මාව සීතල වෙලා ගියා.....අම්මා ඇස් හීනි කරන් මා දිහා බලන් උන්නා වගේම මගෙ අග්නිට මගෙ ලගට එන්න විදිහක් නැතිව උන්නා....
මයෙ පුතා...කතාරපල්ලකො....උඹ මොනවා හරි දෙයක් මගෙන් හංගනවද .....
න්...නෑ අම්මා...ඇයි එහෙම අහන්නෙ....?
ම්ම්....නැත්තන් කමක් නෑ ....මං ඒත් කල්පනා කෙරුවා ගෑනි මැරිලා මලකද දිරන්ඩත් කලින් උඹ තව පවුලක් කරගන්ඩ හදනවා කියලා ...
අ...ම්...මා....
අම්මා අහක බැලුවා ...එහාට මෙහාට වෙලා තිබුන මල් පෝච්චි දිහා බලලා ඒවා හැදුවා ....
නැන්දා ......
ඕන්...මං කියන්ඩ කට ගන්නකොටම එනවා ......
අම්මා කියන්නෙ ...කියන්න හදන්නෙ මොනවද කියලා හරියටම තේරුමක් නැති මං මගෙ අග්නි දිහා බලලා උරහිස් අකුලවනකොටම පාන්දර ජාමෙ ගෙදර ගියපු දැහැමිනියා අම්මට කතා කරගනම වැට කඩුල්ල පනිනකොට අග්නි අඩි දෙක තුනක් ලං උනා....ලන් වෙලා මල් පෝච්චියක් දිහා බැලුවා....මේකි අද මගෙ යකාගෙන් මල්පෝච්චි පාර කන්ඩ යන්නෙ.....
නැන්දා මේන් ලොකු අම්මා පාන්දරම ඉදි ආප්ප තැම්බුවා ....සුදු මහත්තයට ලැවරියා එකකුත් තියනවා....
මං මේ පාර අග්නි දිහා නොබලා කෙලිම්ම අපෙ අම්මා දිහා බැලුවා දැහැමිනි ඉදි අප්ප බාජනේකුත් උස්සන් ඇවිත්....ඒ කියන්නෙ අම්මා අහන්නෙ මේ දැහැමිනි ගැනද මම ඒකි එක්ක මොකක් හරි පල හිලව්වක් තියනවද කියලද.....
ඇත්තටම මේ කෙල්ලට පිස්සුද මන් දන්නෙ නෑ....රෑ එලිවෙනකන් මෙහෙ ඉදල....ආයම ඉදි ආප්පත් උස්සන් මෙහෙ එන්ඩ තරම් ...
මොකට කරදර උනාද දරුවො...ඇරත් දැන් ලිප අවුඅලන්ඩ පුලුවන් එකේ උඹලා මොකටද මෙව්වා උස්සන් ආවෙ...
එහෙම කියන්ඩ එපා නැන්දා....සාරාන්යා මා එක්ක හිටපු කෙනෙක්.........ජපුරෙ ඉන්නකොට අපි එකට පාඩම් කෙරුවෙ....එහෙව් එකේ......
මම කට තද කරගත්තා....අම්මා සැරින් සැරේම මා දිහා බලනකොට මම ලමයා අඩනවා වගේ කියලා බොරුවක් කියාගන ගෙට ආවා.....
" ජපුරෙ උන්න හන්දද දන්නෙ නෑ....එක මිනිහට කෙල හැලුවෙ....."
අග්නී....