Մաս 8.

427 162 6
                                    

Շունը վազվզում է հյուրասենյակով մեկ այս կողմից այն կողմ, իսկ Նարեկը կռացած է ծնկներից մեկի վրա, ծիծաղում է կենդանուն նայելիս:Աստիճաններով իջնում է կապուտաչյան՝ ժպիտը երեսին:

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Շունը վազվզում է հյուրասենյակով մեկ այս կողմից այն կողմ, իսկ Նարեկը կռացած է ծնկներից մեկի վրա, ծիծաղում է կենդանուն նայելիս:
Աստիճաններով իջնում է կապուտաչյան՝ ժպիտը երեսին:

-Խի՞ ես տանջում շանս:

Հայկը մոտենում է ընկերոջը, ով ոտքի է կանգնում, գրկախառնվում են:

-Քո շանը տանջել չի լինի:Տիրոջ նման խելացի ա:

-Ու ճաշակով:

Տղան աչքով է տալիս, այնուհետև նստում են:

-Ի՞նչ բերեմ, տղանե՛ր:Քաղցած չե՞ք:

-Չէ, տիկի՛ն Ելենա, ոչ մի բան պետք չի:

-Մենք ամեն ինչի տեղը գիտենք, մա՛մ ջան, գնա հանգստանալու:

-Մաքսին տանում եմ, շունը մեղկ ա ձեր ձեռքը:

Կինը կորչում է կենդանու հետ՝ գնալով առանձնատան անկյուններից մեկը:Ընկերները մնում են միայնակ:

-Խի՞ Արսենը հետդ չի:

-Պետք ա պատրաստվեր, որ դիմավորեր Արմինեի ընտանիքին:

-Տնից չես գալի՞ս:

-Չէ, Արսենի հետ էի:Միանգամից էկա էստեղ:

-Ինչ-որ բան ա՞ էղել:

Նարեկը նստում է բազմոցին ավելի հարմարավետ դիրքով և նայում կապուտաչյային:

-Ո՞նց են առաջ գնում Գայուշի հետ կապված ծրագրերը:

Հայկը բարձրացնում է հոնքը վեր, ապա խոսում.

-Դեռ ամեն ինչ անորոշության մեջ ա:Մեկ ասում ա, որ իրան ժամանակ ա պետք՝ մեր հարաբերությունների մասին մտածելու համար:Մե՛կ...

Եվ տղան կիսատ է թողնում խոսքը, ինչից հետո լկտի քմծիծաղ տալիս:Նարեկը պտտեցնում է աչքերը և հոգոց հանում:

-Ինձ մանրամասները պետք չեն:Դու բուն իմաստին անցի:

-Ես ու Գայուշը, կապ չունի՝ երբ, լինելու ենք միասին:Ես պատրաստ եմ ամեն քայլի՝ քրոջդ հետ բերելու համար:Բայց...Կա Աշոտ անունով «բայց»:

Իրականության Սահմաններին . կյանքն ինչպես որ էWhere stories live. Discover now