Chapter 30
{ ပထမရက် - ၂ }
ချန်းဟွမ်ဟာ ပါကျဲပေါက်လေးဟာ ငုံ့ကြည့်ကာ ပါးဖောင်းဖောင်းလေးအား ခပ်ဖွဖွဆွဲလိုက်ရင်း ပြုံးလိုက်ပြီး " အန္တီဂူက လူကြီးဖြစ်နေပြီလေ... လူကြီးတွေက စားလည်း ဘာမှမဖြစ်တော့ဘူး... "
ရှင်းရှင်းလေး နှုတ်ခမ်းလေး ဆူလိုက်ရင်း " ဘာဖြစ်လို့လဲ...? "
အရွယ်ရောက်ပြီးသားလူကြီးတွေက ခန္ဓာကိုယ် ဆက်ပြီးမကြီးလာတော့ဘူးလေ..."
အမေဖြစ်သူရဲ့ရှင်းလင်းချက်ကို နားထောင်ပြီးနောက်တွင် ကလေးလေးသည် အောက်ပြန်ငုံ့သွားကာ တစ္ခုခုကို လေးလေးနက်နက်တွေးသွားခဲ့ပုံပင်... ခေတ္တအကြာတွင်တော့ " မမ ရှောင်ချင်းလည်း ကလေးပဲလေ... သူက ဘာလို့ စားလို့ရတာလဲ... "
အိမ်နီးချင်းလင်မယားရဲ့သမီးဖြစ်တဲ့ရှောင်ချင်းက အသက် ၁၁နှစ်ရှိပြီဖြစ်ပြီး အရပ်မှာ ၁.၆မီတာ(၅ပေ၂လက်မခန့်) နီးပါးရှိနေပြီဖြစ်၏...
ရှင်းရှင်းလေးက ထိုကေလးမေလး ဘာဘီကျူးစားနေသည်ကို သေချာတွေ့လိုက်ပေသည်
" မမ ရှောင်ချင်းက ကလေးကြီးဖြစ်နေပြီလေ... သားက အခု သေးသေးလေးပဲရှိသေးတယ်..."
ချန်းဟွမ်က ထိုသို့ဆိုပြီးနောက် ကလေးလေးရဲ့ဖောင်းကားနေသောပါးလုံးလုံးလေးကို အနည်းငယ် ညှစ်လိုက်ကာ သားသားက မမ ရှောင်ချင်းလို အရပ်ရှည်သွားတဲ့အခါကြရင် အများကြီးစားလို့ ရပြီနော်... "
ကလေးလေးက သူ ရှောင်ချင်းထက် အများကြီးအရပ်မပုဘူးဟု ခံစားမိသည်ကြောင့် သူ့အမေအား ခေါင်းပြန်ညိမ့်ပြလိုက်သည်
" မေမေ မသိလိုက်ခင်မှာပဲ သားက မမထက် ပိုအရပ်ရှည်မှာ မေမေ စောင့်ကြည်နေလိုက်တော့... "
~~~~
ပေါက်စီလုံးလေး သည် ထိုနေ့မှစကာ ရှောင်ချင်းလေးထက် အရပ်ပိုရှည်ဖို့ရာ အာရုံစိုက်နေလေတော့သည်...
ချန်းဟွမ်က အိမ်ထဲတွင် အရပ်တိုင်းသည့်ဇယားတစ်ခုထားပေးထားရာ ပေါက်စီလုံးလေးသည် မကြာခဏဆိုသလို သူ့အရပ်ကို သွားတိုင်းနေတတ်သည်... ကလေးလေးသည် သူဘယ်နခါပဲတိုင်းတိုင်း အရပ်ရှည်မလာသည်ကို သတိထားမိလာလေ၏... တစ်ခါတစ်ရံတွင် အရင်ကထက်ပင် ပိုပုသွားသလိုပင်...
YOU ARE READING
ဇာတ်လိုက်၏ဗီလိန်ဇနီးသည်
RomanceThe Villainess Female Supporting Character raising her bun
