PERİ

Bebek

Yolda Peri'ye sözde giymesi için bir şeyler aldılar. Peri, girdikleri mağazada hazırlanıp çıktı. En yakın arkadaşının sözüne böyle katılmayı hiç hayal etmemişti. Evin önüne geldiklerinde Gökhan'a teşekkür edip arabadan indi. Karşıdan da Sezgin Kazanır geliyordu.
Peri, "babacım" diye seslendi. Sezgin, Peri'ye tek eliyle sarıldığında gözüyle arabaya baktı, Peri'den açıklama ister gibiydi. Arabanın camları siyah kaplı olduğundan içinde kim olduğunu görememişti. Peri "arkadaşım baba. Beni buraya yetiştirdi" diye açıkladı.
S: bu geçen bahsettiğin arkadaş mı?
P: baba hadi Lara bizi bekliyor.
S: demek ki o it işte.
P: durduk yere niye it diyosun şimdi.
S: kızımın sevgilisine canım, böceğim mi diyeyim?
Peri, Sezgin'in koluna girdi. Birlikte apartmana yöneldiler. Kapıyı Lara açtı:
L: nerdesin kızım ya, heyecandan çatladım.
P: gelmediler mi daha?
L: yok yok yoldalarmış. Hoşgeldin Sezgin amcacım.
S: hoşbuldum kızım.
Lara'nın ailesiyle selamlaşıp içeri girdiler. Lara ve Peri mutfağa geçti. Lara çok gergin görünüyordu.
P: neye karar verdiniz?
L: ne için?
P: bebek için Lara.
L: Turgay'a söylemedim
P: ne? Ne demek söylemedim?
L: bilmiyorum Peri. Off neyse şu gün bi bitsin söylerim. Karar veririz. Sen nerelerdesin?
P: Gökhanlaydım.
L: hangi Gökhan liseden mi?
P: hayır be, ne işim olur benim onla? Gökhan Saraylı'ylaydım.
L: off Peri, şakanın esprinin sırası değil. Ortalıkta yoktun ben bu durumdayken, şirinlik yapma bana. Doğruyu söyle kızmıcam. Kafanı dağıtmaya kaçtın yine dimi?
P: kızım Gökhan Saraylının evindeydim diyorum
L: ciddisin?
P: ay Laraaaaa...
Kapı çaldı, Lara heyecanla kapıya koştu.
Peri, bu muhabbettin daha da uzamamasına sevindi. Turgay ve ailesi gelmişti. Kapıda çiçek/çikolata faslı gerçekleştikten sonra salona geçtiler. Birkaç dakika sonra tekrar kapı çaldı Eylemle Güney geldi. Onların çift olarak huyudur, her yere geç kalırlar.

Söz gerçekleşti, kahveler içildi, aileler konuştu. Daha sonra gençler kutlamak için dışarı çıktılar. Caddebostan'da lise hayatları boyunca geldikleri mekana geldiler. Eylem, Güney, Lara, Peri liseden tanışıyordu. Turgayla Lara üniversitede tanışmıştı. Eylem ve Güney uyumlu bir çiftti. Neredeyse 5 senedir beraberlerdi. Birlikte büyüdüler diyebilirdik. Ancak Lara ve Turgay için aynı şey söz konusu değildi. Hayat görüşleri, hayattan istedikleri çok farklıydı. Ama seviyorlardı demek ki birbirlerini ki, iş söz kesmeye kadar gelmişti.

