Մաս 6.

454 157 13
                                    

-Գա՛յ, լսում ե՞ս մեզ:

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

-Գա՛յ, լսում ե՞ս մեզ:

Վիլյան և Արմինեն նայում են սևահերին, ով նստած է ննջասենյակի հատակին, իսկ մեջքը հենված է անկողնուն:Աղջիկը հեռախոսի օգնությամբ կարդում է ինչ-որ բան, առանց էկրանից կտրվելու խոսում.

-Ը-հն, շարունակեք:

Կանաչաչյան վերցնում է բջջայինը նրա ձեռքից:

-Ի՞նչ ես անում:

-Տու՛ր, Վի՛լ, գիրք եմ կարդում:

Գայանեն նվնվում է և ձեռքերով հպվում հատակին՝ ձգվելով առաջ և ցանկանալով վերադարձնել իր տեխնիկան:Արմինեն հետաքրքրությամբ հարցնում է.

-Ի՞նչ գիրք:

Սևահերը, վերջապես խլելով բջջայինը, պատասխանում է.

-«Որբանոց»:

Երկու աղջիկները հարցական հայացքներով նայում են միմյանց, երրորդը՝ վերադառնում ընթերցմանը:

-Ինչի՞ մասին ա:

-Վի՛լ, վերնագրից արդեն պարզ ա, թե ում մասին ա, ավելի ճիշտ՝ որբ երեխաների:

Գայանեն բարձրացնում է հայացքը և թարս նայում առջևում նստածներին:

-Գիրքը ընդհանրապես որբ երեխաների մասին չի, Արմի՛ն:Պարունակում ա մեծ իմաստ ու միտք, որը ոչ բոլորը կհասկանան:

Արմինեն կիտում է հոնքերը, բայց մեկ է՝ ոչինչ չի հասկանում:Վիլյան քմծիծաղ է տալիս և հարցնում.

-Իսկ խի՞ գրախանութից չես առնում:Աչքերդ ափսոս են:Ո՞վ ա քո փոխարեն աչքերով գայթակղելու Հայկին:

Աղջիկը պտտեցնում է բիբերը, դնում հեռախոսը կողքին և ծնկները հավաքում որովայնի առաջ:

-Իրականում էդ գիրքը վաճառքի ենթակա չի, ընդամենը մի կայքում կա ամբողջությամբ:Երկու հազար տասնյոթ թվականի սկանդալային գրքերից մեկն ա:

-Որտեղի՞ց ես գտել:

-Ընկերներիցս մեկն ա առաջարկել:

Գայանեն թոթվում է ուսերը և վեր կենում:

Իրականության Սահմաններին . կյանքն ինչպես որ էHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin