ශිවන් ........
මම පැන්නා........මම අර රතුම රතුපාට ගින්නට පැන්නා...මම මාව සම්පූරනම ඇවිලියන් කියලා අර ගින්නට පැන්නා......
ඒත්......
ඒත් මාව පිච්චුන් නෑ....මම අඩිය තියන වාරයක් ගානෙම රතු පාට පුපුරු ගහන ගිනි දැල්ල මගෙන් ඈතට ගියා..මම.අඩියක් තියලා ඉස්සරහට යන වාරයක් ගානෙම අර ගිනි දල්ල ඈතට උනා......
" අග්නිගෙ....කොට මගුල......"
අග්නිගෙ කොට මගුල......ගින්නට පනින්න හදපු මට ඒ කටහඩ පුරුදු බවක් දැනුනා.......කාලිට අඹුවක් වෙන්න බැහැයි කියපු මට ඒ කටහඩේ හුරුබවක් දැනුනා....
-අග්නි-
ඔව්....ඒ අග්නි....... මගෙ අග්නී...මගෙ ආදරනීයම අග්නි...........මං වෙනුවෙන් වේදනා විදිනවයි කියපු අග්නි වෙනුවට ගින්නට පනින්න හදපු මම අග්නී.....කියාගන පිටිපස්ස හැරුන කොට මට එකපාරම අග්නි දිහා බලන්න බැරි උනා.....මගෙ ඇස් දෙක නිලන්කාර වෙලා අන්ද වෙන්න ආවා........
අග්...නී......
මම අත් දෙකෙම්ම ඇස් දෙක වහගත්තා .....ඒ රස්නෙ...ඒ දිස්නෙ.....මගෙ ඇස් දෙක ගලවන්න යනකොට මම අත් දෙකෙම්ම මූන වහන් කෙදිරි ගෑවා........
"මගෙ ශිවන් ........"
එයා කතා කෙරුවා ........එයාගෙ කටහඩ ආයමත් පරන ආදරනීයම අග්නි වෙනකොට මං හිමින් සැරෙ ඇස් ඇරියා .....
ද්....දෙ....වියනෙ.....අග්....නී.....
මගෙ ඇස් ලොකු උනා.....කටත් ඇරුනා
අග්....අග්නී...මේ....ඉනේ...මේ ඉන්නෙ....එත්...එතකො...ට....භෛ...භෛ....අනෙ අග්නීහ් ..අග්නීහ්......අග්.....නීහ්
"මානසීක ලෙඩෙක්"වෙලා උන්න මම ඊලග තත්තපරේදි අග්නි ගාවට පැන්නා අභා පස්ස ගාත් වලින් හිටගන ඉසාරහා ගාත් උස්සන් කොල අත්තකට ඉව කරලා කන්න ගන්නකොට මම මගෙ අග්නිගෙ උරහිස උඩ ඔලුව ගහගත්තා .....