Bu mekanı seviyorlardı çünkü müzik kafa ütülemiyordu. Kısık şekilde arkadan çalıyor, sohbete engel olmuyordu. Herkes birbirini duyabiliyordu. Sözden biraz bahsedildikten sonra sessizlik büründü masaya. Bu sessizliği bozan Eylem oldu.
E: Periiii. Çınarla aniden bitirdin. Yalnız kraliçeliğe mi dönüyorsun?
Lara lafı havada yakaladı.
L: kızım bombayı bilmiyorsunuzzz
Eylem sorgulayan gözlerle bakınca Lara devam etti:
L; bizimki Gökhan Saraylıdaymış 2 gündürrrr
Herkes Peri'ye döndü. Eylem şaşırdı.
E: nasıl yani? Senin neredeyse 4 sene bizim kafamızın etini yediğin adam mı? Kanalı olan?
P: evet.
L: kızım nasıl oldu anlatsana nasıl tanıştınız?
Güney dayanamadı.
G: lan biz sen onu aş biraz diye Çınar'ı zorla sana sevdirdik. Sen Çınar'ı bırakıp onu mu buldun?
P: arkadaşlar durum karışık. Ben bi kendi içimde halledeyim. Size de anlatırım. Hatta tanışırsınız.
Turgay, olaylara çok hakim olmadığı için biraz dışlanmış kaldı. 'Ben bir sigara içeyim terasta' diyerek yerinden kalktı. Lara da arkasından gitti. Çünkü bu bebek olayını anlatmak zorundaydı.
L: Sana bir şey söylemem lazım
T: söyle canım
L: Turgay, ben hamileyim
T: ne? Lara ne diyosun sen? Ne zaman öğrendin?
L: 3 gün oldu
T: bana neden şimdi söylüyorsun o zaman
L: ne fark eder Turgay? Cesaret edemedim zaten kaç gündür. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.
T: sen, sözün yapılmasını bekledin. Ki, ben korkup vazgeçmiyim.
L: ne diyorsun sen? Ne vazgeçmesi?
T: ben baba falan olamam Lara. Senden de anne olmaz. Kızım ben anlamadım zaten biz sevgiliydik, geziyorduk, yatıyorduk, yiyip içiyorduk, sevişiyorduk. Bi gün baktım söz tepsisi bakıyoruz. Şimdi de çocuk bakıcaz. Lara ben yapamam.
Lara, gözleri dolu dolu Turgay'a bakıyordu. Ona hiç evlilik baskısı yapmamıştı. Şimdi Turgay, yapamam diyip kendini geri çekmişti. Hem de sözlerinin olduğu gecede. Ve Lara, böyle güzel bir haberi verdiginde...
Lara, arkasını dönüp giderken durdu. Turgay'a doğru yürüdü. Yüzüne bir tokat geçirdi.
Masaya döndüğünde "kalkın gidiyoruz" dedi. Masadakiler bir şey olduğunu anlayıp soru soramadılar. Güneyler arabayla gelmişti bir tek. Peri'nin zaten arabası yoktu hâlâ, Gökhan'ın orda kalmıştı. Güneylerin arabasına atladılar. Lara, yolda anlatmaya başladı.
L: aldıralım deseydi bile ben onu anlayacaktım. Gerçekten anlayacaktım. O, bana onu zorla elimde tutmaya çalışıyormuşum gibi davrandı. Peri yapıyor muydum öyle? Eylem sence?
P: saçmalama Lara. Sen öyle biri misin? Ayrıca onun neyini elde tutacakmışsın acaba? Çirkin herif
E: ağlama kuzum. Hadi bize gidelim bu halde eve gitme. Olur mu?
Lara kafasıyla onayladı. O sırada Peri'nin telefonu çaldı.

Gökhan arıyor...

