Chapter 127
ကျန်းမင်ယွမ်က ကလေးအပေါ်တွင် အမြဲတမ်းစိတ်ရှည်သည်။
သူက ပေါက်စီလေး၏ခေါင်းပေါ်သို့ လက်တင်လိုက်ပြီး ညင်ညင်သာသာပွတ်သပ်လိုက်သည်
"ဖေဖေတို့ ဖိနပ်တွေက အတူတူပဲ....နှစ်ယောက်လုံး ကြည့်ကောင်းတယ်"
"ဟုတ်တယ် " အဖေဖြစ်သူနှင့် မတွေ့ရကြာပြီဖြစ်သော ရှင်းရှင်းက အရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားနေပုံပင်။
သူသည် ကျန်းမင်ယွမ်၏အနားသို့ထပ်ကပ်သွားကာ ဖိနပ်ပေါ်မှ ယုန်များကို မိတ်ဆက်ပေးသည်။
“ ဖေဖေ့ရဲ့ဖိနပ်တွေက တာရှုံး သားသားဟာက ရှောင်ချီ... ပြီးတော့ မေမေ့ဟာက မိန်မိန်် ”
ရှင်းရှင်းက ဝမ်းသာအားရ ခြေထောက်ကို မြှောက်လိုက်၏။
"တာရှုံး ၊ ရှောင်ချီနဲ့ မိန်မိန်် တို့က မိသားစုတွေပဲ...သားသားတို့က မိသားစုပဲ...”
ရှင်းရှင်း၏ စကားများက ကျန်းမင်ယွမ်၏အတွင်းစိတ်ကို ထိမိသွားပုံရသည်။ သူ ရုတ်တရက် ခေါင်းလှည့်ကာ ချန်းဟွမ်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်၏။
မျက်လုံးချင်းဆုံပြီး အချိန်အနည်းငယ်ကြာသောအခါ ချန်းဟွမ်ဘက်မှစတင်၍ အကြည့်လွှဲသည်။
ကျန်းမင်ယွမ်ကလည်း သူ၏ဖိနပ်ကိုငုံ့ကြည့်ကာ
ခပ်တိုးတိုးပြော၏။
"ဟုတ်တယ်... ဖေဖေတို့ကမိသားစုပဲ"
ချန်းဟွမ်သည် သူမ၏နားရွက်များ ပူလောင်လာသလို ခံစားလိုက်ရသည်။သူမကချောင်းဟန့်ပြီး စကားလမ်းကြောင်းလွှဲ၏။
" ဒီလောက်ပဲပြောကြတော့... ခေါက်ဆွဲတွေပွကုန်မယ် သွားစားတော့ "
အိမ်ထောင်ရှင်မက ပြောလာပြီဖြစ်၍ ထုံးစံအတိုင်း ကျန်နှစ်ယောက်က စကားနားထောင်
ရပေမည်။
ရှင်းရှင်းက ကျန်းမင်ယွမ်၏အနောက်တွင်ကပ်လျက် ချန်းဟွမ်ကို လျှာထုတ်ပြ၏။
ထို့နောက် ကျန်းမင်ယွမ်သည် ရေချိုးခန်းထဲသို့ ဝင်သွားကာ ရေအေးအချို့ဖြင့်မျက်နှာသစ်လိုက်သည်။
YOU ARE READING
ဇာတ်လိုက်၏ဗီလိန်ဇနီးသည်
RomanceThe Villainess Female Supporting Character raising her bun
