Gözyaşları Da Durur-Gay

82.

Merhaba.
İyi okumalar.
.
.
.
.

Gözlerini yeni bir güne açtığında yanında Nedim yoktu.
Çarşafı elleriyle sıkarak boş yanına döndü.
Karnı yüzünden ağır ağır yataktan kalkıp dolabın karşısına geçti.
Gece yattıklarını çıkartıp gündelik bol kıyafetler giyerek odanın çıkışına yürüdü.
Bol olsada artık üzerindeki kıyafetler karnını örtmüyordu.

Kapıyı açıp odadan çıktıktan sonra koridoru yürüdü.
İlk mutfağa girip çay suyu koydu.
Sonra istemeye istemeye oturma odasına geçti.
Kapıda durup duvara doğru yatan kadına baktı.
Üzeri açılmıştı.
Geriye çekildi.
Nedim onu burada tek başına ablasıyla bırakmıştı.
Okula gitmesi gerektiğini biliyordu ama ablasının ona olan tavrını da biliyordu.

Mutfağa tekrar girip kahvaltıları masaya dizmeye başladı.
Kısa sürede biten işi sonrası diğer odadan sesler gelmeye başlamıştı.
Sandalyeye oturup çay bardaklarına çayı dökerken, mutfaktan içeriye o kadın girmişti.

Girdiğinde ikisi bir süre sessizlikle birbirlerine baktılar.
Erkin, kadının yüzünden kanların çekildiğini görebiliyordu.
Yara banda, pamuk vardı suratında.

"Buyurun."
Ağzından bir anda çıkan kelimeye şaşırırken kadın da aynı onun gibiydi.
Sandalyeyi çekip oturdu.
Erkin'de koyduğu çayı önüne koymuştu.
Bu şekil davranması sanırım daha iyiydi.
Sonuçta misafirdi.

"Nedim nerede?"

Elindeki bardağı bırakıp konuştu.
"Okulda. Bir kaç saat önce gitti."

"Hangi okul?"

"Buraya yakın özel bir lise okulu var. Orada Müdürlük yapıyor. Önceki okulda olanların aynısı."

Çatalı ağzına götürecekken çekip alayla güldü.
"Bak sen şu Nedim'e."

Dudaklarını birbirine bastırdığında kadın tekrar konuştu.

"Neden buradasın?"
Yüzünü kaldırıp baktı sadece.
Ne diyeceğini bilemeyerek bakmaya devam ederken kadın 'hayırdır' dercesine yüzünü yana eğmişti.

"Ne yaptınız ben gelmeden önce plan mı yaptınız. Bir şey söylemeyelim diye."

"Hayır."

Alayla bakmaya devam edip kahvaltısına tekrar döndü.
Yemeğini yerken de konuştu.
Bir o şuan keyifliydi.
Erkin'in kahvaltı yapacak isteği kalmamıştı.

"Birlikte yattığınızı gördüm. Bunu düşündüm gece boyu.Neden kardeşimle yatıyorsun?"

İçinden ofladı.
Bütün gün ikisi mi kalacaktı evde?
Onu hep sorgulayacak mıydı?
Ona uygun vereceği cevapları yoktu ki..

"Yine cevap yok. Aranızda bir şeyler var ama umarım düşündüklerim değildir."
Gözleri kadından çekip boş kahvaltı tabağını kaldırdı.
Sonra kahvaltılıkları toplamaya başladı.
Toplarken kadın bir şey dememişti.
Çünkü yiyeceğini zaten konuşurken yemişti.

O mutfaktan çıkarken elindeki çatalları sinirle sıktı.
Biraz sinirinin yatışmasını bekleyip dağılan etrafı toparladı.
Sonra mutfaktan çıktı.
Oturma odasında olan kadının yanına gitmek yerine kendi odasına geçti.

Odasında akşama kadar vakit geçirmişti.
Kapı ardındaki kadının ne yaptığını bilmiyordu.
Gidip bakmak istese de beli ağrıdığı için yataktan kalkmamıştı.

Nedim'in gelmesine bir saat kala ayağa kalkıp odadan çıktı.
Hazır yemekler yapacaktı.
Odadan çıkar çıkmaz mutfaktan sesler duymuştu.
Merakla hızlıca banyoya geçip elini yüzünü yıkadı.
Sonra mutfağa geçti.