Gözyaşları Da Durur-Gay

25.

Merhaba.
İyi okumalar.
.
.
.
.

"Şimdi inme,dur."

İnmişti.

Panik ve arkasından gelen korkuyla birlikte çantasını omzuna bile takmayıp arabadan inmişti.
Elleri titrerken yanlışlıkla araba kapısını sertçe kapatmış,bir daha ona baktığından emin olduğu adama dönmemişti.

Ve annesiyle göz göze geldi.
Apartmandan çıkmış kardeşinin elinden tutarak kenardan kenardan yürüyordu.
Arabanın dibinde durup beklediği için annesinin gözleri arabaya çevrildi.
Gözlerini kısıp arabaya,içindekine bakarken,Erkin hızla arabanın yanından ayrılıp yolda karşıdan karşıya geçti.
Geçerken ayakları hafiften titriyor. Yürüyüşü geçikiyordu.

Nihayet annesinin yanına geldiğinde,dikkati kendisine çekmek için kardeşi gibi annesinin elinden tuttu.
Annesi bir irkilmeyle ona dönerken,elini kendi elinden de çekmişti.

"Nereye böyle?"

Betül'ün,şüpheci bakışları oğlunun yüzünde dolandı.
Yine ne halt yediyse bedeni açıkça bunu belli ediyordu.
Sık sık yutkunuşlarının hızlanmasını ona biraz daha bakarak sağlayıp sonra tekrar arabaya gözlerini çevirdi.

Oğlu o koyu kırmızı arabadan inmişti.
İçindeki kişiyi bu kadar uzaklıktan göremese de erkek bedeni olduğunu seçebiliyordu.
Derin bakışlarına karşılık araba çalışıp düz ilerleyerek gözden kayboldu.

"Ekmek alacaktık. Git de al. Salata yapayım bende."

Erkin, kafasını sallayıp hızlı halleriyle annesinin uzattığı parayı aldı.
Arkasını dönerken yan gözlerle olmayan arabanın olduğu yere bakıyordu.
O kadar beklemesini anlayamamıştı.
Bunu soracaktı akşam.

"Bana da çikolata abi."

Kafasını ona dönmeden sallayıp adımlarını hızlandırdı.

...

Ekmeği mutfağa bırakıp direkt odasına geçmiş kıyafetlerini çıkartmaya başlamıştı.
Pantolonunu bacaklarından sıyırırken,dayanamayıp yerdeki çantasına eğilmiş küçük gözünden telefonunu almıştı.

O esnada arkasındaki kapı açıldığında telefonu yatağa fırlatıp üzerindeki badisini çıkarttı.

"Giyiniyorum."

Üzerine bol gelen siyah atletini de çıkartırken,tahmin ettiği kişiye döndü.
Ve evet. Annesiydi.
Dedikodu almak için yanıp tutuşan bir yüz ifadesiyle karşılaşmak onun için bir ilk değildi.
Öylece beklerken,annesinin gözleri yavaşça küçük ama bir erkeğe göre olmaması gereken boyuttaki göğüslerine indi.

Hemen gözlerini çeviren annesiyle rahatlamıştı.
Zaten amacı buydu.

"Yemek yiyoruz gel."

Kafasını sallayıp ayaklarına kadar inen pantolonunu da çıkarttı.

"Geliyorum."

Yere tekrar eğildiğinde kapı gürültüyle kapanmıştı.
Pantolonunu elinden atıp dolabına doğru yürüdü.
Aklında ne varsa ne yapmak istiyorsa şimdi yapası yoktu.
Düşen suratına engel olamazken eşofman ve bir tişört alıp üzerine geçirdi.

Alacağı soruları biraz geciktirmek istemişti sadece.
Ama o bakışlar,kendisine sövmesini sağlıyordu.
Eninde sonunda soracaktı zaten. Neden geciktirmeye çalışmıştı.
Daha iyi bir yalan için dedi tabiki içinden.

Odasının kapısını açtığında arkada bıraktığı telefonundan ses geldi.
Arkasını bile dönmeden odadan çıkarken mutlu olmaya çalıştı.