Gözyaşları Da Durur-Gay

85.

Merhaba.
İyi okumalar.
.
.
.
.

"Hayır kıyafet alma,Erkin. Akşama geliriz."

Erkin,ufakça kafasını sallayıp sondaki odaya doğru yürüdü.
Kapısını açıp kapattıktan sonra geniş dolabın kapaklarını açtı.
Uygun kıyafeti ararken kapalı kapının ardından konuşma sesleri geliyordu.

Nedim'in dolabını birlikte kullanmaya başlamışlardı.
Tamamen Nedim'in odasına yerleşmişti.
Yerleşme sebebi Nedim'in istediğindendi.
Bir de Nedim'in ablası hâlâ onlarda kalıyordu.
Oturma odasında yatması, özel bir alanı olmaması bu yüzden odadan tamamen çıkmasına etkendi.
Odayı konuşarak,ona vermişlerdi.

Üzerine geçirdiklerine bakıp askılıktaki ceketini giyindi.
Ceketin yaka kısmını düzeltirken aynı zamanda odadan çıkmıştı.

Koridoru geçip oturma odasına girdi.
Abla kardeş yana yana oturuyordu.
Nedim telefondan bir şeylere bakarken, ablası televizyon seyrediyordu.
Odaya girince ilk gören normal olarak o kadın oldu.
Onu inceleyip yüzünü buruşturduktan sonra televizyona geri dönmüştü.

"Ben hazırım."

Nedim, telefonu kot pantolonunun cebine sıkıştırıp ayağa kalktı.
Onun farklı bir giyimine daha şahit oluyordu,Erkin.
Koyu mavi bir kot giyinmişti. Üzerinde ise kısa kollu örgü bir tişört vardı.
Tişörtü pantolona doğru salınıyordu.
Kemeri hafiften görünüyordu.
Giyindiklerine yakışan kumral tenine de bakıp ikiliye arkasını döndü.

"Gelmemekte kararlı mısın abla?"

"Öf evet. Canım hiç istemiyor. Sonra bir gün baş başa gideriz."

Erkin,yere otururken göz devirdi.
Beyaz spor ayakkabıları giyinip çırt çırtlarını kapattıktan sonra kapıya tutunarak ayağa kalktı.
Hemen arkasında duran Nedim'de belinden destek vermişti.

Birlikte kapıdan tamamen uzaklaşıp kapattılar.
Oturma odasında koltukta oturan kadın hiç yanlarına gelmemişti.
Evden çıkıp bahçe kapısına ulaştılar.

"Hava da soğumuş."
Nedim kafasını salladı.
Gerçekten de soğuktu.
Ağaçlar büyük çatırtılar çıkartarak sallanıyordu.

"Sen neden tişörtle çıktın ki?"

Bahçe kapısını aralarken kendisine dönmüştü.
"Erkin bu rüzgar bir kaç saate kalmaz diner. Ayrıca tişört örgü. Sonbahara uygun."
Elini açıl kapıya doğru geçmesi için uzatmıştı.
Konuşmayıp onun yönlendirmesi üzerine bahçe kapısından çıktı.

Erkin arabaya binerken, Nedim elindeki poşetleri arka koltuğa koymuş yanındaki koltuğa yerleşmişti.
Evin önünde durmaları fazla sürmemişti.
Nedim arabayı çalıştırıp sürmeye başladı.

"Gideceğimiz yer neresi tam olarak?"

"Bir saat falan sürecek. Uyumak istersen uyu. Ben anlatmayayım sen gör orayı."

"Peki."
Ceketinin cebine koyduğu telefonunu aldı.
Saate bakıp telefonu kapattı.
Öğlene geliyordu.
Koltukta geriye yaslanıp gözlerini kapattı.

...

"Erkin kalk hadi. Geldik."
Gözlerini aralayıp cama yaslanmış başını çekti.
Ona bakan Nedim'e döndü.
Kendi tarafındaki kapısını açmıştı kendisini bekliyordu.

Hiç uyumamış gibi hissediyordu kendisini.
Nedim arabadan inince, önüne dönüp kapısını açtı.
Elini karnına sarıp arabadan indi.
Kapıyı kapatıp geldikleri yere dönünce dondu,kaldı.
Arkasından hışırtılar duysa da dönmedi.