Gözyaşları Da Durur-Gay

52.

Merhaba.
İyi okumalar.
.
.
.
.

Yatmak için erken geldiği yatakta 1 saattir dönüp duruyordu.
Uykusu gelmediği için değildi bu, ağrıyan karnı onu uyutmuyordu.
Sızlanarak inleyip,baktığı cama arkasını döndü.
Elini karnına vururcasına koyup ovdu.

Gözlerini tekrar kapattı ama dolu kirpikleri açmasını sağlamıştı.
Yatakta oturur vaziyete geldi.
İçeriden açık televizyonun sesini duyuyordu.
Babası uyumuştu ama Sait her zaman ki gibi uyanıktı.

Yumruk yaptığı elini karnına bastırıp ağlarcasına mırıldandı.
Sanırım regl olmuştu yine.
Önce olması gerekiyordu ama onun regl olması hep düzensizdi.
Şimdi tuvalete gitmeliydi ve geçici olarak peçete ile idare etmeliydi.
Ama acıdan kalkamıyordu bile.

Odasının kapalı kapısına bakıp ayağa kalktı.
Tişörtünün içine elini sokup çıplak karnını ovarak yürümeye başladı.
Zor attığı adımlarıyla kapısına ulaşmıştı.
Karın ağrısına başının dönmesi de eklenirken hızlıca kapısını açtı.

Hemen karşısında olan tuvalete koşarcasına gidip, kapıyı hızla kapattı.
Tuvaletten çıktıktan sonra bir hap atsa iyi olurdu.

Girer girmez eşofmanını ve baksırını aşağı çekti.
Klozete oturduğunda dirseklerini bacaklarına yaslayıp gözlerini kapattı.
Tuvaletini yaparken ağrıyan karnını ovmaya devam etmişti.
Gözlerini aralayıp ayağa kalktı.

Eline rulo peçete aldığında gözleri beyaz çamaşırına kaydı.
Kan yoktu. Kaşları çatıldığında elini bacak arasına götürdü.
Elini geri çekip baktığında ıslaktı ama bu kan değil suydu.
Aralık dudaklarını birbirine bastırıp baksırı ile beraber eşofmanını yukarıya çekti.
Ellerini yıkayıp tuvaletten çıktı.
Sanırım üşütmüştü. Evde camları sürekli açıyorlardı.

Odasına gitmek yerine,oturma odasına yürüdü.
Hapların nerede olduğunu soracaktı.
Ama daha koridorun başındayken gözleri ve duvara koyduğu eli kaydı, sonra da hızla yere düştü.

...

Kulağına bir iki konuşma sesi geldiğinde, kapalı gözlerini yavaşça araladı.
Tepedeki florasan lamba gözlerini yakarken, hızla kapattı. Gözlerinin önündeki kırmızılık azaldığında geri araladı.

"Erkin?"
Yutkunup sese doğru çevirdi yüzünü.
Sait telaşlı yüzüyle ona bakıyordu. Çarprazına doğru baktığında babasının duvara yaslanıp onları izlediğini görmüştü.
Yaslandığı yerden ayrıldı. Ellerinde bir iki kıyafet tutuyordu.

Etrafı turlayan gözleri hastanede olduklarını gösteriyordu.
Koridorda düştüğünde bile 'birazdan kalkarım' demişti.

"İyi misin?" Dibindeki Sait bunu sorarken babası da yatağa yaklaşmıştı.

"İyiyim." Babasına bakıp tekrar konuştu.
"Karnım ağrıyordu ama neden ağrıdığını bilmiyorum. Galiba hasta oldum. Keşke getirmeseydiniz."

"Kolanya ile mi ayıltsaydık?" Dediğinde babası, kendisi ve Sait gülmüştü.

"Doktor bir şey dedi mi?"

"Yok, kan aldılar. Sonuçlar bir saate çıkarmış. Geleli bir saat oldu. Az sonra gelir." Dediğinde Sait,kapı da aynı anda açıldı.

Erkin, yüzünü gelen erkek doktora çevirdi.
Odadakilere sıkıntılı yüzüyle bakıyordu.
Elindeki kağıtlara bakıp tekrar odadakilere baktı.

"İyi misiniz şimdi?"
Erkin kafasını salladığında, doktor tekrar konuşmuştu.

"Lütfen toparlanıp karşıdaki odaya gelin. Orada olacağım. Konuşalım. Geçmiş olsun."
Kafasını eğip arkasını dönerek odadan çıktı.