Մաս 61.

292 144 8
                                    

-Ես վերնաշապիկ չեմ հագնելու:

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

-Ես վերնաշապիկ չեմ հագնելու:

Բղավում է Հայկը և համառ երեխայի նման նետում սպիտակ շապիկը հատակին:Վայրենաբար հասնում է զգեստապահարանին , քաշում հայելապատ դուռը և ամբողջ հագուստները գցում ներքև:Զգեստապահարանի բոլո՜ր տեսակի շորերը հայտնվում են ննջասենյակի տարբեր հատվածներում:Ձեռքի տակ է ընկնում մի սև պարանոցը փակ կանացի բլուզ:Ցանկանում է դա նույնպես վերացնել աչքի առաջից , սակայն կանգ է առնում և նայում դրան:Վայրկյաններ շարունակ հայացքը չի կտրում իրից , այնուհետև դանդաղ մոտեցնում է քթին ՝ փակելով կապույտ աչքերը:

Սիրելի և բազմահազար հիշողություններ պարունակող բույրը մխրճվում է հոտառական օրգանի մեջ , տարածվում քթից մինչև գլխուղեղը ՝ արթնացնելով վառ պատկերներ անցյալից:Մնալով նույն դիրքով մոտ մեկից երկու րոպե ՝  ուշքի է գալիս , հավաքում իրեն և ծալում բլուզը ՝ հետ վերադարձնելով զգեստապահարանի դարակներից մեկը:Քաշում և փակում է հայելապատ դուռը , ձեռքն անցկացնում մազերի միջով ու դուրս գալիս ՝ թողնելով սենյակն ավիրված:

-Ես պատրաստ եմ:

Իջնում է աստիճաններով առաջին հարկ , հագին տան շորերն են:Մայրը , մորաքույրը և հայրը պտտվում են և իրենց ուշադրությունը սևեռում տղայի վրա:
Նրանք երեքն էլ գեղեցիկ են հագնված , առիթին համապատասխան , ինչը չի կարելի ասել կապուտաչյայի մասին:

-Բարև պապ:

Անտարբեր ձայնով բարևում է ու անցնում բոլորի կողքով:Շունը նույնպես թեքում է գլուխը , կարծես ՝ ամոթանք է տալիս տիրոջը:

-Բարև...Տղես:

-Ի՞նչ ա վիճակդ:Խի՞ ներկայանալի տեսք չունես:

-Ներկայանալի տեղ գնալուց կունենամ ներկայանալի տեսք:

Պատասխանում է Ելենային , ով հոգոց է հանում , իսկ Սառան պտտեցնում է աչքերը:

-Տղեդ իմ ձեռքով ա գնալու:

Հայկը բացում է դուռը , դուրս գալիս և բաց թողնում:

Իրականության Սահմաններին . կյանքն ինչպես որ էWhere stories live. Discover now