-Քաշի՛ ձեռքերդ մարմնիցս , հիմար:
Արմինեն հայտնվում է հսկայական ֆուրգոնում , գոռում և փորձում ոտքերով հարվածներ հասցնել իրեն առևանգողներին:Փակվում է երկաթե դուռը , լույսն ամբողջությամբ կորչում է:
Օրիորդը հոգոց է հանում և շրջում հայացքը , երբ տեսնում է իրենից մի քանի մետր հեռավորուլյան վրա նստած երիտասարդին:-Ա՜...
Լսվում է նրա ՝ ականջները խլացնող ճիչը , տղան կախում է գլուխը , այնուհետև թեքում մեկ այլ կողմ , որպեսզի չնչին չափով կարողանա կանխել այդ անտանելի բղավոցի ձայնը:
-Ո՞վ ես:Ի՞նչ ա կատարվում:Արդեն ոչ մի բան չեմ հասկանում:
Մոտենում է և փխրուն բռունցքներով հարվածներ հասցնում երիտասարդին:
-Ա՜խ...Հիստերիկ ե՞ս:
-Արսե՞ն:
Կանգ է առնում և հանգստանում:
Արսենը գլուխը թեքում է ձայնի ուղղությամբ:Աղջիկը շտապում է ազատել սիրելիի երեսն այդ ճնշող կտորից:Շիկահերն այնպես է խորը շունչ քաշում , ասես տարիներ շարունակ չէր զգացել թարմ օդը:
-Արմին...
Խղճուկ հայացքով նայում է Արմինեին , ապա ճակատը հպում սիրելիի որովայնին ՝ փակելով բաց շագանակագույն աչքերը:
Օրիորդը մատները խրում է երիտասարդի մազերի մեջ:-Խի՞ ենք էստեղ:Ինչի՞ համար են բերել:Ու՞ր են տանում:
Հարցնում է աղջիկը:
-Ո՞րտեղիդ էր կպնում էդ...
-Ուղղակի փորձում էր բարձրացնել վերև , Արս:Ամեն ինչ նորմալ ա
-Մենակ թե իմանամ ՝ ովքեր են:
Սեղմում է ատամները , բարձրացնում հայացքը վերև , համբուրում սիրելի աղջկա ձեռքը:
-Պետք ա հասկանալ էստեղ գտնվելու պատճառը:
Նստում է շիկահերի կողքին , ում ձեռքերը դեռևս կապված են մեջքի հետևում:
-Սկզբում պետք ա էս պարանից ազատվել:
Ձեռքերս արդեն չեմ զգում , արյունը դաստակներումս քարացել ա:
YOU ARE READING
Իրականության Սահմաններին . կյանքն ինչպես որ է
Teen FictionԻ՞նչ են ցանկանում կյանքից ճակատագրի բերումով իրականության և պատրանքի երկու տարբեր աշխարհներում հայտնված հերոսները...Ոքանո՞վ են նրանք համակերպվում իրենց բաժին հասած աշխարհներին...Ինչպիսի՞ն են նրանց պատկերացումները այդ աշխարհների մասին...