İlgi duyulmayan ve sevilmeyen bir genç,ilgi ve sevgiyi hissedebilmek için yalan söyleyerek okulun içinde kendisinin gay olduğunu açıklar. Ve amacına ulaşır. Ama planlamadığı bir şey vardır ki,okulun Müdür yardımcısından etkilenmesi.
Üstelik Müdür ya...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aynı gün,saatler önce'
.
Gri bulutlar çekilip yerini yakıcı güneşe bıraktığında ve ağaçlar esmeyi durdurunca adım atmayı kesti. Bu tuhaflığa kafasını yukarıya kaldırıp bir gözünü kısarak baktı. Gözleri yanınca hemen yere indirdi ve kapatıp açtı.
Omzundaki çantayı düzeltip yürümeye kaldığı yerden devam etti. Ama çok kısa bir süre sonra yorulmuş karşıdaki durağa bakmıştı. Otobüsü beklese miydi? Dudağını ısırma işlemine devam ederken eline telefonunu alıp hemen bir taksi çağırdı.
Otobüs kendisine göre değildi. Kaç defa tacize uğramış ve insanların terle karışık parfüm kokusunu solumuştu hatırlamıyordu.
Taksi bir on dakika sonra gelince ön koltuğa binip çantasını kucağına aldı. "Levent'e" Şoför koltuğundaki adam kafasını sallayıp, arabayı çalıştırdı.
Yarıya kadar açtığı camdan dışarıyı neredeyse yarım saat boyunca izlemişti ve sonunda yüksek lüks binaların önüne,evinin önüne gelmişlerdi. Ne kadar olduğunu bilmediği parayı kot ceketinin cebinden çıkartıp adama vererek hiç durmadan dışarıya çıktı.
Ceketinin cebinden anahtarı çıkartıp sallaya sallaya apartmana girdi. Ardından kendi oturduğu dairenin katına asansör yardımıyla vardı. Salladığı anahtarı çelik kapıdaki kilit yerine sokup iki kere çevirdi ve eve girdi.
"Anne?" Bağırdığında annesi elindeki tabletle yan odadan görünmüştü.
"Bağırma,Umut."
"Ev büyük ya ondan." Gülümseyip çantasını yere bıraktı. Annesi arkasını dönüp odaya giderken hemen arkasından yaklaşıp kocaman sarıldı. Ve yanağına bir sürü öpücük kondurdu.
Annesi saniyeler sonra geri çekilip tekli koltuğa oturdu. Boşvererek annesinin yanına yere oturdu.
"Düzeldi mi durumlar?"
Gözündeki gözlüğü eline alıp bacağına sarılan oğluna baktı. "Şirketteki işler, anlaşmalar diyorsan hayır,düzelmedi."
"Yapmadığım bir şey yüzünden geldiğimiz hale bak." Umut,annesinin bacağını bırakıp bağdaş kurdu. Annesi bir şey demezken yutkundu. Önceden,çok konuşurdu. Tecavüz suçundan önce... Şimdi ise iki cümle kuramıyordu annesiyle. Babası ile ise,çok ayrıydı. Ayrı bir konuydu. Babasıyla arası hiç bir zaman iyi olmamıştı. Ama babasını da çok severdi. Her zaman. Ne olursa olsun.
Ve zaten ona iyi davranmayan babası,bu iftirayı öğrenmesiyle dahada değişmişti. Üvey evlat yerine bile konmuyordu.
"Ben konuşsam. Hm? Desem öyle bir şey olmadı Hizmetçimiz bir anda gelip yalan yanlış cümleler kurdu diye. Kovduk falan ama hizmetçiyi götürürüm şirkete. Hallederiz anne. Gerekirse o orospu çocuğunu da yanımda götürürüm. Bana nasıl iftira attığını anlatır herkese. Olu-"
