-Դուք ընդամենը մեկ զանգի հնարավորություն ունեք , տիկին:
-Ես այցելության իրավունք էլ ունեմ:
Կոպիտ տոնով պատասխանում է Էմման ՝ թարս նայելով քննիչ Ալեքսանյանին:
-Բայց այցելու չունեք:
Թոթվում է թիկնեղ ուսերը և հայացքով հասկացնում ոստիկանին արձակել ձեռնաշղթաները:Կինը տրորում է երկաթներից կարմրած հետքերը և խորը շունչ քաշում:
-Քննիչ Ալեքսանյան , հոսանքը տարել են , հեռախոսը չի աշխատում:
Տեղեկացնում է ոստիկանը ՝ նայելով Դավիթին:Վերջինս խիստ նայվածք է նետում նրա վրա և գրպանից դուրս բերում իր սեփական բջջայինը , պատահմամբ ընկնում է մի թուղթ:Էմման նայում է հատակին , իսկ երիտասարդը շտապում է վերցնել այն:Քմծիծաղ է տալիս և հարցնում:
-Վարդանը տեղյակ ա՞ քո ու Ժաննայի մասին:
Դավիթն իջեցնում է աչքերը երկար և բարակ թղթի կտորի վրա , որտեղ պատկերված է չորս փոքր նկար . բոլոր նկարներում նա և Ժաննան են:
-Իսկ դուք տեղյակ ե՞ք , որ հանցագործ եք:
Շորթում է Էմմայի երեսին ՝ ձեռքի իրը վերադարձնելով համապատասխան վայրը:
-Օգտվեք իմ հեռախոսից:Ձեզ երկու րոպե ժամանակ:
Մեկնում է բջջայինը կնոջը և դուրս գալիս բանտախցից ՝ թողնելով նրան ոստիկանի հետ:
-Քո ներկայությամբ ե՞մ խոսալու:
Մուննխթ է գալիս տղամարդու վրա , ով պտտեցնում է աչքերը:
-Պարտավոր եք:
Հոգոց է հանում և հավաքում անհրաժեշտ համարը:Սպասողական վիճակից և նյարդերից ՝ սկսում է կրծել եղունգները:
-Խի՞ ես ուշ պատասխանում...
Բարձրացնում է ձայնը , այնուհետև հավաքում իրեն:
-Արինան ո՞նց ա:Ի՞նչ ա անում աղջիկս:
Վայրկյաններ , և շոկ...
-Ի՞նչ...Խի՞:Ի՞նչն ա պատճառը:Խի՞ լավ չես հետևում աղջկաս:Չէ , Անգելինա , չեմ հանգատանա:
YOU ARE READING
Իրականության Սահմաններին . կյանքն ինչպես որ է
Teen FictionԻ՞նչ են ցանկանում կյանքից ճակատագրի բերումով իրականության և պատրանքի երկու տարբեր աշխարհներում հայտնված հերոսները...Ոքանո՞վ են նրանք համակերպվում իրենց բաժին հասած աշխարհներին...Ինչպիսի՞ն են նրանց պատկերացումները այդ աշխարհների մասին...