අම්මියෙ ......හ්.........
ඕ....අම්මියෙ තමයි.....කෝ අප්පච්චි තවම රෙදි ටික අරන් නෑනෙද....
ඔව්...නෑනේත.....
ඒක තමා මාත් අහන්නෙ.....කවදද දාලා ගියේ තාම වැලේ.....අර කුසිය අපාය වගේ....අප්පච්චිලා පුතාලා මොකද කෙරුවෙ...
ම්ම්..මොකත කෙරුවෙ අම්මියෙ ...
ඒක තමයි අගන්නෙ...මොකද කෙරුවෙ .....
ම්ම්ම්....අප්පුච්චියා ..බයි ......
ඒක තමා...අප්පච්චිලා පුතාලා බයියල තියනවා දවසෙම.....කුසිය අපාය වගේ....මල් පැල වලට වතුර නැතුව මැරිලා ගිහිල්ලා....
ඔව්නෙ.....මැයිලා ..ගීල්ලා....නේ...
යෝහ්......ඔක්කොම මම කියන එක කියනවා...කෝ සීයා තාත්තා ගාවට යන්ඩ.....
ඇයි...ඒ....අම්මියෙ...ඇයි...ඒ....ඔව්....ඇයි...ඒ....
ඇයි ඒ අහන්නෙ ඉතින්...දැන් මම මේවා අස්කරන්ඩ එපැයිනෙ.....මේවා ඌරු වලවල් වෙලා.......
කෝ.....
මොනාද ...
ඌලු....වලවල්...
කොල්ලො..මගෙ කට රිදෙනවා........අපේ මහත්තයා මෙන්න මේකව ගන්ඩ....අරූ බුදිය බුදිය ඉදල රෙදි ටික තාම වැලෙ......මල් මැරිලා ගිහින්......
මම උන්නෙ තවම අඩ නින්දේ........ලාවට ඇස් ඇරපු මට වෙනදා දකින මගෙ අග්නිගෙ රතු පාට ඇස් දකින්න බැරි උනා...පුරුද්දට ඇද මෙට්ටෙ අතගාලා ලමයව හොයනකොට ළමයත් මෙට්ටෙ උඩ නැති බව තේරෙනවා එක්කම මම දඩි බිඩි ගාල නැගිටන නිදි මතේම ලමයව හොයනකොට මට අම්මගෙ කටහඩ ඇහුනා...
අම්මලා ඇවිල්ලා.....පුංචි එකා කියවනවා ..කියවනවා ඉවරයක් නෑ........අම්මා මට බනිනවා...රෙදි අරන් නෑ කිය කිය නිඛිල් එක්ක බනිනකොට අග්නියට හපන් යක් පැටියෙක් වෙලා උන්න නිඛිල් අප්පුච්චියා බයියෑව කියනකොට මගෙ නිදිමත වාශ්ප වෙලා ගියා.....
ඇත්ත....රෙදි ටික තාම වැලේ....අම්මගෙ මල් ගස් මැරිලා....ඔක්කොමත් එක්ක ඇන්තූරියම් කොල උඩ වමනෙ ඉතුරු වෙලා තිබ්බොත් කොලෙන් කොලේ මං ලව්වා හෝදවයි.... ගමටම වෙද හාමිනෙ උනත් අම්මට ඇන්තූරියම් කියන්නෙ දෙව්ලෝකෙන් හම්බුන තෑග්ගටත් වඩා වටින දෙයක් උනා.....