-Արսե՛ն, դու հիվանդ ե՞ս:Մեր ծնողները սպասում են մեզ ներքևում:
Արմինեն խոսում է անհանգստացած ձայնով և գտնվելով շիկահերի գրկում՝ փորձում է նայել դռնից դուրս, սակայն Արսենը ոտքով փակում է այն և վայրկյաններ հետո իջեցնում աղջկան հատակին:
-Իհարկե ես շատ ուրախ եմ, որ դու իմ ծնողներին համարում ես քո ծնողները, բայց...
Տղան դանդաղ և վտանգավոր քայլերով մոտենում է սևահեր օրիորդին, ով նույնկերպ քայլում է հետ:
-Յուրաքանչյուրը պետք ա պատասխան տա, եթե կասկածում ա Արսեն Բալանյանի ուժերի վրա:
Նա շրջանցում է ձեռքը աղջկա բարակ գոտկատեղին և ձգում դեպի իր մարմինը:Արմինեն կծում է ստորին շուրթը և փոքր ձեռքերում սեղմում տղայի վերնաշապիկի օձիգը:Շիկահերը, հեռացնելով սև մազափունջը սիրելիի նուրբ դիմագծերից, լկտի քմծիծաղ է տալիս և հարցնում.
-Ի՞նչ ես ուզում, Արմինե՛:
Աղջիկը նայում է Արսենի բաց շագանակագույն աչքերի միջև, այնուհետև արագ իջեցնում հայացքը և կարմրում:
-Ոչ մի բան:
-Խաբում ես:
Երիտասարդը դանդաղ բարձրացնում է ձեռքը գոտկատեղից վեր, անցկացնում սիրելիի կրծքով և իջեցնում որովայնին՝ զգալով օրիորդի սրտի արագ բաբախումները և որովայնի հատվածում անհասկանալի նախշեր նկարելով:
-Իսկ ես չեմ սիրում, երբ խաբում են ինձ:
Արմինեն կանգնած է քարացած վիճակում, նույնիսկ չի կարողանում նույնիսկ շնչել մեծ տարածության մեջ:Թթվածինը բավական չէ, այն անզոր է շիկահերի հպումների դեմ:
-Ներքևում...
-Ներքևում առանց մեզ գլուխ կհանեն:
-Չէ, Ա՛րս, էդ ճիշտ չի:
Տղան լուրջ հայացքով նայում է սևահեր օրիորդին, ապա ազատում նրան իր կապանքներից:
-Ճիշտ ես, կներես:Ուղղակի ինձ նույնպես հասկացի:Ես երկար չեմ դիմանա:
YOU ARE READING
Իրականության Սահմաններին . կյանքն ինչպես որ է
Teen FictionԻ՞նչ են ցանկանում կյանքից ճակատագրի բերումով իրականության և պատրանքի երկու տարբեր աշխարհներում հայտնված հերոսները...Ոքանո՞վ են նրանք համակերպվում իրենց բաժին հասած աշխարհներին...Ինչպիսի՞ն են նրանց պատկերացումները այդ աշխարհների մասին...