Մաս 23.

423 165 16
                                    

-Մոնիկա , եթե համալսարանում ինչ-որ մեկն իմանա , որ ես փորձել եմ կապ հաստատել ուսանողուհիներից մեկի հետ , կոնֆլիկտ եմ ունեցել տղաների հետ , ինձ շատ հեշտ ու հանգիստ կհեռացնեն աշխատանքից , իսկ քո հիանալի ծրագրերը հատիկ - հատիկ ջուրը կընկնեն:Ու դու լա...

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

-Մոնիկա , եթե համալսարանում ինչ-որ մեկն իմանա , որ ես փորձել եմ կապ հաստատել ուսանողուհիներից մեկի հետ , կոնֆլիկտ եմ ունեցել տղաների հետ , ինձ շատ հեշտ ու հանգիստ կհեռացնեն աշխատանքից , իսկ քո հիանալի ծրագրերը հատիկ - հատիկ ջուրը կընկնեն:
Ու դու լա՛վ գիտես , թե ում էրեխեքն են իրանք:

Աշոտը քայլում է խոհանոցով աջից ձախ , ձախից աջ ու խոսում հեռախոսով բավականին բարկացած կերպով:Կապտուկներն ու մնացած բացվածքները , որոնք հասցրել էին ընկերները շաբաթներ առաջ , համարյա ապաքինվել են , միայն մի փոքր վերք է մնացել շրթունքի ծայրին:

-Ի՞նչ Հայկ...Էսքանից հետո էլ ի՞նչ Հայկ , Մոնիկա:Չէ , դու չես սիրում էդ տղուն , ուղղակի սիրտդ կանգնում ա , որ վերջապես ինքն իրական երջանկություն ա գտել:

Գոռում է ողջ ձայնալարերով մեկ , իսկ դատարկ տանը դա արձագանքում է ավելի մեծ ուժգնությամբ։Մոնիկայի խե՜ղճ ականջներ:

-Ես վերջին գործն անում եմ ու քաշվեմ մի կողմ , հերիք ա:Քո պատճառով էլի ու էլի ընկնում եմ անախորժությունների մեջ:Սիրահարվել եմ մի աղջկա , ով նույնիսկ իմ վրա չի նայում:Մյուս քրերիս վերաբերվում եմ անծանոթների նման , կռվի մեջ եմ ընկնում իրանցից մեկի ընկերոջ հետ:

Կրկին բարձր տոն , սակայն ավելի մեղմ , քան վայրկյաններ առաջ:

-Եթե վերջինն էլ չաշխատեց , ես լվանում եմ ձեռքերս:Մնացածը դու մտածի։

Անջատում է բջջայինն ուղիղ հարազատ քրոջ երեսին , փակում աչքերն ու խորը շունչ քաշում:Վայրկյաններ , և նա նյարդերից ուժգնությամբ նետում է հեռախոսը խոհանոցի պատին , այն փշուր - փշուր է լինում:Այնուհետև արագ բացում է դարակներից մեկը , հանում թանկարժեք վիսկին , վերցնում ապակե թափանցիկ բաժակ և լցնում դրա կեսը։Անմիջապես խմում է ու ավելացնում երկրորդը , երրորդը...

***

-Վե՜րջ , հանձնվում եմ...

Բղավում է Արսենը ՝ հատակին ընկած:
Արմինեն , ով այդքան ժամանակ նստած է տղայի ամուր իրանին , որի մկանները զգացվում են նույնիսկ հաստ ձմեռային շապիկի տակից , բարձը քաշում է շիկահերի երեսից ու շունչ քաշում:

Իրականության Սահմաններին . կյանքն ինչպես որ էWhere stories live. Discover now