All The Love In The World

Page 68

Page 68

Reconcilation

[Vann]

DAMNIT!!

Habol ko ang sariling paghinga nang marating ang parking area ng compound ng ampunan.

And dmanit! Hindi ko na siya naabutan!

I just realized what a stupid move I did.

Tang***! Imbes na mahikayat ko siya na mag-stay ay lalo ko pa yata siyang itinulak paalis.

Damn! Bakit ba kasi hindi ko na natiis na hindi ipadama sa kanya ang totoong nararamdaman ko? I love her. Was that too bad?

At bakit naman kasi siya umiyak? Bakit siya tumakbo palayo? Ayaw niya ba sa 'kin?!

Sht!

Hindi ko na talaga alam ang gagawin ko. Tang***! Sinabi na kasing dapat dahan dahan lang. Kainis!

Kaya nga ng tumakbo siya palayo hindi agad ako nakakilos. Para akong nabato sa kinatatayuan sa sobrang pagkalito. Naman! Hindi ko naman pinplano ang magconfess ngayon, bigla na lang iyong lumabas sa bunganga ko.

And to admit. I love her kiss.

Damn! It's our first kiss and I think I freak her out!

Sobrang nadala ako sa tamis ng labi niya at lambot nito. Nawala na ako ng tuluyan sa sarili.

And the hell!

Bakit ang bilis niyang nakahanap nang masasakyan?!

Sobrang nagmamadali akong sundan siya pero hindi ko siya naabutan.

Damn head!! Hindi kasi ako nakakapag-isip agad ng tama kapag nandyan na si Leia. Lagi na lang akong nauunahan ng kaba.

Tsk! Where is she?! Aalis na ba talaga siya?! No! I can't let her go! Not like this.

Kulang na lang ay paliparin ko sa daan ang sasakyan para lang maabutan si Leia. Saan ba siya nagdaan? Pucha! Nakakabaliw!

Nasa tapat na siya ng kanyang bahay nang maabutan ko siya. Mabilis siyang umimbis ng nasakyang tricycle pagkahinto pa lamang. Ganun din ang ginawa ko. Hindi ko na nga naipark ng maayos ang kotse sa sobrang pagmamadali.

Tinakbo ko na yung bakuran ng bahay hanggang maabutan ko siya malapit sa pinto. Agad kong hinuli ang dalawa niyang kamay at sapilitan siyang hinarap sa akin.

"VANN?!" Kitang kita ko ang pagkabigla at takot sa mukha niya. Namumutla na rin siya.

Sht! Bakit siya natatakot? Hindi naman ako monster na sasaktan siya.

"Damnit! You listen to me first before you say anything." Mahigpit kong hawak ang mga kamay niya at hinila siya palapit sa katawan ko. Tanging iyong mga kamay ang pagitan namin sa isa't isa.

"Ivann, tama na! Hindi na magbabago ang isip ko --" pinilit niyang umatras palayo pero hindi siya makakilos.

"Fck! Silence!" Mahinang bulyaw ko sa kanya. "Sabi ko nang makinig ka lang sa akin, 'di ba?"

Humikbi siya at itinikom ang sariling labi. Mugto na ang mga mata niya't pilit iniiwas sa akin.

Sht! Hindi dapat ako maging marahas sa kanya. She's fragile.

Para siyang sisiw na nasukol sa sulok ng kulungan. And damnit! She's still so beautiful. I wanna kiss her again pinipigilan ko lang.

"Lei...." huminga ako nang malalim. Pinilit kong pakalmahin ang loob ko. I can do this. I can.