စာအုပ်ထဲက ဇာတ်ပို့ဇာတ်ကောင်ထဲသို့ကူးပြောင်းလာသော မှုခင်းဆရာဝန်အမျိုးသမီးတစ်ဦး။

Ch-12 :သဲလွန်စ

Ch-12 :သဲလွန်စ

ယင်ထောင် အလောင်းစစ်ဓာတ်ခွဲခန်းသို့ အမြန်ပြေးသွားခဲ့သည်။ သေဆုံးသူဦးရေ တိုးလာသည်နှင့်အမျှ ရဲစခန်းတစ်ခုလုံး တင်းမာလာသည်။လူသတ်သမားကို ဖမ်းဖို့ လူတိုင်းက စိတ်အားထက်သန်နေကြတယ်။ အတိအကျပြောရရင် လူသတ်သမားကို မဖမ်းမိသရွေ့ သားကောင်တွေ ပိုများလာဖို့ ဖြစ်နိုင်ခြေရှိတယ်။

"ဆရာ"

စုမင်နှင့်ဒေါက်တာကျန်းတို့ အလောင်းကို စတင်စစ်ဆေးနေသည် ကို ယင်ထောင် မြင်သောအခါ သူမအဝတ်အစားများလဲထားပြီ ဖြစ်ပြီး လျှောက်လာသည်။

"ရဲတွေက သားကောင်ရဲ့ အမည်ကို အတည်ပြုထားတယ်။ သူ့နာမည်က ကျန်းဝေ၊ အသက် 31 နှစ်၊ သူမက မြို့သစ်ခရိုင်က ကုန်တိုက်တစ်ခုမှာအလုပ်လုပ်တယ်"စုမင်က အလောင်းကို စစ်ဆေးစဉ် ယင်ထောင် အား ရှင်းပြသည်။ "သေဆုံးတဲ့နေရာက အငှားအိမ်မှာ တစ်ယောက်တည်း နေထိုင်တယ်။သေဆုံးချိန်က တစ်လကျော်ရှိသွားပြီ။ အိမ်နီးနားချင်းတွေက အလောင်းဆီကနေ အနံ့နံလို့ ရဲကို ဖုန်းဆက်ခဲ့တာ"

ယင်ထောင် သည် အလွန်ဆွေးမြေ့ပျက်စီးနေသော အလောင်းကို ကြည့်ကာ အနည်းငယ်အံ့သြသွားသည်။ "သူမက စတိုးဆိုင်မှာ အလုပ်မလုပ်တော့ဘူးလား?ဒီလောက်ကြာနေပြီကို ဘယ်သူကမှ သူမကိုမဆက်သွယ်ကြဘူးလား?"

"သူမရဲ့ဝန်ဆောင်မှုညံ့ဖျင်းလို့ ကုန်တိုက်ကနေ အလုပ်ထုတ်ခံထားရတာကို ရဲတွေဆီက ကြားတယ်" ဟု ဒေါက်တာကျန်းက ယင်ထောင် အား ရှင်းပြသည်။ "သေဆုံးသူက အသက်ရှင်နေချိန်က သိပ်နာမည်ကြီးတာမဟုတ်ဘူး၊ ဒါကြောင့် သူငယ်ချင်းမရှိဘူး"

ယင်ထောင်က အလောင်းကို ကြည့်လိုက်ပြီး လေးလေးနက်နက် တွေးနေ၏။

ဤကိစ္စရပ်အားလုံးတွင် တူညီသောအချက်တစ်ချက်ရှိသည်၊ သေဆုံးသူများထဲမှ တစ်ဦးတစ်ယောက်မျှ စိတ်ကောင်းမရှိကြပါ။ ဒါ လူသတ်သမားရဲ့ အကြီးမားဆုံး စေ့ဆော်မှုဖြစ်နိုင်တယ်။

"ခန္ဓာကိုယ်မှာ အရွယ်အစားအမျိုးမျိုး ဓားဒဏ်ရာတွေ အများကြီးရှိတယ်၊" ယင်ထောင်က ဒဏ်ရာအခြေအနေကို သေသေချာချာစစ်ဆေးပြီး စုမင် အား ပြောပြသည်။ "ဆရာ၊ ဒီဒဏ်ရာတွေမှာ သွေးခြောက်တွေမရှိဘူး၊ သွေးခြေရာတွေ မရှိသလောက်ပါပဲ။ အဝါရောင် အရေပြားအောက်မှာအဆီတွေကို တွေ့နိုင်တယ်။ လူသတ်သမားက သားကောင်သေပြီးနောက် ဓားနဲ့ထိုးခဲ့သေးတာဖြစ်နိုင်တယ်..."