Շունը վազվզում է հյուրասենյակով մեկ այս կողմից այն կողմ, իսկ Նարեկը կռացած է ծնկներից մեկի վրա, ծիծաղում է կենդանուն նայելիս:
Աստիճաններով իջնում է կապուտաչյան՝ ժպիտը երեսին:-Խի՞ ես տանջում շանս:
Հայկը մոտենում է ընկերոջը, ով ոտքի է կանգնում, գրկախառնվում են:
-Քո շանը տանջել չի լինի:Տիրոջ նման խելացի ա:
-Ու ճաշակով:
Տղան աչքով է տալիս, այնուհետև նստում են:
-Ի՞նչ բերեմ, տղանե՛ր:Քաղցած չե՞ք:
-Չէ, տիկի՛ն Ելենա, ոչ մի բան պետք չի:
-Մենք ամեն ինչի տեղը գիտենք, մա՛մ ջան, գնա հանգստանալու:
-Մաքսին տանում եմ, շունը մեղկ ա ձեր ձեռքը:
Կինը կորչում է կենդանու հետ՝ գնալով առանձնատան անկյուններից մեկը:Ընկերները մնում են միայնակ:
-Խի՞ Արսենը հետդ չի:
-Պետք ա պատրաստվեր, որ դիմավորեր Արմինեի ընտանիքին:
-Տնից չես գալի՞ս:
-Չէ, Արսենի հետ էի:Միանգամից էկա էստեղ:
-Ինչ-որ բան ա՞ էղել:
Նարեկը նստում է բազմոցին ավելի հարմարավետ դիրքով և նայում կապուտաչյային:
-Ո՞նց են առաջ գնում Գայուշի հետ կապված ծրագրերը:
Հայկը բարձրացնում է հոնքը վեր, ապա խոսում.
-Դեռ ամեն ինչ անորոշության մեջ ա:Մեկ ասում ա, որ իրան ժամանակ ա պետք՝ մեր հարաբերությունների մասին մտածելու համար:Մե՛կ...
Եվ տղան կիսատ է թողնում խոսքը, ինչից հետո լկտի քմծիծաղ տալիս:Նարեկը պտտեցնում է աչքերը և հոգոց հանում:
-Ինձ մանրամասները պետք չեն:Դու բուն իմաստին անցի:
-Ես ու Գայուշը, կապ չունի՝ երբ, լինելու ենք միասին:Ես պատրաստ եմ ամեն քայլի՝ քրոջդ հետ բերելու համար:Բայց...Կա Աշոտ անունով «բայց»:
YOU ARE READING
Իրականության Սահմաններին . կյանքն ինչպես որ է
Teen FictionԻ՞նչ են ցանկանում կյանքից ճակատագրի բերումով իրականության և պատրանքի երկու տարբեր աշխարհներում հայտնված հերոսները...Ոքանո՞վ են նրանք համակերպվում իրենց բաժին հասած աշխարհներին...Ինչպիսի՞ն են նրանց պատկերացումները այդ աշխարհների մասին...