Ի՞նչ են ցանկանում կյանքից ճակատագրի բերումով իրականության և պատրանքի երկու տարբեր աշխարհներում հայտնված հերոսները...Ոքանո՞վ են նրանք համակերպվում իրենց բաժին հասած աշխարհներին...Ինչպիսի՞ն են նրանց պատկերացումները այդ աշխարհների մասին...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
-Պապ , ձեր կազմակերպածն ընդհանրապես լավ միտք չի:Կվախենան , չէ՞:
Ժաննան դժգոհ դեմքի արտահայտությամբ դասավորում է սպիտակ և կարմիր վարդերով լի զամբյուղները , խոսում Վարդանի հետ:
-Տեսնես ՝ շատ ե՞ն վախեցել:
Տղամարդն ընկնում է մտորումների մեջ ՝ հայացքը հառելով բաց երկնքին:Նրանք գտնվում են մեծ այգում ՝ զարդարված ծաղիկներով , ծառերից կախված մանր լույսերով , գեղեցիկ և կլոր սեղաններով: Այգու կենտրոնում կանգնեցված է կամարը...
-Եթե ես լինեի Վիլյայի փոխարեն , մի քանի տարի քո հետ բառ չէի փոխանակի:
Կատակով արտաբերում է Ժաննան ՝ կանգնելով թաթերի վրա և համբուրելով հոր այտը:
-Ես քեզ ոչ մեկին չեմ տա:
Բարձրացնում է ունքերից մեկը վերև , ժպտում:Դուստրը ծիծաղելով առաջ է գնում ՝ ճանապարհին քթի տակ խոսելով.
-Լսեցի՞ր , Դավիթ:
***
-Ուզում ես ասել , որ...
-Հա , անհանգստանալու կարիք չկա , ես ամեն ինչից տեղյակ եմ:
Հոր բառերից հետո կապուտաչյան ծիծաղում է:
-Հիմա Արսենի վախեցած վիճակն եմ պատկերացնում:
-Եթե դու տանը լինեիր , քեզ էլ էին էդ ձևով տանելու:
Կարենը բավականին բարձր տրամադրություն ունի:Հայկի ծիծաղը կորչում ա , երիտասարդը կախում է հայացքը ձեռքերին:
-Ի միջայլոց , ո՞րտեղ էիր:
-Մի տեղ...
Թոթվում է թիկնեղ ուսերը , հոգոց հանում:
-Ե՞րբ ենք դուրս գալու:
-Երբ մամադ ու Սառան պատրաստ լինեն:
Հայր ու որդի նայում են միմյանց , հասկանում իրենց ծանր կացությունը և միաժամանակ արտաբերում.
