ဇာတ်လိုက်၏ဗီလိန်ဇနီးသည်

Chapter 97

{ အရုပ်များစွာ ရရှိခဲ့သည် - ၂ }

သူမတို့နှစ်ယောက်ဟာ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် စကားသိပ်မပြောဖြစ်တာကြောင့် ထိုသူ သူမအား စကားပြောလာလိမ့်မည်ဟု မမျှော်လင့်ထားခဲ့ပေ... သူမသည် စက္ကန့်ပိုင်းမျှ ရပ်တန့်သွားပြီးနောက် ခေါင်းယမ်းပြလိုက်လေ၏...

" မဟုတ်ဘူး... ကျွန်မက ဒီတိုင်း ကြည့်ရုံပါပဲ... "

ချန်းဟွမ်၏ပထမဦးဆုံးသောစားသောက်ဆိုင်မှာ ယခုထိ အပြီးမသတ်သေးပါချေ... ထို့ကြောင့် ပိုကြီးမားသည့်အရာကို မမျှော်လင့် ရဲသေးပေ...

၎င်းတို့၃ယောက်ဟာ နေ့လယ်ခင်းတစ်ချိန်လုံးကို အပန်းဖြေဥယျာဉ်၌ ကုန်ဆုံးခဲ့ကြပြီး ပိတ်ချိန်ရောက်မှသာ ပြန်လာခဲ့ကြသည်...

ရှင်းရှင်းလေးသည် ကျန်းမင်ယွမ်နှင့်အတူ တစ်နေတာကုန်ဆုံးခဲ့ပြီးနောက် ပို၍ရင်းနှီးလာခဲ့ချေ၏... ကလေးလေးသည် ယခင်ကလို " ဦးလေးကြီး " ဟု မခေါ်တော့ဘဲ "ဦးလေး" ဟုချိုချိုသာသာ ခေါ်လာခဲ့လေပြီ... ကျန်းမင်ယွမ်က သားအမိနှစ်ယောက်အား အိမ်ပြန်ပို့ပေးပြီးနောက်တွင် ကလေးလေးသည် သူ့လက်သေးသေးဖြင့် ဝှေ့ယမ်းနှုတ်ဆက်လိုက်သေးသည်...

ထို့နောက်တွင်တော့ မိခင်ဖြစ်သူဘက်သို့ လှည့်ကာ " မနက်ဖြန်ရော အပြင်သွားမှာလား မေမေ? "ဟု မေးလာခဲ့လေတယ်...

" မသွားဘူး... " ချန်းဟွမ် ပြတ်ပြတ်သားသားသာပြန်ပြောလိုက်လေတယ်... သူမသည် ပန်းခြံထဲတွင် စီးစရာပေါင်းများစွာကို စီးခဲ့ရတာကြောင့် ခေါင်းတို့ချာချာလည်နေသည်...

သူမက တစ်ဖက်သို့ လှည့်သွားသော်လည်း ကလေးလေးဟာ အပန်းဖြေပန်းခြံသည် ဘယ်လောက်ပျော်စရာကောင်းကြောင်း ဆက်တိုက်ပြောနေလေ၏... ချန်းဟွမ်သည် ရှင်းရှင်းလေး၏စကားတို့ကို မကြားသလိုဟန်ဆောင်နေခဲ့လေသည်... ဤသို့ဖြင့်ညစာ အဆင်သင့်ဖြစ်ချိန်တွင်တော့ ရှင်းရှင်းလေးသည် တတွတ်တွတ်ဆက်ပြောနေခြင်းကို ရပ်တန့်လိုက်တော့သည်...

ထိုညတွင် ချန်းဟွမ်သည် ရှင်းရှင်းလေးအား ရေချိုးပေးပြီးနောက် အိပ်ရာဝင်ပုံပြင်တစ်ပုဒ်ကို ဖတ်ပြနေခဲ့၏... ရေချိုးပြီးနောက် အိပ်ရာဝင်ခါနီးတွင် သူမဖုန်းဆီသို့ မက်ဆေ့စ်တစ်စောင် ရောက်လာလေသည်...