PERİ

Duha

"Çantama tableti koydun mu Peri?"
"Evet baba. Her şeyi koydum."
"Tamam babacım. Hadi gel sana bir sarılayım. Yolcu yolunda gerek"
Sezgin Bey Peri'ye sıkıca sarıldı. Daha sonra öpücük atıp arabasına bindi. Birkaç kez veda kornası çalıp bahçenin kapısından çıktı.
"Ayşe abla, çantam ve kabanımı getirir misin, ben de gideyim"
"Tabi Peri Hanım Kızım"
Peri'nin psikiyatri randevusu vardı, ona yetişmeliydi. Uzun yıllardır Feyza Hanımdan destek alıyordu. Ve o, bütün bu olayları biliyordu. Yani Engin'in Suna'yı öldürdüğünü ve daha sonra hapiste öldüğünü, Periyi de Sezgin'in büyüttüğünü biliyordu. Bunları Feyza Hanıma Sezgin Bey anlatmıştı. Peri'yi ona ilk getirdiğinde Peri, 8 yaşındaydı.
Ondan sonra da hiç başka bir psikiyatr aramadı Peri. Uzun süredir bir sorunu aşamadığı zaman Feyzaya geliyordu.
Elinde bir çiçekle kapıyı çaldı.
"Giriniz"
"Merhaba, nasılsınız Feyza Hanım?"
"Ooo Periciğiimm hoş geldin. Uzun zamandır yoktun. Çok özlemişim seni"
"Evet, bir yılı geçti sanırım gelmeyeli"
"Olmuştur bir yıl evet. Randevu listesinde adını görünce çok sevindim. Baban nasıl?"
"İyi, Muğladaki evine geçti bu sabah"
"Ne güzel. Ee hangi sorun attı seni buraya? Nasıl gidiyor hayat?"
"Karışık.. hani lisedeyken platonik sevdiğim biri vardı... Gökhan"
Feyza, Peri için tuttuğu ajandasını çıkarıp birkaç sayfa geri gitti.
"Evet, yaşının senden epey büyük olduğunu söylemiştim"
"Biz onunla tanıştık,sevgili olduk, ayrıldık hatta."
"Bana baştan anlatır mısın?"
Peri, her şeyi en baştan anlattı. Gökhan'ın onun ajandasında adını gördüğünü, Gökhanın da onu sevdiğini, sonra sevgili olup her şey güzel giderken ayrılmalarını..
"Peki neden ayrıldınız? Sana ne dedi?"
"Ne kadar istese de bana o gözle bakamamış. Beni kardeşi gibi görüyormuş"
"Sen bir şey demedin mi?"
"Hayır."
"Bence gidip bir konuşmalısın Peri. Çünkü bu aklında epey soru işareti bırakmış. Ve uykularının da düzensiz olduğunu, yaşam kalitenin düştüğünü görüyorum gözlerinde"
Haklıydı Feyza Hanım. Daha sonra ayrıldıktan sonra Gökhan'ın kıskançlıklarını anlattı.
"Peki bunlar sence abi kıskançlığı gibi miydi?"
"Bilmiyorum. Yani.. gözlerinden ateş çıkıyordu. Bir de Feyza Hanım, Gökhan sinirlenince ve sesini yükseltince çok korktum. Elini, bana arabaya binmemi söylemek için havaya kaldırdığında bana vuracak sanıp yüzümü döndüm. Halbuki onun öyle biri olmadığına eminim. Asla yapmazdı. Ki takdir edersiniz ki babamdan da görmedim böyle bir şey. Neden o refleksi gösterdiğimi anlayamadım"
"Hayatımızın ilk 3 yılı bizler yeni dökülmüş beton gibiyizdir Peri. Çevremizdeki her şeyi sünger gibi emeriz. Arka belleğimize onlar kopyalanır, adeta DNAmız olur. Seni, baban almadan önce Engin ve Suna olarak not almışım buraya yanlışsa düzelt lütfen"
"Doğru"
"Onların yanında, şiddet içeren bir evde büyümüşsün. Ve bu, senin hafızana kodlanmış. Yüksek sesten de çok hoşlanmıyorsundur sen mesela"
"Evet, hiç sevmem."
"Bunun nedeni, küçükken o gürültülü ortama maruz kalman tatlım"
Biraz daha konuştuktan sonra Feyza Hanım son kez
"Yine de sen bilirsin ama ben senin yerinde olsam bir kez daha gidip Gökhanla konuşurdum. Tamamen kendim için yapardım bunu. Eğer abi sıfatında hayatında kalmak istiyorsa ilişkilerine müdahale etmemesi gerektiğini söyle. Eğer hayatında kalmayacaksa karşına çıkmasın. Konuşup bitirmen gerekiyor hayatım. Yoksa beynini çok kurcalayacak"
"Anlaşıldı Doktor. Teşekkür ederim. Size geri dönüş yapacağım"
Peri, Feyzaya sarılıp çıktı klinikten. O sırada telefonuna bir mesaj düştü.
Duha/PR Ekibi Sorumlusu
D: Peri selam. Dün için tekrar kusura bakma. Kendimi mahcup hissediyorum. Eğer öğlen müsaitsen bir yemek yiyebilir miyiz?
Peri, Duha'nın hiçbir suçu olmadığını düşünüyordu. Onun bu kadar mahcup olması yüzünden kendine kızıyordu. Gece boyu ona çok yakın davranmıştı, ve tuvaletin önünde gözleri birbirini bulduğunda uzun uzun bakmıştı ona, yüzünde Gökhanı bulmak ister gibi. Daha sonra Duha onu öpünce, karşılık da vermişti. Düşününce her bakımdan kendini haksız buluyordu. Ancak şimdi başka bir işi vardı. Gökhana gidip yüzleşmek istiyordu.
P: bugün pek müsait değilim. Lütfen mahcup olma Duha. Emin ol senlik bir durum değildi.