.....නෑනෙ....? මම උගෙ ඇගේ හැප්පුනාද නෑනෙ? මම ඌ එන මග හරස් කෙරුවද ඒත් නෑනෙ.....?එහෙනම් මොන මගුලද ඌ කියවන්නෙ?"
මට දෙන්න උත්තර නැති උනා....භෛරව්ගෙ කතාව සීයට දාහක් හරි වෙනකොට මට එයාට දෙන්න උත්තර නැති උනා....වැටුන එකා ආයම කොර ගගහා යන්න යනකොට මම බලාගන එයා එයාගෙ ඇදුමෙ තිබුන දූවිලි පාර ගසාගන ආයම ලයිට් කනුවක් වගේ හිට ගත්තා ......
" මේහ්....."
ම්ම්ම්ම්....ඇයි.....
" ලගට එන්න"
මම උන්නෙ යාරක් දුරින්....එකක් මට බයයි මේකා මගෙ බෙල්ල කඩයි කියලා ...දෙක මට බයයි මගෙ අග්නියට ඊරිසියා හිතෙයි කියලා ....තුන මට බයයි මේකා හින්දා මට ගුටි කන්න වෙයි කියලා .......ඒ උනත් මෙච්චර වෙලා ගල් පිලිමෙ වගෙ උන්න භෛරව් මට කතා කරනකොට නොගොහින් බැරි කමට මං එයා ගාවට ගියා ....
ඇයි....
"මෙන්න මේ මගුල ඔබන්නෙ කොහොමද.....ගල් බාගයක් වගෙ...ඒ අස්සෙන් ලයිටුත් පත්තු වෙනවා.... මේ මොන මගුලක්ද කියපන්...."
එයා බැන බැන මගෙ අතට ඵෝන් එකක් දුන්නා ......ඒක කොහෙන්ද එයාට???
මේ මේක කොහෙන්ද ඔයාට....
"ඇයි?".
ඇයි අහන්නෙ.....මේක කොහෙන්ද භෛරව් ....මේක ඵෝන් එකක්....අනික සැම්සුන් අලුත්ම එකක්...කෝ මෙකෙ පෙට්ටිය.....??? සිම් එකකුත් නෑ....කෝ දැන් මේවට සිම්.....
මම භෛරව් ගෙ අතේ තිබුන ඵෝන් එක අරන් එහා මෙහා හරව හරව බැලුවා ....ඒක කිරි ටොයියෙක්....ඵෝන් ගැන මෙලෝ දෙයක් නොදන්න මේකට කොහෙන්ද මේක.......
නැති ප්‍රශ්න මදිවට තව ප්‍රශ්න එනකොට ඵෝන් එක දිහා ඇස් දෙක බෝල කරන් බලන් උන්න භෛරව් ඔලුවත් කැසුවා .....
