Ի՞նչ են ցանկանում կյանքից ճակատագրի բերումով իրականության և պատրանքի երկու տարբեր աշխարհներում հայտնված հերոսները...Ոքանո՞վ են նրանք համակերպվում իրենց բաժին հասած աշխարհներին...Ինչպիսի՞ն են նրանց պատկերացումները այդ աշխարհների մասին...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
-Ժա՜ն...
Վիլյան ձայն է տալիս քրոջը ՝ տխուր ելևէջներով:
-Ասա՜...
Նույն տոնայնությամբ պատասխանում է Ժաննան ՝ խաղալով կանաչաչյայի մազերի հետ:Նա պառկած է Ժաննայի ծնկներին , ով իր հերթին մեջքով հպվել է անկողնու հետնամասին:
-Տեսնես ՝ պապան ու Նարեկն ի՞նչ են խոսում:
-Ես էլ չգիտեմ , բայց , որ Նարեկը բավականին լուրջ ու վստահ էր տրամադրված , էդ արդեն նստած դիրքից զգացվում էր:Իսկ պապան սիրում ա ինքնավստահ ու իրենց ուժերին հավատացող մարդկանց...
-Հույս ե՞ս տալիս:
Բարձրացնում է գլուխը և թարս հայացքով նայում քրոջը:
-Կարելի ա էդպես ասել...
Ժաննան թոթվում է ուսերը և ծանր հոգոց հանում:
-Իսկ ո՞նց ա պապան գլխի ընկել:
-Էմման ասեց տանից հեռանալու ժամանակ:
Վիլյայի աչքերը խոշորանում են մի քանի անգամ:
-Իսկ ինքը խի՞ ա հեռացել ու ինչքա՞ն ժամանակով:
Ժաննան խորը շունչ է քաշում , որը , կարծես ՝ հանգստության և թեթևության հոգոց լինի:
-Պապան իմացել ա Արինայի գոյության մասին:Ինչ-որ նկար էինք թողել մեքենաի մեջ , վարորդը փոխանցել ա պապային , բայց Էմման հասցրել ա թաքցնի:Հետո պապան գտել ա ու տեսել:Դե...Ես էլ հե՛նց էդ պահին հայտնվեցի ճիշտ ժամանակին ու ճիշտ տեղում:
Կարճ և կոնկրետ պատմում է ողջ իրողությունը , քույրը բարձրացնում է ունքերը վեր:
-Բարդ ա...
-Եթե պապան Նարեկին հավանություն չտա , ի՞նչ ես անելու:
