අග්නි මාව අලුන්කරන්න හැදුවා .....ඒ උනත් මම නෙවෙ කියන දේ තඹෙකට ගනන් ගත්තෙ......අර මනුස්සයා අරහෙන් නැහෙනකොට අම්මා දේවාලෙ ඇතුලට දිව්වා.. ඒ ටිකකින් දොර රෙද්දෙත් හෙළ උනා ..මං දන්නවා ඔය යන්නෙ කතරගම දෙයි හාමුදුරවන්ට කියන්ඩ....කියල අග්නිගෙ පහන නිවලා බල බිදින්ඩ.....පහන නිවුවහම අග්නිට පුලුවන් වැට කඩුල්ල පනින්ඩ....
ඕන් පුතා...පලයන්...අපිට ඉස්සරහින් ගිහින් බලාපන් ඒකව බය කරලා තියෙන්නෙ මොකෙක්ද කියලා....
මං අහන් උන්නා ...අම්මා අග්නිට මුනු මුනු ගානවා........අපිට කලියෙන් අග්නිට යන්න කියනවා මන් අහන් උන්නා...අග්නි දන්නෙ කොහොමද.......එයා යන්න පාර දන්නවද.....
මගෙත් මෝඩ කම...දෙයියනේ අග්නිට බැරි මොකද.......
මගෙ පුතා උඹල ඔය දොරකොඩ ඉන්නවා නම් අහකට පලයන්....
අම්මා දේවාලෙ ඇතුලෙ ඉදන් මට දොරකොඩ ගාව ඉන්නවා නම් අහකට පලයන් කිව්වා....අම්මා අහකට යන්න කියලා කියනවත් එක්කම මම කෙරුවෙ අහකට යනවා වෙනුවට ඇතුලට එබිලා බලන්න හදපු එක වෙනකොට එක පාරම මාවත් ඈතට විසික් කරගන ඇහැට පෙනෙන නොපෙනෙන ගානට දුමාරයක් එලියට ගියා..........
මාව අඩි දෙක තුනක්ම පස්සට වීසි උනා....වීසි උනා කියන්නෙ නිකන් නෙවෙ මාව බිම ඉන්ද උනා.........දුමාරෙ යන යාමට බිම තිබුන වේලුන කොල පවා එහා මෙහා වෙනකොට මං බලාගන්වෙරලු අත්තක දල්ලක් බිමට කඩන් වැටෙනවා....
අග්නි.....ඒ ගියෙ අග්නි ....එයා වැට කඩුල්ල පැන්නා කියන්ඩ සලකුනක් දීගන යන්ඩ යනකොට අම්මා එලියට ආවා...
මං කිවවා නේද උඹට දොරකොඩ ගාවින් අහකට වෙන්ඩ කියලා...ආ ශිවන්...උඹට මම කිව්වෙ නැද්ද ...නැගිටපන්...නැගිටපන් බලන්ඩ....
අම්මා එලියට අවා.....හැබැයි අම්මගෙ මුන කලු වෙලා ගියා...බිම උන්න මාව දැකපු අම්මට තරහා ගියාද කොහෙද ...එයා අඩියට දෙකට මගෙ ගාවට ආවා...අම්මා පඩිය පහුකරන් ආව වේගෙට ගෙඩිය වගේ ගැටගහන් උන්න කොන්ඩෙත් ලෙහිලා ගියා වගේම ඒකත් ගැට ගගහම ආව අම්මා මට නැගිටින්ඩ නැගිටින්ඩ කියන ගමන් මගෙ අතකට යටින් අතදාලා නැගිට්ටවන්ඩ හැදුවා....
