එයා මට නිදා ගන්න කිව්වා ....ඒත්...නින්ද යයිද ...එයා කිව්වෙ මට කුන්ඩලනී ශක්තිය මතු කරගන්ඩ කියලා ....ඒක හිතන තරම් ලේසි දෙයක් නෙවෙ.....වැරදුනොත් මැරෙනව ඇරෙන්න දෙයක් නෑ......
මම අනන්තවත් කියනවා මාව මැරිල වත් යන්නෙ නෑනෙ කිය කිය....ඒත් ..මට මැරෙන්න බෑ...මට මගෙ කොලු පැටියව දාලා යන්න බෑ...මට...මට...අනේ මට අග්නිව දාලා යන්න බැ.....
මම ඉදගත්තා .....කාමරේ කහ පාට ලයිට් එක ඇවිලෙන්න ඕන හන්දා ඇවිලෙනවා....
මම ඇද දිහා බැලුවා...අග්නිගෙ කකුල් දෙක ඇදෙන් එලියෙ.....තියන මුරන්ඩු කමටයි මහන්තත්ත කමටයි පොඩ්ඩක් ඔය අඩු බඩු වල දිග අඩු කරගන්නෙවත් නෑ.....
" මොකද ....බිබික්කමව දොයිය කරවන්න ඕනෙද....."
ඒ අග්නි....මම හිතන්නෙ මට නින්දටවත් සැනසීමක් නෑ.....මම එයා දිහා රවලා බැලුව...
"උඹට නිදිමත නැති නම්...වරෙන් මම පහල කැලේට එක්ක යන්නම්.....මේ වෙලාවට ඒ හරියට කනාමැදිරියො එනවා...."
මේ මහ රෑ කනාමැදිරි බලන්න එහෙ යන්න...පිස්සුද අග්නි......අනික යක්කු විමානෙ....
" දැන් උඹ මේ ඉන්නෙ සුරදූතයෙක් එක්කද අධීර??මෝඩ කමත් කල්පගානක්ම අරන් ඇවිත්......"
මම අහක බලාගත්තා ....මට බෑ මගෙ අග්නි යකෙක් කියලා හිතන්න....යතාර්තෙ මොක උනත් මට බෑ....එයා යකෙක් කියලා හිතන්න...මොකද ...මං එයා එක්ක ආදරෙන් බැදෙන්න පටන් අරන් ඉවරයි ....ආයමත් මාව අවුරුදු ගානක් පස්සට ඇදිලා ගියා .....මට බෑ...මට එයා යකෙක් කියලා හිතන්න හයියක් නෑ වගෙ දැනුනා....
මට උඹ යකෙක් කියලා හිතන්න බෑ මගෙ අග්නි.....
"ඉතින් මැනිකෙ...මං යකෙක්නෙ.....උඹට මං ළඟ ඉන්නකොටත් බයද ?"
එයා අහනවා මං එයාගෙ ළඟ ඉන්නකොටත් බයද කියලා .......මන් එයා දිහා බලන් උන්නා....එයා මගෙන් උත්තරයක් බලන් ඉන්නවා....
නෑ.....මට බය නෑ මගෙ අග්නි...
මං මිමිනුවා ....
"එහෙනම් වරෙන්...."
ලමයා...?
"ලමයා එක පාරක් ඇඩුවොත් බලා ගන්න කිරි අම්මලා කී දෙනෙක් නම් ඉන්නවද ...ඇරත්...මං බලාගනෙ උඹෙ අර උරචක්කර කුමාරිත් ඇවිත්....'
