Ի՞նչ են ցանկանում կյանքից ճակատագրի բերումով իրականության և պատրանքի երկու տարբեր աշխարհներում հայտնված հերոսները...Ոքանո՞վ են նրանք համակերպվում իրենց բաժին հասած աշխարհներին...Ինչպիսի՞ն են նրանց պատկերացումները այդ աշխարհների մասին...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Բոլորն էլ ցանկանում են , թեկուզ մի քանի ժամով , սակայն անցկացնել Ամանորյա տոներն ընտանիքի , հարազատների , ընկերների , սիրելիների հետ , կտրվել աշխատանքից , մոռանալ առօրյա հոգսերի և խնդիրների մասին , տրվել հաճույքին և ճանապարհել հին տարին ՝ երջանկությամբ դիմավորելով նորը:
Բայց երիտասարդն իր հերթական Ամանորն անցկացնելու է սպիտակ պատերի ներսում ՝ սառը հիվանդասենյակում:Լսվում է նրա սրտի աշխատանքի տատանումների ձայնը , ջրի և դեղերի ձայնը , որոնք օդակաթիլային համակարգով ներթափանցում են տղայի երակները:
Դանդաղ բացվում են կապույտ բեկորները , որոնք դեռ չեն կարողանում պարզ տեսնել:Հայացքը , որը լի է զարմանքով և անորոշությամբ , հառում է առաստաղին:Դրա բարձրությունից անտանելի գլխապտույտ է առաջանում , այդ իսկ պատճառով Հայկը փակում է աչքերը մի քանի վայրկյանով և խորը շունչ քաշում:Շնչելիս տհաճ ցավ է զգում թոքերի շրջանում , սկսում է շարժվել պառկած վիճակում , չի հարմարվում:Ցանկանում է շարժել ոտքերը , բայց չի կարողանում: Ծանրություն է զգում դրանց վրա , ինչն ավելի է մեծացնում ծնկների ցավը։
Մի փոքր բարձրացնում է մեջքը , նայում ոտքերին , կրկին հետ պառկում , քանի որ անկարող է երկար այդպիսի դիրքով մնալ: Սևահերը քնած է նրա ոտքերի վրա:Նստած է աթոռին , բայց մարմնով ձգված է առաջ , ձեռքերով գրկել է սիրելիի ոտքերը և այդպես էլ քնով անցել:Չի փորձում արթնացնել աղջկան , որովհետև նա այժմ վտանգ չի ներկայացնում , իսկ գիշերվա դեպքերից հետո քունը նրան օդի պես հարկավոր է:
Եվս վայրկյաններ շարունակ մնալով լռության մեջ ՝ գլուխը թեքում է դեպի պատուհանը:Նորից ձյուն է տեղում , որը հիշեցնում է ժամեր առաջ կատարված մղձավանջի մասին։Անսպասելիորեն բացվում է հիվանդասենյակի դուռը , տղան չի շտապում նայել , թե ով է ներս գալիս:
-Կոտրվածքը , բարեբախտաբար , մեկն ա: Շուտ վերականգնվող ոսկոր ա , էնպես որ...
Բժիշկը խոսում է , Կարենն այդ ընթացքում լսում է և հայացքը տեղափոխում որդու վրա:
-Հայկ...
Շտապողականությամբ մոտենում է մահճակալին , վազում երիտասարդի դիմագծերով:Տղան դադնաղ շրջում է հայացքը և լրջորեն նայում հորը:Աչքերն անտարբեր են և հոգնած տեսք ունեն: Բժիշկը բարձրացնում է ունքը վերև ու նայում Գայանեին:
