Ի՞նչ են ցանկանում կյանքից ճակատագրի բերումով իրականության և պատրանքի երկու տարբեր աշխարհներում հայտնված հերոսները...Ոքանո՞վ են նրանք համակերպվում իրենց բաժին հասած աշխարհներին...Ինչպիսի՞ն են նրանց պատկերացումները այդ աշխարհների մասին...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
-Թեյ կխմե՞ք:
-Չէ , մենք երկար չենք մնալու:
Ասում է Ժաննան , երբ օրիորդն արդեն վեր է կենում , որպեսզի գնա խոհանոց: Սակայն վերադառնում է իր տեղը և նստում այնպես , կարծես ՝ փշերի վրա լինի ամբողջ մարմինը , ուսերը լարված են , ձեռքերը սեղմված են ծնկներին:
-Լսում եմ:
-Նախ , ներողություն եմ խնդրում ուրիշ անունով ու որպես քո հարևանուհի ներկայանալու համար:
Աղջիկը գլուխը շարժում է վերևից ներքև , իսկ Վիլյայի կանաչ աչքերը պտտվում են տնով մեկ:
-Հետո էլ...Մեզ աղջկա մասին տեղեկություններ են պետք:
-Ես չեմ կարող...
-Հասկանում ե՞ս , որ Էմման , ամուսնացած լինելով մեր հոր հետ , թալանել ա մեզ ու էսքան ժամանակ խաբել , որ էրեխա ունի: Դրա համար հիմա գտնվում ա ճաղերի հետևում:
Ժաննան սկսում է նյարդայնանալ , իսկ Վիլյան սեղմում է քրոջ ձեռքը , որպեսզի ավելի չվախեցնի աղջկան իր տոնայնությամբ:
-Ամեն դեպքում ես չեմ կարող ինչ-որ տեղեկություն տալ Արինայի մասին:
-Մենք ուզում ենք օգնել:
Խառնվում է ավագ քույրը , օրիորդը տարակուսում է:
-Դեռ միջոցներ կան...
-Իսկ երբ վերջանա՞ն:
Քույրերը նայում են Անգելինային , իսկ նա ՝ հատակին:
-Ես չեմ կարող ընդունել ձեր օգնությունը:
Ժաննան և Վիլյան այլևս չեն համոզում , ոտքի են կանգնում միասին:
-Եթե մեր կարիքը ունենաս , զանգի:
Եվ ուղևորվում են դեպի դուռը:Օրիորդը ճանապարհում է նրանց , վայրկյաններ անց տունը կրկին անշնչանում է:Եթե ինչ-որ անծանոթ մեկն անցնի տան հարակից շրջաններով , չի հասկանա , որ երեխա կա: Այդքան խաղաղ է և լուռ...
