Ի՞նչ են ցանկանում կյանքից ճակատագրի բերումով իրականության և պատրանքի երկու տարբեր աշխարհներում հայտնված հերոսները...Ոքանո՞վ են նրանք համակերպվում իրենց բաժին հասած աշխարհներին...Ինչպիսի՞ն են նրանց պատկերացումները այդ աշխարհների մասին...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
-Շատ նեղացած է՞ր Գայուշը:
Հարցնում է Հայկը և բերանը բաց սպասում , մինչ շիկահերը կկերակրի նրան: Սակայն նա ինքն է ուտում և ճպճպացնում:
-Ավելի շատ ջղայնացած էր , քան նեղացած:Դու էլ չգիտես ՝ ինչ ա ուզածդ , Հկե:
Պատասխանում է և ծիծաղում Նարեկը:
-Արս , ես եմ հիվանդը , ո՛չ թե ՝ դու:Հերիք ա ուտես իմ ճաշը:
Մուննաթ է գալիս կապուտաչյան շիկահերի վրա , քանի որ իր ծառայությունները չի կատարում , ինչպես հարկն է:
-Բայց հիվանդ թե առողջ , սոված մարդը մնում ա սոված մարդ:
Տղան կիտում է ունքերը և վերջին գդալը մեկնում դեպի ընկերոջ բերանը:Այնքան չցանկանալով է տալիս , որ անգույն ապուրը թափվում է Հայկի պարանոցին ՝ կեղտոտելով նաև բարձի որոշակի հատվածը և սավանը:Տղան խորը շունչ է քաշում , որպեսզի բարկությունը բղավելով չարտահայտի:Արսենը դանդաղ վեր է կենում տեղից , վերցնում անձեռոցիկը և զգուշությամբ մաքրում ընկերոջ պարանոցը:
-Ես մեղավոր չէի , գդալը լավը չի:
Արդարանում է , իսկ սևահեր երիտասարդը ծիծաղում է այդ երկուսի վրա:
-Ես հաստատ գիտեմ , թե ինչ ծրագրեր ունեմ քրոջդ հետ կապված , բայց չեմ էլ ուզում , որ Գարուշը էսքանից ավել ինչ-որ բանի պատճառով դժբախտանա , տխրի: Սկզբում հոր մահը , հետո իմ հիվանդանոց ընկնելը:
Հոգոց է հանում և նայում սառած պատուհաններին:
-Քեզ թվում ա ՝ եթե Գայուշն էդքանից հետո մնացել ա կողքդ , պետք ա մի հատ չնչին հոգնածությունից էրես թեքի՞:
Հարցնում է Նարեկը , շիկահերն արդեն անձեռոցիկով քերթում է երիտասարդի մաշկը:
