Chapter 112
ရေချိုးပြီးသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ကျန်းမင်ယွမ် ရေသုတ်ပုဝါကို ခါးတွင်ပတ်လျက် ထွက်လာခဲ့၏။
ဆံပင်အခြောက်ခံပြီးသောအခါ အိပ်ရာပေါ်သို့လှဲချလိုက်သည်။
အိပ်ရာဘေးရှိ စားပွဲပေါ်၌ သူငယ်ငယ်က ရိုက်ထားသော
မိသားစု သုံးယောက်ပါဝင်သည့် ဓာတ်ပုံတစ်ပုံရှိ၏။
ခန့်ညားသောအမျိုးသား ၊ ချောမောလှပသော အမျိုးသမီးတို့နှင့်အတူ ချစ်စဖွယ်ကလေးလေး တစ်
ယောက်ပါဝင်သော ဓာတ်ပုံသည် အလွန်နွေးထွေးသောမိသားစုဆန်နေသည်။
ကျန်းမင်ယွမ်၏ နှုတ်ခမ်းများက အနည်းငယ်ကွေးညွှတ်သွားပြီး အရွဲ့တိုက်သောအကြည့်မျိုးသို့ အသွင်ပြောင်းသွား၏။ထိုပုံကို ဆက်မမြင်ချင်တော့သောကြောင့်
ဓာတ်ပုံဘောင်ကိုအောက်သို့လှဲချပြီး မီးပိတ်ပစ်လိုက်သည်။
ကုတင်ပေါ်တွင် လဲလျောင်းနေသော ကျန်းမင်ယွမ်သည် ချက်ချင်း မအိပ်နိုင်ပေ။
သားဖြစ်သူနှင့် အတူအချိန်ဖြုန်းခဲ့သော မြင်ကွင်းများက ခေါင်းထဲ၌ ထပ်တလဲလဲ ပေါ်လာနေပြီး မကောင်းသောခံစားချက်များကလည်း တဖြည်းဖြည်းလျော့ပါးသွားသည်။
မြတ်နိုးဖွယ်အမှတ်တရများအား ပြန်လည်အောက်မေ့ရင်း အိပ်ငိုက်လာခဲ့ပြီး အိပ်ပျော်တော့မည်ဆဲဆဲတွင် ကျန်းမင်ယွမ်၏ခေါင်းထဲသို့ အတွေးတစ်ခုဝင်လာခဲ့၏။ တစ်ချိန်ချိန်တွင် ရှင်းရှင်း ၊ ရှင်းရှင်းအမေတို့နှင့်အတူတူ ဓာတ်ပုံရိုက်ရမည်။
***
ကျန်းမင်ယွမ်သည် နောက်တစ်နေ့တွင် တစ်ဖန်ပြန်လာပြီး ကလေး နှင့်အတူ အိမ်၌တစ်နေကုန် ကစားနေပြန်သည်။ ထို့နောက်ထုံးစံအတိုင်း နေ့လည်စာစားကြ၏။
သူမနှင့် ရှင်းရှင်း နှစ်ဦးတည်းသာရှိသောအချိန်များတွင်ချန်းဟွမ်အတွက် ဟင်းနှစ်ပွဲနှင့်ပင်လုံလောက်သည်။
ဖြုန်းတီးရာလည်းမကျတော့ပေ။
ယခု ကျန်းမင်ယွမ် ရောက်လာချိန်၌ ဟင်းနှစ်ပွဲက မလုံလောက်တော့။ အနည်းဆုံး လေးငါးပွဲရှိရန်လိုသည်။
YOU ARE READING
ဇာတ်လိုက်၏ဗီလိန်ဇနီးသည်
RomanceThe Villainess Female Supporting Character raising her bun