Gözyaşları Da Durur-Gay

40.

Merhaba.
İyi okumalar.
.
.
.
.

"Gir."
Yüzünü kaldırmadan kafasını sallayıp eğilerek ayakkabılarını çıkardı.
O ayakkabılarını çıkarırken, Nedim içeri girmiş görünmeyen bir odaya doğru yürümüştü.

Ayakkabılarını köşeye koyup başını kaldırarak Nedim'in nerede olduğuna baktı.
Göremeyince çantasını koridora,yere koyup bildiği odaya geçti.
Odaya şöyle bir bakıp ikili koltuğa oturdu.

Etraf geçen geldiğinde gibiydi,düzenliydi.

Hangi oda olduğunu bilmesede bir iki tıkırtı sesi duymuştu.
Gözünü kapıya çevirip geri önüne döndü.
Ellerini birbirine bağladı.
Saniyesinde aklına yerleşen görüntülerle gözü tekli koltuğa kaymıştı.
Göğsü atışını hızlandırırken yanakları kızardı.

Koridordan gelen adım seslerini duymasıyla oturuşunu düzeltti ve boğazını temizledi.
Beklediği kişi elindeki kutularla yanına doğru yavaş yavaş geldiğinde, bunların ilaç kutuları ve peçete olduğunu anladı.

Takım elbisesinin ceketini üzerinden çıkartmıştı ve gömleğinin kollarını sıyırmıştı. Kravatı bol dururken uçları kemerine doğru sarkıyordu.
Gözleri üstünü turlamayı bırakıp gözlerine çıktığında,onu izleyen gözlerle karşılaştı.

Bu sefer gözlerini çekmek yerine ona bakmaya devam etti.
Gözlerinden geçen ifadeleri anlamak istiyordu.
Kendisi ile ne yapacağını bilmek istiyordu.
Korksada öğrenmek istiyordu.

Nedim oturmak yerine ayakta kalmayı tercih ederek önüne geldi.
Elindekileri yanında kalan sehpahaya bırakıp biraz eğilerek kendisine uzandı.

"Kafanı koltuğa yatır."

Ayakta onu bekleyen adamın dediğini yerine getirip kafasını arkaya doğru yatırdı.
Nedim ona bakıp arkasında kalan paketlerden birini açtı.
İçinden çıkan tabbi eldivene şokla bakarken kafasını kaldırmıştı.

"Sen doktor musun da ya? Ne yapacaksın, ameliyat falan mı olacağım?Doktor daha iyisini bilmez mi?"

Eldiveni takarken durup sadece gözlerini kaldırarak ona ciddiyetle bakmıştı.
"Dayak yedikten sonra doktora mı koştun? Yoksa siktiğimin peçetleriyle müdahale mi ittin?"

Erkin dudakları aralık öylece baktığında, Nedim dik dik bakıp konuştu.
"Doktor bir arkadaşım var. Onun dedikleriyle hareket edeceğim. Korkma."
Erkin,bundan sonra sus pus olurken başını arkaya doğru bastırdı.

Sakin olmaya çalışıp, kafasını koltuğa yerleştiren çocuğa yaklaştı.
Gözlerini yüzünde gezdirip elini kapanıp açılan göze yerleştirdi.
İki eliyle gözünü aralık tutup, bir süre inceledikten sonra arkasına döndü.
Göz damlasını kutudan çıkartıp kapağını açtı. Ucunu delip kapağını geri kapattı.
Erkin'e yaklaşıp gözünü tekrar iki eliyle açarak damladan,bir damla olacak şekilde damlattı.
Sonra gözünü kapattı.

"Açma."
İyi durumda olan gözünü kontrol edip,geriye çekildi.
Damlanın kapağını kapatıp,işine yarayacak olan malzemelere baktı.
Küçük poşetin içindeki pamuktan bir parça kopartıp üzerine kolanya döktü.
Önüne dönüp az önce kanaması duran dudağa yakalaşıp pamuğu nazikçe sürttü.
Erkin'in bu baskıyla yüzü kasılırken yaşarmış gözlerini kapatıp açtı.
Damla mı yoksa göz yaşı mı bilmiyordu ama yanağına doğru bir sıvı akmıştı.

Nedim,hızlı olmaya çalışıp dudağını sildi.
Sonra geri çekilip bir pamuk parçası daha aldı.
Dezenfektan şişesinin ucunu açıp, pamuğa bir pompa olacak şekilde sıkıp önüne döndü.
Erkin'in gözleri açılmıştı.
Tavanı kıpırdamadan izliyordu.
Nedim,ona bakıp ıslak pamuğu yüzünün yaralı olan kısımlarında gezdirdi.
Sonra tamamen geri çekildi.
Masadakileri toplayıp odadan çıktı.