Մաս 69.

250 152 12
                                    

-Ամեն ինչ ուժի մեջ ա՞ , Սևակ:

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

-Ամեն ինչ ուժի մեջ ա՞ , Սևակ:

Վարդանը խոսում է շշուկով , հայացքը դռնից չի հեռացնում , որպեսզի ոչ ոք ներս չմտնի և չլսի իր և ընկերոջ խոսակցությունը:

-Ուրեմն հե՛նց հիմա էլ կսկսենք:

-Պա՞պ:

-Լավ Սևակ ջան , կտեսնվենք:

Անմիջապես ընդհատում է զանգը և նայում կանաչաչյային:

-Չես իջնու՞մ ներքև:Պատրաստվում ենք ընթրել:

-Արդե՞ն:Ինչ շուտ ա անցնում ժամանակը:

Նայում է պատից կախված ժամացույցին և ոտքի կանգնում իր օրորվող կաշվե աթոռից:

-Գնացինք:

Ձեռքը տեղադրում է դստեր մեջքին , միասին լքում են գրասենյակը:

***

Անջատելով ավտոմեքենայի շարժիչը և դուրս գալով դրանից ՝ փակում է դուռը:
Սպորտային կոշիկներն ու տաբատի ծայրը կեղտոտված են ցեխով և անձրևաջրով:
Լայն և երկար քայլերի շնորհիվ կարողանում է արագ հասնել փայտե դռանն ու մտնել ներս:Աչքերի առաջ հայտնվում է իր և օրիորդի անցկացրած գիշերը , միասին առաջին առավոտը դիմավորելը , նուրբ հպումներն ու քնքուշ համբույրները:Զրույցները , որոնք անցկացվել են ավելի վաղ , փայլատակում են երիտասարդի հիշողության մեջ:Մանկուց այս փոքր , սակայն հարմարավետ վայրը նրան և ընկերներին հանգստություն և ապահովություն է ներշնչել , թեկուզ և գտնվում է անտառի խորը կենտրոնում:

-Երանի՜ հիմա հետս լինեիր...Երանի՜ կարողանայի ժամանակը հետ տալ:

Հսկայական ափն անցկացնում է խիտ և փափուկ մազերի միջով , արտաշնչում ու մոտենում բուխարուն:Վերջինիս կողքին դրված փայտերի կտորները հնարավորություն են տալիս վառել և տաքանալ:Դրսում եղանակն ամպանած է և անձրևոտ , սակայն սառնամանիք չի տիրում:Այդ իսկ պատճառով ընդամենը երկուսից երեք կտորը բավ է ջերմություն ապահովելու համար:Կապույտ աչքերը լուսավորվում են կրակի բոցերով:

Իրականության Սահմաններին . կյանքն ինչպես որ էWhere stories live. Discover now