P: efendim
G: nerdesin? Merak ettim.
P: dışarı çıkmıştık sözden sonra da. Şimdi Eylemlere geçiyoruz.
G: Peri, ilaçların vardı.
P: ağrı kesiciydi zaten. Eylem'in evinde vardır. İçerim.
G: biz.. tekrar ne zaman görüşeceğiz?
P: arabamı almam gerekiyor. Yarın?
G: bu gece
P: Gökhan gece mi kaldı? Yarın görüşürüz.
G: nerdeysen gelip alırım seni.
P: Lara'nın yanında olsam iyi olur.
G: peki, yarın sabah kahvaltı?
P:  öğlen yemeği?
G: öyle diyorsan öyledir.
Peri gülümsedi.
P: iyi geceler
G: dünkü kadar iyi değil. Evde sen yoksun
Telefonu kapattılar. Lara bakışlarını Peri'ye çevirdi. "Gökhan mı?"
Peri kafasını salladı.
.
Eve geldiklerinde salonun ortasındaki sehpanın etrafına oturdular. Güney dayanamadı:
G: Lara, ne yapacaksın şimdi?
L: doğuracağım
Periyle Eylem aynı anda "saçmalama'' dediler.
L: doğuracağım. Anne de baba da olurum
P: kendi hayatından vazgeçmek bu
L: geçerim o zaman Peri
E: sen ne zaman bu kadar annelik içgüdüsüne sahip oldun? Lara, kendine gel. Bu çocuğa iyi bir hayat veremeyeceksin. Babasız büyütmek, iyi bir seçenek değil. Hem evdekiler ne diyecek?
L: bilmiyorum. Eylem bilmiyorum lütfen... ama aldıramam da. Çocuğa kıyamayız.
Güney biraz düşünceli görünüyordu. Arkadaşını böyle görmek onu üzmüştü.
P: Lara.. anne olmak istiyor musun?
L: yapamam di mi? Yapamam evet. Ama aldıramam da. Peri ne yapacağım ben?
Güney ayağa kalktı. Mutfağa gidip su getirdi.
G: Çocuğu bize ver.
Herkes şok olmuş şekilde birbirine bakıyordu. İlk ses Eylemden çıktı
E: nasıl yani Güney?
G: sen hep, çocuğumuz olsun isterim ama vücudumu bozamam demiyor musun? Bize fırsat işte.
E: biz daha 21 yaşındayız. Okulumuz bitmedi.
G: çocuk doğana kadar bitmiş olacak. 1  senemiz kaldı.
Lara lafa atladı: yok, zaten böyle bir şeyi kabul edemem. Yarın gidelim. Aldıralım.
G: ya kötü bir şey demiyorum ki. Az çok durumu iyi insanlarız. Bizim çok güzel bir ilişkimiz var, çocukla taçlanır. Seni de teyzesi olarak bilir Lara. Periyle sen ona muhteşem teyze olursunuz.
Peri, teklifin şokundaydı hâlâ.
P: Güney, böyle bir şeyi yapamayız. Çocuğun hayatını bir yalan üzerine kuramayız..
G: ya yalan üzerine kurulacak, ya da hiç kurulmayacak bir hayat Peri.
E: Güney haklı. Ama ben yapamam. Üzgünüm Lara. Büyütemem bir bebeği
L: zaten olmayacak bir teklifti bu. Yarına randevu alacağım.

Ertesi sabah 8'de dördü birlikte evden çıktılar. Geldikleri klinikte biraz bekledikten sonra Lara'yı odaya aldılar. On beş dakika sonra koridorda "Laraaa" diye ses duyuldu. Gelen Turgaydı. Lara'nın odasını bulana kadar tüm kapıları açtı. En son Lara'yı gördüğünde
T: yapmadım, de. Aldırmadım, de. Bakarız Lara. Ben dün gece şokla.. Lara bebeğimiz yaşıyor mu?
L: yapamadım.. aldıramadım.
Turgay sarıldı Lara'ya. El ele çıktılar hastaneden...
.
Gökhan, Peri'ye bir restorant konumu yolladı. Peri, onu tamamen unutmuştu. Arkadaşlarıyla vedalaşıp taksi çevirdi. Konumu söyledi. Yoldayken birkaç gündür yaşananları düşündü sürekli. Bu bir film senaryosu muydu? Her şey çok tuhaf gidiyordu...
Taksicinin sesiyle ayıldı düşüncelerden
"geldik hanımefendi"